صلب و ترائب و داستان علمی این رخداد در سه و نیم میلیارد سال قبل

مقدمه نوشتار

ابتدا خلاصه این داستان شنیدنی علمی که اتفاق افتاده  و مهمترین پدیده و سنگ بنای خلقت انسان است را بیان کنیم. در حقیقت سنگ بنای اولیه حیات از خلق ژن موجودات زنده در زمین اولیه شروع شده است. علم زیست شناسی به آن نطفه اولیه حیات می گوید به عبارتی این رخداد باعث به وجود آمدن مولکول اولیه حیات ریبونو کلئواسید RNA شده است. نظریه جدید خلقت حیات می گوید حیات در دنیای RNA و در زمین اولیه رخ داده است. این زمان چه موقع بوده و زمین در چه حالت و وضعیتی قرار داشته است؟ دانستن داستان حیات در زمین اولیه دید و نظر ما را نسبت به عظمت آیات قرآن تغییر می دهد و دیدگاه ما از آب مرد و درون رحم زن به زمان این رخ داد عظیم کشانده می شود. ابتدا داستان را شرح می دهیم و سپس نظری به آیات خلقت انسان می اندازیم و خواهیم دید که آیات به این رخ داد بسیار نزدیک تر و منطقی تراست.

 
شکل گرفتن زمین در حدود یک میلیارد سال قبل از شروع  داستان  ما

بر اساس جدول زمان بندی زمین شناسی از ارنست مایر دانشمند بزرگ زیست شناسی و تکامل، زمین در 4/6 میلیارد سال پیش از توده ابر خورشیدی جدا شد. رخداد پیدایش اولین تک سلولی حیات از ماده بی جان ذیلا شرح داده میشود.

زمین توده مذاب است که حدود یک میلیارد سال از عمر خود را پس از جدا شدن از توده ابر خورشیدی سپری کرده است. در این مدت چه بر سر زمین آمده و سرگذشت خود را چگونه سپری کرده  تا کنون علم زیست شناسی و زمین شناسی نمی دانند. برخی میگویند در روند شکل گیری از توده  گاز و غبار کیهانی به دلایل ناشناخته غبار کیهانی که از کلوخه های میکرو تشکیل شده بودند به همدیگر پیوستند، فشرده شدند و در مرکزیت زمین در حال شدن تجمع کردند و حرارت آن بسیار بالا رفت و توده فشرده گلوله مانند به صورت مذاب در آمد و با  پیوستن سایر کلوخه ها به آن زمین شکل گرفت. برخی دیگر عقیده دارند گازهای هیدروژن و هلیوم مانند خورشید کنونی روند همجوشی هسته ای را شروع کردند و هیدروژن و هلیوم پایه  و اساس ایجاد ساختار تشکیلاتی زمین در همجوشی هسته ای بوده است. پس از پایان واکنش هسته ای زمین شروع به  سرد شدن کرد و در درجه حرارت چند هزار درجه تکامل شیمیایی آغاز شد. کدام یک از این دو نظریه حقیقت داشته است را علم تاکنون  نتوانسته جواب دهد و برای داستان ما هم  چندان ضروری بنظر نمی رسد چرا؟  داستان ما از همین چند هزار درجه آغاز می شود.

در ابتدای تکامل شیمیایی مولکول ها از بهم پیوستن اتم ها  که از کلوخه های غبار کیهانی یا همجوشی هسته ای به وجود آمده اند ایجاد می شوند. یعنی مولکول های آب، متان، آمونیاک، سولفید هیدروژن و فسفر و کانی ها مانند سیلیکات ها، آلومینیوم، پیریت و سایر. هیدروژن عنصر غالب در دل زمین مذاب همراه با بخار آب فراوان و بسیار داغ، متان و گازهای آمونیاک، سولفید هیدروژن و فسفر و سایر در درجه حرارت بالا، احتمالا 1500 تا 2000 درجه،  بخار آب  و کانی ها و گازها در این درجه میتوانسته اند پایدار باشند حرارت و چگالی محیط  شرایط لازم را برای بسیاری از پدیده های شیمیائی فراهم کرده بود

