سلاله من ماء مهین و پیدایش اولین نطفه حیات در زمین

مقدمه نوشتار

بسیاری از کلمات کلیدی در خلقت حیات و درون آن انسان که در آیات متشابه در قالب تمثیل و تشبیه برای بیان یک واقعیت علمی و برای نسل های آینده بعد از نزول قرآن مطرح شده دارای معانی خاصی است. مفاهیم این کلمات در یک پدیده خاص ثابت است. سه اصل مهم در قرآن به ما کمک می کند تا معانی و مفهوم آیات متشابه را درست درک کنیم. اول جهان بینی قرآن در خلقت پدیده های طبیعی مانند کیهان، زمین، حیات، نطفه، ماء، هفت آسمان، مرگ و قیامت و دوم درست معنی کردن کلمات کلیدی مربوطه. ابداع، بداء، خلق، فطر، انشاء، قدر با  تشدید دال و قدر با سکون دال کلماتی هستند که پایه مفاهیم آیات متشابه بر آن ها بنا شده است. سوم علوم طبیعی به عنوان ابزار تفسیر و تاویل آیات متشابه. قرآن و پدیده های طبیعی جدا از هم نیستند. این موضوع آنقدر با اهمیت است که خداوند متعال می فرماید. در حقیقت ما به تو سبع المثانی و قرآن عظیم را عطا کردیم وَلَقَدْ آتَیْنَاكَ سَبْعًا مِّنَ الْمَثَانِی وَالْقُرْآنَ الْعَظِیمَ-اینجا کلیک کنید سبع المثانی قرآن ثانی که آیات آن پدیده های طبیعت و کتاب آن هم هفت جو زمین است که حیات در آن قرار دارد.

جهان بینی قرآن در خلقت  حیات

شناخت جهان بینی قرآن به پژوهشگر چهارچوب  مشخصی را می دهد که موضوعات مختلف در آیات متشابه را به کمک آن میتوان تاویل نمود. خداوند میفرماید ما کیهان را عبث و بیهوده و بدون برنامه نیافریدیم. هدف از خلقت کیهان ایجاد حیات در کره زمین و خلقت انسان است. آغاز حیات از انبساط کیهان که ابتدای خلق ماده است شروع میشود و جالب است که حضرت ابراهیم می فرماید چرا خدائی که من را از ابتدای انبساط کیهان شروع به ایجاد کرده است را نپرستم فطرنی -قالَ بَل رَّبُّكُمْ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ الَّذِي فَطَرَهُنَّ وَ أَنَا عَلَى ذَلِكُم مِّنَ الشَّاهِدِينَ - 56 سوره انبیائ-گفت پروردگار من رب سماوات و الارض است و کسی است که آن را باز کرد و من از جمله شهادت دهندگان هستم. در آیه دیگر می فرماید-وَ مَا لِيَ لَا أَعْبُدُ الَّذِي فَطَرَنِي وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ-چرا خدائی را که من را از انبساط کیهان آفرید نپرستم. سماوات و الارض در اینجا به دلیل بیان انبساط در آن منظور کیهان است که آن را باز کرد. فطرنی معنی خلق کردن نمی دهد. معنی خاص و ابداعی و پر مفهوم قرآن است که دنیائی مطلب علمی در آن نهفته است. دانشمندان اخیرا زمزمه آن را سر داده اند که حیات از آغاز خلق ماده شروع شده است. این یک وجه از جهان بینی قرآن در خلقت جهان مادی و حیات است. این موضوع را در مقاله خلقت کیهان در شش روز و جهان بینی قرآن مشروحا بیان شده است