زمین شروع به سرد شدن میکند. از حالت مذاب به گداخته در می آید و مسلما هنوز جوی بیرون از زمین وجود ندارد. پوسته جامد زمین در حال سرد شدن است و بمباران شهاب سنگ ها و خرده سیارات آرامش را از زمین گرفته اند و پوسته جامد آن، بالاترین لایه روی زمین مرتبا در حال تغییر و تبدیل و از لابلای آن گاز های هیدروژن و بخار آب و سایر به بیرون رخنه میکند ولی گرانش زمین آنها را دور و بر پوسته جامد البته بیرون از آن نگه می دارد تا به فضا پرتاب نشوند. حباب های فراوان درون لایه زمین دل پوسته جامد را می شکافد و آن را می ترکاند و به بیرون رخنه می کنند، 

حرارت زمین به مرور زمان پایین می آید و پوسته جامد در حال شکل گرفتن است حرارت به حدود 150 الی 200 درجه میرسد و از حالت گداخته به حالت گداخته سرد شده و داغ میرسد .آب بصورت بخار در درون زمین و در بین لایه های سنگ ها که پوسته جامد را درست می کنند به صورت انباشته و اشباع در حالی که املاح مانند هیدرات های کربن  مانند متان، آمونیاک و مولکول های آلی پایه حیات را در خود جذب شده دارد .

سنگ های رس از گداخته بصورت پخته و داغ میزبان این بخار آب مملو از املاح آلی است و آنها را در بغل خود برای انجام برجسته ترین رویداد حیات نگه داشته است. شرایط برای ایجاد اسید های آمینه از هیدرات های کربن و آمونیاک و آب در بین لایه های سنگ رس فراهم شده است. الذی احسن کل شیی خلقه و بداء  خلق الانسان من طین همه چیز بطور احسن برای آغاز پروسه خلقت انسان در طین خلق شد مولکول های پایه حیات طی چهار دوره زمان بر به پروتئین ها و همینطور نوکلئوتیدها و قندها تبدیل میشوند. اقوات غذای بیولوژیکی در قرآن و علم زیست شناسی

مائ دافق و قرارمکین در زمین اولیه

بدین طریق غذای مورد نیاز اولین تک سلولی های حیات فراهم می شود و حیات هم در درون این غذا از ماکرومولکول های زنجیره ای با انجام واکنش های شیمیاِئی خاصی شکل می گیرد. دو عامل حرارت و فشار درونی لایه زمین این شرایط را برایشان فراهم می سازد. سنگ رس داغ است و آب را تبخیر میکند و مرتبا املاح آلی درون بخار آبها و در بین لایه سنگ رس به صورت توده سیاه و نرم به جای می ماند و روی هم انباشته می شوند. این دوره چهار گانه احتمالا چند میلیون سال طول میکشد آب ناچیز است و فقط بصورت بخار عرض اندام میکند و از لایه ای متخلخل سنگ رس پخته بسرعت محیط را ترک میکنند و رسوب ها باقی می مانند. درون این رسوب ها  واکنش حیات در حال انجام شدن است یعنی پروتئین ها به هم می پیوندند و از حالت مولکول های تکی یا مونومر به حالت مولکول های پلی یا زنجیره ای درمی آیند. نوکلئوتیدها هم همینطور و مولکول های آب حاصل از واکنش مونومر به پلیمر از محیط واکنش دفع میشود.

دنیای حیات در حال تولد است. آبی که از بین این رسوب ها به بیرون می تراود و محیط را با عجله به دلیل حرارت بالای 150 درجه ترک میکند. کلید اصلی پیدایش اولین ژن حیات است. حال این آب دفع شونده از کجا سرچشمه می گیرد. دو مولکول اسید آمینه که دارای عامل اسیدی COOH هستند باید به هم وصل شوند یکی از این دو اسید آمینه یک عامل H میدهد  از خود جدا میکند) و دیگری یک عامل OH و این دو اسید آمینه به هم میچسبند و این دو عامل جدا شده فورا با هم ترکیب میشوند و یک مولکول آب میدهند. اگر این مولکول آب فورا محیط واکنش شیمیایی را ترک نکند. این دو اسید آمینه نمی توانند به هم وصل شوند. در این صورت اصطلاحا می گویند واکنش برگشت پذیر می شود. یعنی مولکول های تکی به زنجیره ای تبدیل نمی شوند و پروتئین ها و همینطور نوکلئوتید ها و قند ها به وجود نمی آیند. دانشمندان می گویند سنگ رس این امور را  کاتالیزه میکند.

در موجود زنده کنونی هم این واکنش ها مرتبا انجام میشود. ولی یک آنزیم ماموریت دارد فورا به آب تولید شده بچسبد و آن را به بیرون سلول زنده ببرد و رها کند و برگردد و همین طور ماموریت خود را انجام دهد، ولی در زمین اولیه آنزیمی وجود نداشته است. دانشمندان در این لحظه مانده اند که چگونه این آب سرنوشت ساز از محیط بیرون می جهد. این لحظه همان رخدادی مهمی است که داستان ما دارد به آن میرسد. آب از توده نرم و سیاه در بین سنگ رس داغ و سخت بیرون می جهد و مولکول ژن زنجیره ای RNA خلق میشود. البته این فقط یک مولکول ژن است که حیات کامل ندارد و آماده است فرمان حیات را بگیرد و این سوال مهمی است که دانشمندان تاکنون نتوانسته اند جواب بدهند و نخواهند توانست به جواب آن برسند. مولکول ساختار حیات، حیات نیست. چیزی که دانشمندان متوجه نیستند زیرا به نیروی مافوق  طبیعت ایمان ندارند. در این لحظه اتفاق بسیار مهم و حیاتی رخ میدهد و فرمان حیات در ژن اولیه گذارده می شود و این فرمان هدایت ژن را بسوی سرنوشت مبتلا شده، راهی که باید بسوی تکامل خود بپیماید برعهده می گیرد.

نطفه امشاج اولیه نطفه حیات است

هل أَتىَ‏ عَلىَ الْانسَانِ حِينٌ مِّنَ الدَّهْرِ لَمْ يَكُن شَيً مَّذْكُورًا إِنَّا خَلَقْنَا الْانسَانَ مِن نُّطْفَةٍ أَمْشَاجٍ نَّبْتَلِيهِ آیا در سرنوشت انسان روزگاری نگذشت که چیز قابل ذکری نبود- ما انسان را از نطفه درهم آمیخته ( جنسیت دران وجود نداشته ودرهم تنیده شده بودند مانند ماده در بیگ بانک که ابتدا درهم تنیده بودند و از آن درهم تنیدگی خلق شدند) خلق و مبتلا به سرنوشت شدن خود کردیم سپری کردن دوره تکاملی را بر او تحمیل کردیم. این ژن نطفه اولیه حیات است. نطفه ای که هنوز نقض دارد و تمامی ضروریات و نشانه های حیات را ندارد فقط میتواند پروتئین ها را سامان دهد و خودش را با دو قطعه شدن تکثیر کند مانند میکروب ها و زمانی بس طولانی باید سپری شود تا ژن تکامل یافته با DNA و توارث و جنسیت ان هم در محفظه محافظت شده هسته و غشاء سلولی قرار بگیرد.

دو عامل اساسی وجود دارند که عدم وجود آن ها شرایط حیات فراهم نمی شود. یکی فضای اطراف زمین که دارد جو اولیه را به وجود می آورد مملو از غبار و دود و بخار آب اشباع از متان و مولکول های گازی مانند هیدروژن، آمونیاک که از دهانه های آتشفشان ها به بیرون رخنه می کنند. این فضای دودی و تیره مانع از رسیدن اشعه ماوراء بنفش به رسوب های حاوی ژن های اولیه حیات می شوند و دوم عدم وجود اکسیژن در فضا و درون زمین اکسیژن برای نوزاد حیات مرگ آور است.

چرا اکسیژن نمی تواند به وجود آید، برای اینکه  گاز هیدروژن حاکمیت فضا و درون زمین را برعهده دارد و اجازه نمی دهد اکسیژن عرض اندام کند. پیوند مولکولی بین دو اتم هیدروژن که کوتاه ترین پیوند و پایدارترین آن در پیوند های شیمیائی هستند، هرجا اکسیژن بخواهد وارد عمل شود آن را جذب خود میکنند و آب را به وجود می آورند. به عبارتی محیط بازی است و واکنش شیمیایی بسمت قسمت بازی یعنی هیدرات ها است. بنابراین این دو عامل یک حفاظ توسط گاز هیدروژن و دیگری سماء زمین که دودی و تاریک بود سالیان دراز نطفه اولیه را حیات را محافظت می کرده اند.