ابداع، خلق، فطر،قدر و انشاء قضا

وقتی ما جهان بینی قرآن را بشناسیم معانی کلمات کلیدی در خلقت حیات را می توانیم بدون مراجعه به نظر گذشتگان در هزار سال قبل، از آیات قرآن و با استعانت از علوم طبیعی به راحتی بیرون آوریم و نا همآهنگی در معنی این کلمات رخ نمیدهد که هر جا دلمان خواست فطرنی و خلق و قدر و غیره را همه خلق کردن معنی کنیم. در بسیاری از مقالات و حتی برخی تفاسیر تمامی این کلمات را خلق معنی کرده اند و تفاوتی بین آن ها قائل نشده اند. ابداع ایجاد از هیچ است و فقط کیهان و ماده است که از هیچ ایجاد شدند. خلق ایجاد از چیزی که وجود دارد و یک پدیده یک بار خلق می شود. نطفه فقط یک بار خلق شده است و نطفه در رحم ها در حال حاضر دیگر خلق نیستند، بلکه باز آفرینی خلق است. انسان در پروسه حیات خلق های مختلفی را پشت سر گذاشته که همه جزء سرنوشت خلقتی او است-قُلْ هَلْ مِنْ شُرَکائِکُمْ مَنْ يَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ يُعيدُهُ قُلِ اللَّهُ يَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ يُعيدُهُ فَأَنَّي تُؤْفَکُونَ-34 یونس آیا از شرکای شما کسی هست که خلقت آغاز کند و آن را باز آفرینی کند. بگو فقط  خدا است که  خلق را آغاز می کند و سپس آن را باز آفرینی می کند.

اللَّهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ این آیه بصراحت یعیده و الیه ترجعون را از هم تفکیک کرده است تا مفسرین محترم یعیده را بازگشت به قیامت معنی نکنند. فاطر ایجاد از انبساط کیهان. قدر با فتحه ق و تشدید دال با برنامه ریزی ایجاد کردن و قدر با سکون دال و فتحه ق اندازه گیری. انشاء خلق و تداوم تکامل آن تا هدف مورد نظر. به عبارتی خلق و سرنوشت بعد از خلق آن که بهم پیوسته هستند می شود انشاء. انا انشا ئکم من الارض یعنی شما را  در زمین انشاء کردیم. انشاء پروسه خلق است تا پایان هدف خلق یک پروژه. این جا پروژه انسان است خلق شد و تکامل یافت تا آدم نشاء آخری در زمین از نسل قبل از خود انتخاب شد. این انشاء انسان است. قضا هم ایجاد کردن با برنامه ریزی مدون از پیش تدوین شده و این برنامه هنوز هم بر سرنوشت انسان حاکم است. مثلا وارد آب شدی و شنا بلد نبودی غرق می شوی سیستم بدن شما از کار می افتد و می میری و این یک قانون است که قضای شما است. اینکه خداوند متعال می فرماید مرگ دست خدا است همان قانونی است که مدون کرده و وقتی مردی قانون خدا اجراء شده و قانون خدا هم خواست خدا است که مدون شده و در نهاد موجود زنده گذاشته شده. عقل و فهم ابزار جلوگیری از مردن است.

حال معنی قدر با تشدید دال مثلا خداوند اقوات را در چهار دوره زمانی مقدر کرد. قدر فیها اقواتها، خداوند اقوات را در برنامه ریزی ایجاد کرد با لحاظ کردن مقدار معین مورد نیاز سلول های اولیه حیات در زمین اولیه. این برنامه ریزی زمان براست. اقوات پیش برنامه خلقت ژن یا نطفه اولیه حیات است. خلق الانسان من صلصال در یکی از این چهار دوره اتفاق افتاده. مفسرین قریب به اتفاق به غلط این برنامه ریزی را خلق کردن معنی می کنند و دو دوره خلق جو زمین که  قرآن آن را قضاهن نام گذاری کرده را جمع می زنند و با خلق کیهان ادغام می کنند و شبهه می آفرینند. در صورتی که قدر فیها اقواتها و قضاهن سبع السموات خلق کردن معنی نمی دهد. چرا در دو آیه  پی در پی زمین در دو دوره خلق میشود ولی اقوات در چهار دوره مقدر و جو زمین که یکپارچه و یک طبقه بود در دو دوره قضاهن می شود. خداوند می توانست این ها هم خلق کردن نام گذاری کند تا مفسرین محترم درست معنا کنند. نیاز به مقاله جداگانه دارد. همه را خلق کردن و این طور معنی کردن باعث میشود ساختار جهان بینی قرآن در هم ریزید و تناقضات و شبهات خلق شوند. کلمات را به جا و درست معنی کنیم تا بافت جهان بینی قرآن بهم نریزد.

ماء و نطفه و نقش آنها در خلقت حیات

نطفه را بر اساس  نظر گدشتگان  آب مرد گرفته اند. قدما تصور می کردند که آب مرد به تنهائی ایجاد کننده جنین است و رحم زن فقط ظرفی در نظر گرفته بودند که فقط  جای رشد آب مرد است. اکنون که علوم طبیعی واقعیت های نطفه و رشد جنین را کشف کرده اند سعی میکنند با دلایل غیر منطقی آنها را توجیه کنند و حاضر به بازنگری روی نظرات کهن گذشته نیستند چرا به آن نظرات علی الرغم غیر علمی بودن آن اعتقاد پیدا کرده و بر باور خود نشانده اند که حاضرند  قرآن را از علمی بودن بی اعتبار کنند  جای سوال است. ماء همه جا در قرآن معنی آب میدهد با فرمول H2O. ماء دافق، ماء مهین و سلاله من ماء مهین همه آب معمولی هستند. یکی از معنای منی هم در اصطلاح عرب آب مرد است و آوردن آن در قرآن غلط است و ارتباطی با موضوعات قرآن ندارد.

ماء مهین آب کم است که جاری نیست بصورت بخار در دل سنگ رس است. دو دیدگاه برای فهم آیات متشابه در باره خلقت حیات و انسان درون آن وجود دارد. دیدگاه اول دیدگاه سنتی مبتنی بر نظر مفسران صدر اسلام که همه به ابن عباس ارتباط داده اند و دیدگاه دوم ارتباط دادن این آیات با علوم طبیعی است. نظر دوم اولین بار توسط اینجانب مطرح شده و مقالات متعددی در این باره ارائه داده ام. کتاب خلقت انسان از دکتر سحابی بحث پیدایش آدم و تکامل را مطرح کرده و من خلقت حیات اولیه در زمین اولیه را با آیات متشابه بیان کرده ام و کاملا مطابق آخرین نظریه های علمی  روز است. نظریه سنتی نطفه ماء مهین، ماء دافق، قرار مکین، علقه، مضغه را همه را از سه و نیم میلیارد سال قبل به زمان حال آورده اند و صحبت از آب مرد و رحم زن است. در حالی که  طبق نظر اینجانب و با استناد به آیات قرآن و علوم طبیعی مربوط به پیدایش اولین نطفه حیات در زمین اولیه است. سنت گراها و متحجرین بر نظر اول تاکید دارند و تمامی مفسرین هم به آن نظرات تمایل دارند و دلیل آن هم  بی اطلاعی از علم زمین شناسی مدرن و اعتقاد بر این اصل که علوم طبیعی در امر دین کاربردی ندارد. اشکال نظریه سنتی  القاء این نکته است که قرآن تنها به زمان گذشته تعلق دارد و هر آنچه لغویون قدیم گفتند مقبول است و لو با علم تناقض داشته باشد و عقیده دارند علم ممکن است اشتباه کند. این  تصور را ندارند که گذشتگان که با علم روز آن زمان تفسیر کردند علم آن زمان هم می توانست تغییر کند که بسیار تغییر کرد