سماء زمین نقش حفاظتی نطفه اولیه حیات را داشته است

ژن در حقیقت یک نفس است یک هویت است. اولین شیی زنده دارای هویت و نفس خاص بوده که از گزند روزگار محفوظ نگه داشته شده است. این ژن تازه درست شده که اولین نطفه حیات است همچنان در حال تشکیل است تا حرارت زمین به نقطه زیر درجه جوش آب برسد و سپس تشکیل آنها متوقف میشود. حرارت پایین می آید و پوسته زمین داغ و شکننده است و بر روی خود سنگ های رس حاوی رسوب های فراوان دارد. چرا دانشمندان به این اولین شیی زنده نطفه می گویند. اسپرم نر خود نطفه نیست بلکه حامل نطفه نر است. ساختار اسپرم تشکیلاتی است که نطفه را در خود نگه داشته و آن را حمل میکند و این نطفه برای زنده بودن باید درون آب قرار داشته باشد تا خود را برساند به سلول ماده و آنرا تحویل دهد و هر دو نطفه با عمل لقاح بارور شوند. بنابراین نطفه همان ژن است که در جایگاه استوار قرار داده میشود. در زمین اولیه این جایگاه وجود نداشته است و ژن اولیه حیات به صورت کلاف به هم پیچیده در درون غشاء سلولی به صورت شناور قرارداده شده بود. 

در حقیقت ماهیت پوسته جامد بر انواع کانی های سنگ رس و پیریت قرار دارد. سنگ های رس که دارای سه لایه هستند این خصوصیات  نگهداری آب درون خود و تشکیل رسوب را دارند. طین که همان سنگ رس است که آب را در خود نگه می دارد امروزه  فرسایش چند میلیارد ساله به خاک کشاورزی تبدیل شده است. خاک کوزه گری از همین جنس خاکی ( البته آن زمان سنگ بود و هنوز خاک نشده بود) است  که در زمین اولیه و در داستان ما نقش مهم را بازی می کند. با پایین آمدن حرارت زمین به زیر نقطه جوش آب کم کم  آب در گودال ها جمع میشود و ابتدا به صورت جوشان رسوب حاوی ژن اولیه در درون لایه های سنگ رس را می شویند و در آب های داغ  قرارمیدهند. میلیون ها سال این رسوبات سراسر زمین را به حاکمیت خود در آورده بودند و همه جا و بر روی پوسته جامد زمین دیده می شدند تا آب فراوان آنها را در درون خود قرارداد و حیات این چنین در آب خلق شد و نه از آب.(من دو وجه دارد از و در)

احتمالا با قرار گرفتن این رسوبات در آب امر حیات در آنها جاری می شود. مطالبی که نقل کردم که با علم زمین شناسی و زیست شناسی مطابقت دارد را از آیات قرآن و الهام گرفته از علم زیست شناسی و آخرین نظریه های آن بدست آورده ام و علم هنوز به زوایای این گفتار دست نیافته است و من مطمئن هستم علم به همین نتیجه خواهد رسید.

علم زیست شناسی و پروفسور ارنست مایر داروین دوم در تکامل موجودات  بر اساس یافته های زمین شناسی تاریخچه پیدایش زمین و زمان پیدایش حیات و اولین تک سلولی حیات را بیان داشته است که در مقاله چگونگی روند پیدایش حیات در زمین اولیه از نظر قرآن (کلیک) شرح داده ام . چگونگی پیدایش اولین ژن حیات که پروفسور کاپلان زیست شناس معروف آلمانی با توجه به علم ژنتیک آنرا اولین نطفه حیات نامیده را میتوان همان نطفه حیاتی دانست که خداوند متعال برای اولین بار انسان را از آن خلق کرد. خلق الانسان من نطفه امشاج همان نطفه اولی حیات است که شرح دادم ، در رسوب سیاه و نرم حما مسنون و سنگ سخت رس به بیان دیگر صلب و ترائب و ماء دافق هم همان آب سرنوشت سازی که حیات را رقم زد. صلب و ترائب صفت دو کلمه صلصال و حما مسنون (کلیک) است و آب دافق هم همان آبی است که در واکنش شیمیایی اولیه حیات از درون سنگ رس بیرون می جهید.

حال به آیات مهم در این ارتباط توجه فرمایید .اولین نطفه حیات تک سلولی غیر هوازی بدون هسته و غشاء هسته ای بوده که به باکتری های کهن نامیده شده اند. این باکتری ها که اولین نفس حیات بوده اند حدود پانصد میلیون سال بر زمین حاکم بوده اند. پس از آن باکتری های غیرهوازی بدون هسته و غشاء هسته ای فتوسنتز زمام امور را در دست میگیرد و آنهم پانصد میلیون سال در زمین مستقر بوده اند و حاکمیت خود را به سیانو باکتری های هوازی فتوسنتز میدهند. سیانو باکتری ها  پانصد میلیون سال به تولید اکسیژن می پردازند. در این سه دوره مهم سرنوشت حیات یا انسان، سماء  زمین همچنان دودی و تیره و تار و تاریک است و حفاظی در برابر اشعه ماوراء خورشید برای بقائ نفس های اولیه حیات است.

اعجاز قرآن را مشاهده  کنید

به آیات اعجاب انگیز علمی زیر توجه فرمائید .ذهن را از تصورات کهن رها سازید و علم زیست شناسی پیدایش زمین را جایگزین آن کنید.

والسمائ والطارق- وَمَا أَدْرَاكَ مَا الطَّارِقُ- النَّجْمُ الثَّاقِبُ- إن كُلَّ نَفسٍ لمّا علَیها حافظٌ- فَلیَنظُر الإنسانُ مِمَّ خُلِقَ- خلق من ماء دافق- یَخرُجُ مِن بَینِ الصُّلبِ وَالتَّرائِبِ- إنَّه عَلی رَجعِهِ لَقادر-

قسم به آسمان و تاریکی آن و تو چه دانی طارق چیست تاریکی است که نور ستاره در آن نفوذ میکند (قسم به چه برمی گردد به کل نفس که سماء دودی و تار آنها را حفاظت میکند) که بر هر نفسی حفاظتی قرارداده ایم- پس انسان بنگرد که از چه آفریده شده  در آب دفع شونده که از بین جسم نرم  و سخت بیرون میرود. اول سماء  جو زمین است که در آن انسان خلق  می شود ، دوم تاریکی سماء زمین حفاظی برای نطفه ای است که انسان از آن  خلق شد و آب جهنده هم همان آبی است که در داستان بیان شد .صلب و ترائب هم صفت حما مسنون و صلصال است . کجای این آیه به  آب مرد و سینه زن یا پشت و امثالهم اشاره میکند. آیا این تصورات ذهنی گذشتگان نیست که اطلاعی از خلقت حیات در زمین نداشته اند و تصور کرده اند آب جهنده آب مرد است و آیا اولا آب مرد میتواند به تنهائی نطفه باشد. دوما دو جسم در یک واحد بوده اند که  آب از بین آن دو بیرون میرود و سوم-إنَّه عَلی رَجعِهِ لَقادر- یعنی آبی که بیرون میرود را خداوند میتواند بر گرداند. صحبت از حیات اولیه است و نه آب مرد که  خداوند قادر باشد آب بیرون رفته  از مرد را بر گرداند. 

آیات 9 و 10 سوره فصلت زمان این رخ داد را برای ما بیان میکند  بر روی پوسته تازه  تشکیل شده زمین بعد از دو دوره  تشکیل آن یعنی اول همجوشی هسته ای یا تجمع میکروکلوخه ها درغبار کیهانی و بلافاصله (بر روی زمین تازه شکل گرفته) رواسی را  و بر روی رواسی برکت (سنگ رس) را قرار میدهد. چرا که جنس پوسته جامد از انواع کانی های رس است. چهار دوره اقوات هم بر روی رواسی برنامه ریزی میشود نه خلق می شود (قدر فیها قدر با تشدید دال و کسره ق) پس از آن به سر و سامان داده سماء زمین می پردازد که دودی و تاریک بود. ثم استوی تا پیدایش هفت آسمان جو زمین از این سماء ادامه داشته تا جو شفاف میشود و نور ستارگان برای ناظر زمین زینت داده میشود. این چهار آیه 3/8 میلیارد سال شروع میشود تا 1/5 میلیارد سال پیش. عجب آیه علمی و بیان کننده تاریخچه زمین که با تصورات غلط کهن ما به چه روزی افتاده است.