سلاله و مفهوم آن در طین و ماء مهین

سلاله به معنی چکیده  و یا چیزی که از چیز دیگر منشاء میشود. مثلا لقد خلقنا الانسان من صلصال من حما مسنون .حما مسنون در صلصال شکل گرفته است و می شود سلاله صلصال. صلصال در ایجاد حما مسنون نقش  کاتالیزاتور داشته است. نسل هم میتواند سلاله باشد. از نظر علمی ترکیباتی همراه با بخار آب جذب سنگ رس داغ شده و این ترکیبات در درون لایه های سنگ رس که شرایط برایش مساعد بوده با از دست دادن آب واکنش مونومرها به پلیمر ها انجام شده  و حما مسنون در درون لایه سنگ رس رسوب میکرده. ژن ها مولکول های زنجیره ای هستند که از قند ها، نوکلئوتیدها و پروتئین ها طی چند مرحله با از دست دادن مولکول های آب تشکیل شدند. سنگ رس این واکنش ها را کاتالیزه می کرده تا ساختار تشکیلاتی ژن اولیه حیات شکل گرفت. اولین موجود زنده که از درون سنگ رس و از توده نرم سیاه  تشکیل و بیرون آمد به صورت ژن اولیه RNA ایجاد شد. دانشمندان به این ژن اولیه حیات نطفه می گویند. چرا نطفه زیرا موجود بعدی باید از این نطفه مستقیما ایجاد شود. بنابراین نطفه را آب مرد دانستن اشتباه بزرگی است. نطفه اولیه حیات نر و مادینگی نداشته است و در حال تکامل بوده است و قرآن آن را نطفه امشاج می نامد. نطفه ای که نر و مادینگی در حال ادغام بودند و نیاز به زمان داشتند تا تکامل یافته و جنسیت در آن قرار گیرد.

نطفه اولیه هنوز جنسیت نر و ماده را ندارد، یعنی هنوز جنسیت در آنها خلق نشده بود ولی میتوانست برخی از خصوصیات موجود زنده را دارا باشد مثلا می توانست  به روش خاصی تکثیر یابند، متابولیسم که یکی از خصوصیا ت موجود زنده است را نداشت. آنزیم نداشت، کروموزوم نداشت یک کلاف تک رشته ساده و بسیار کوچک به اندازه ای که بتواند در لایه سنگ رس ایجاد شود. ابتدا ویروس بود و به باکتری، باکتری های غیر هوازی بدون هسته سلولی و غشاء هسته ای تبدیل شدند. ژن آنها مانند یک رشته کلاف در هم پیچیده در درون یک غشاء سلولی ساده قرار گرفته بود. این باکتری ها با تاژک خود غذای آماده مثلا پروتئین های شکسته و آماده مورد نیاز خود را از محیط اطراف می کشیدند و استفاده میکردند تا ساختار خود را ترمیم کنند. خداوند در قرآن این نطفه را نطفه امشاج نامیده، نطفه ای با ماهیت ادغام شده نر و ماده که هنوز شکل نگرفته اند و باید دوره نبتلیه را یعنی تغییرات چند مرجله ای را پشت سر بکارند. نبتلیه این معنی را می دهد او از حالتی به حالتی ديگر و شکلی به شکل ديگر در آورده میشود تا به مرحله خلق بعدی تبدیل شود.

هَلْ أَتَى عَلَى الْإِنسَانِ حِينٌ مِّنَ الدَّهْرِ لَمْ يَكُن شَيْئًا مَّذْكُورًا
إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنسَانَ مِن نُّطْفَةٍ أَمْشَاجٍ نَّبْتَلِيهِ فَجَعَلْنَاهُ سَمِيعًا بَصِيرًا

نطفه امشاج را باید با آیه قبل تفسیر کرد. اینکه ما آیه دوم را بدون در نظر گرفتن آیه اول تفسیر کنیم نتیجه مطلوبی نمی دهد. آیه قبل تاکید می کند آیا بر انسان دورانی نگذشت که چیز قابل ذکر نبود. یعنی انسان در حال شدن بود ولی قابل ذکر نبود. زمانی قابل ذکر می شود که اولین نطفه حیات که سنگ بنای انسان در طبیعت است ایجاد شود و آن نطفه امشاج است و قبلا ترکیبات شیمیایی لازم و در حال انجام تشکیل واکنش های مولکولهای اولیه حیات بود. انسان داشت درون چهار دوره اقوات شکل می گرفت یعنی انس بود. حال باید ببینیم چهار دوره اقوات چه اتفاقاتی بروز داده است و در کدام مرحله آن نطفه امشاج خلق شده است. َإِذَا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي و مفهوم واقعی آن در قرآن-نوشتار جدید من است که در این ارتباط نوشته شده با دید جدید تر

فَإِنَّا خَلَقْنَاكُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ؛ بدرستیکه ما انسان را ابتدا در خاک و سپس بصورت نطقه خلق کردیم. ذهن را باید از تصورات آب مرد و رحم زن خالی کنیم تا آیات الهی را درک کنیم. 