قُلْ أَ إِنَّکُمْ لَتَکْفُرُونَ بِالَّذِی خَلَقَ الْأَرْضَ فِی یَوْمَیْنِ وَ تَجْعَلُونَ لَهُ أَنْدَاداً ذٰلِکَ رَبُّ الْعَالَمِینَ‌-

وَجَعَلَ فِیهَا رَوَاسِیَ مِنْ فَوْقِهَا وَ بَارَکَ فِیهَا وَ قَدَّرَ فِیهَا أَقْوَاتَهَا فِی أَرْبَعَةِ أَیَّامٍ سَوَاءً لِلسَّائِلِینَ‌-

ثُمَّ اسْتَوَى إِلَى السَّمَاءِ وَ هِیَ دُخَانٌ فَقَالَ لَهَا وَ لِلْأَرْضِ ائْتِیَا طَوْعاً أَوْ کَرْهاً قَالَتَا أَتَیْنَا طَائِعِینَ‌-

برای روشن شدن مفهوم نطفه و صلب و ترائبآیات زیر را هم مرور می کنیم

أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِّن مَّنِيٍّ يُمْنَى- ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّى- فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَوَالْأُنثَى -

آیا او نطفه ای در تقدیر نبود که مقدر میشود و سپس علقه بود  پس خلق میشود و پرداخته می شود(به شکلی که برنامه الهی بود درمی آید) و در آن جنسیت مذکر و مونث قرارداده  میشود. در اینجا معنی منی تقدیر میدهد  که  مقدر میشود. ارتباطی با آب مرد ندارد و علقه هم خلق بعد از نطفه در زمین اولیه است. علقه  تک سلولی هسته دار با غشاء هسته ای پیشرفته و دارای ژن تکامل  یافته DNA است که جنسیت و توارث در آن قرار داده می شود.

وَأَنَّهُ هُوَ أَمَاتَ وَأَحْيَا- وَأَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَوَالْأُنثَى- مِن نُّطْفَةٍ إِذَا تُمْنَى- وَأَنَّ عَلَيْهِ النَّشْأَةَ الْأُخْرَى- او است که زنده میکند و می میراند و او است که جنسیت مذکر و مونث را در نطفه ای که مقدر می شود خلق می کند و بیرون آوردن نشاء آخری هم از اوست. نشاء اخری هم بر اساس برنامه ریزی تدوین شده الهی پایان تکامل موجودات زنده و ظهور آدم از نسل قبل از خود. اولین انسان تکامل یافته که نسل انسان های کنونی از اویند.

أَلَمْ نَخْلُقكُّم مِّن مَّاء مَّهِينٍ فَجَعَلْنَاهُ فِي قَرَارٍ مَّكِينٍ إِلَى قَدَرٍ مَّعْلُومٍ- فَقَدَرْنَا فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ –
آیا شما را در آب کم و ناچیز نیافریدیم و آن را د ر قرارگاه محکم و استوار قرار ندادیم تا  زمان مقدر شده بر اساس  تقدیر الهی و بر تقدیر و برنامه ریزی خود فائق آمدیم و چه برنامه ریزی توانائی انجام دادیم. آب مهین مفهوم علمی والایی دارد و خلقت حیات در درون دریا و اقیانوس و آب فراوان صورت نگرفته است بلکه در آب کم و سپس آن نطفه خلق شده را در غشاء هسته ای محکم و استوار قرارداد و در زمان تدوین شده و چه برنامه ریزی توانائی به ثمر نشست. آیا قرار گرفتن  آب مرد دررحم زن آنهم درزمان مشخصی که همه می دانند میتواند عظمت فقدرنا فنعم القادرون را برساند.

قتل الْانسَانُ مَا أَكْفَرَهُ مِنْ أَىّ‏ شىَ‏ خَلَقَهُ مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَه ثمُ‏ أَمَاتَهُ فَأَقْبرَهُ -17- 12 عبس. مرگ بر انسان چه چیز او را کافر کرد، خداوند او را از چه آفرید، از نطفه آفرید و تقدیر را بر او حاکم کرد (در طرح و برنامه ریزی خداوند قرار گرفت) و راه  تکامل او را هموار کرد و در نهایت مرگ سرنوشت او را به قبر میبرد. مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَه آیا این آیات میتواند تحولات درون رحم معنی دهد. کمی در آیات خداوند تفکر و تعقل کنیم. نظر گذشتگان می تواند  بعد از هزار سال تاریخ مصرف پایانی داشته باشد. با علم  روز جلو برویم و خود را از بند تصورات کهن رها سازیم. خداوند متعال توفیق این مهم را به ما ارزانی فرماید. انشاءالله  سید محمد تقوی اهرمی بهمن ماه 1397-ویرایش جدید خرداد 1399-ویرایش جدید 4/12/1402

• قبلی
• بعدی