نَسْلَهُ مِن سُلالَةٍ مِّن مَّاء مَّهِينٍ

الَّذِي أَحْسَنَ كُلَّ شَيْءٍ خَلَقَهُ وَبَدَأَ خَلْقَ الإِنسَانِ مِن طِينٍ -خداوند تمامی شرایط ایحاد حیات در کره زمین را فراهم و خلق کرد. شروع خلق ماده در اول انبساط کیهان شروع خلقت انسان است. کیهان باید ایجاد شود و سپس انبساط گردد و کیهان شش دوره خلق شود و زمین در دو دوره خلق شود سنگ رس که  در داخل زمین داغ و مذاب قرار دارد و بخار آب جوشان اسیدهای آمینه، قندها، نوکلئوتیدها، فسفات ها و گوگرد همه در بخار آب حل و در لایه های سنگ رس داغ تجمع می کردند. سنگ رس محیط مناسبی برای انجام واکنش های شیمیایی و خود نقش کاتالیزاتور را بازی می کرده. تمامی این واکنش ها در همان چهار دوره اقوات بر روی پوسته جامد و تازه سرد شده ولی هنوز داغ و درجه حرارت احتمالا بین 150 الی 200 درجه (پروفسور کاپلان) بوده و البته در سنگ رس ادامه می یافت و هنوز بارانی خلق نشده حرارت بالای نقطه جوش آب است. حرارت بالای درون سنگ رس انرژی لازم را برای انجام واکنش را در اختیار می گذاشت. همه این واکنش ها در خاک اولیه که به صورت سنگ رس گداخته و به حالت سفال در آمده  انجام شده است، تا نطفه اولیه حیات در صلصال و از حما مسنون که در لایه های درون سنگ رس رسوب میکرده است خلق شود. حما مسنون توده سیاه رنگ مملو از مولکول های ساده، پروتئین ها و قندهای مونومر. این مرحله قبل از ایجاد نطفه است.

ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِن سُلالَةٍ مِّن مَّاء مَّهِينٍ سپس نسل بعد از مشتقات مونومرها با از دست دادن آب دافعه به مولکول های پلیمرتبدیل و موکول زنجیره ای ژن اولیه ایجاد میشود ولی حیات ندارد، یک مولکول ساده شیمیایی ژن اولیه RNA بوده است و این نسل بعد از بداء خلق من طین است. در آب کم قرار دارد. آب جاری نیست، دریا نیست، اقیانوس نیست در دل سنگ رس است. خداوند مطلب مهم علمی را بیان می فرماید و آن اینکه اولین مولکول حیات در دریا و اقیانوس نبوده و آب هم تنها به صورت بخار و کم بوده است. حال چگونه مولکول ژن اولیه حیات دار میشود. دانشمندان در این نکته مهم درمانده اند. ماده بی جان چطور به جاندار تبدیل میشود. خاک به نطفه تبدیل میشود. فرمان کن فیکون صادر میشود و حیات که یک امر ماوراء مادی است در ماده قرار می گیرد. مولکول ژن اولیه جاندار می شود. ولی این تنها یک جرقه حیات است که باید فسوی شود تا به جاندار کامل که نطفه علقه است تبدیل شود تا بتواند روح خدا را دریافت کند.به مقاله خلقت حضرت عیسی و آدم و راز نهفته در آن مراجعه فرمایید.

سلاله من ماء مهین می تواند دارای دو مفهوم باشد.اول رسوب حما مسنون که از درون سنگ رس ایجاد و سپس نسل بعد از آن در آب کم درون لایه های سنگ رس باقی ماندند تا حرارت به اندازه پایین آمد تا به زیر حرارت نقطه جوش آب قرار گرفت. آب جاری در اثر باران اولیه آن رسوبات را در آب قرار داد و حیات در آب شکل گرفت و نه از آب  این دید از قرآن  می تواند به تئوری پیدایش نفت قبل از خلقت انسان در سنگ رس سوق دهد.-سید محمد تقوی اهرمی تیر ماه 1398ویرایش جدید خرداد 1399-ویرایش جدید آذر 1402

• قبلی
• بعدی