ماء دافق و نقش آن در پدیده خلق حیات

مقدمه نوشتار

کلمه ماء در قرآن معنی آب میدهد با فرمول شیمیایی  H2O در آیات چندی از قرآن مجید نقش آن در خلقت انسان و موجودات زنده بیان شده است. تمامی آیاتی که در آنها کلمه آب بکار رفته جزء آیات متشابه هستند و با علم زیست شناسی و زمین شناسی در خلقت انسان سر و کار دارند. بنابراین ظاهری دارد و باطن. تفاسیری که تاکنون ارائه  شده  ظاهر آیات را در نظر گرفته اند  و به  مفهوم باطنی آیات اشاره ای نشده است. نظراتی که در تفاسیر در باره خلقت انسان مطرح می شود همه مربوط به نظر گذشتگان در حدود هزار سال  قبل است  و با توجه به پیشرفت علم نظریه جدیدی  که منطبق با علم  روز باشد دیده نمی شود. تنها توجیه نظرات گذشته است. قرآن صراحتا تاکید می فرماید موضوعات را با علم آن بسنجید و با تصورات ذهنی برای دستیابی به حقیقت آیات راه به جایی نمی برید .

إِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ لَيُسَمُّونَ الْمَلَائِكَةَ تَسْمِيَةَ الْأُنثَى- وَمَا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنَّ الظَّنَّ لَا يُغْنِي مِنَ الْحَقِّ شَيْئًا
کسانیکه به آخرت ایمان ندارند- فرشتگان را با کلمه ای که نام مونث از آن استنباط می شود نامگذاری کرده اند-از کلمه ای استفاده می کنند که زن بودن از آن در اذهان تداعی می کند مانند فرشته که متاسفانه با وجود ممنوع کردن استفاده از کلمه فرشته به جای ملائکه در همه تفاسیر کلمه فرشته را می آورند. اینها علم موضوع را ندارند و از تصورات ذهنی خود تبعیت می کنند- لَيُسَمُّونَ الْمَلَائِكَةَ تَسْمِيَةَ الْأُنثَى.درحقیقت تصورات ذهنی برای رسیدن به حقیقت هیچ سودی ندارد (یا راه به جائی نمی برد). وَإِنَّ الظَّنَّ لَا يُغْنِي مِنَ الْحَقِّ شَيْئًا
بنابراین تصورات ذهنی یا خیالات که مبتنی بر علم نباشد وَ مَا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ برای رسیدن به واقعیات گزینه درستی نیست.

آب فاکتور اصلی ایجاد حیات است

وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاء كُلَّ شَيْء حَيّ- خداوند تمامی موجودات زنده را در آب خلق کرد( توجه فرمایید من دو وجه دارد از و در). این یک قانون کلی حیات است. هرجا آب باشد زندگی است.

خداوند در آیاتی می فرماید.خلق الانسان من طین-خلق الانسان من نطفه –خلق الانسان من ماء مهین –خلق الانسان من سلاله من مائ مهین - خلق من ماء دافق.

ما اگر از علم برای روشن شدن موضوع آیات فوق کمک نگیریم نمی توانیم دلایل منطقی ارائه دهیم که بالاخره آب نقش اول را دارد یا  نطفه، طین، ماء دافق و ماء مهین. مفاهیم این کلمات کلیدی در علم زیست شناسی چیست و دارای چه هویتی هستند و در چه زمانی در حیات انسان نقش داشته اند. کلمات در بیان مفاهیم نقش اساسی ایفا می کنند. بطور مثال. آیه وَاللَّهُ خَلَقَ كُلَّ دَابَّةٍ مِن مَّاء که چنین ترجمه شده "خدا هر جنبنده ای را از آب آفرید. "از آب درست است یا در آب این دو مفهوم مختلف است. حرف اضافه" من" در آیات قرآن دارای چند وجه است در و از به این آیات نگاه کنیم- من به معنی در- أَرُونِي مَاذَا خَلَقُوا مِنَ الْأَرْضِ- نشان دهید كه در زمين چه  چيزى را آفريده‏ اند- و به معنی از-یغفرلکم من ذنوبکم-از گناهان خود استغفار کنید. حال کدام معنی بر اساس نظر قرآن درست است و مفهوم علمی می دهد یا خیر. مثلا می توانیم  اینطور ترجمه کنیم که خداوند تمامی دابه (دابه  در قرآن جانداران معنی نمی دهند، مفهوم ریز جنبندگان است که اجداد اولیه تمامی جانداران در خشکی است) در آیه 38 سوره انعام خداوند آنها را هم ردیف ملائکه  و جدا از انسان و پرندگان نام برده است ) را در آب آفرید. به مقاله دابه و نقش آن در تداوم حیات از نظر قرآن.

دابه مشمول خلق بعد از خلق قرار گرفته است. بنابراین خلقت دابه از آب درست نمی باشد. با قرآن و علم  مطابقت ندارد. در ترجمه آیات دقت لازم باید صورت گیرد با یک جابجائی کوچک مفهوم آیه عوض می شود. خداوند انسان را ابتدا بیرون از آب و در میان جسم سخت (صلصال و صلب) و جسم نرم (حما مسنون و ترائب) آفرید و سپس در آب قرار داد. اگر در این آیه دقت و تعقل کنیم حما مسنون و صلصال یک مرحله بسیار مهم در سرنوشت خلقت انسان است که خداوند به ملائکه اعلام فرموده.

واذ قال ربك للملائكة انى خالق بشرا من صلصال من  حمامسنون-حجر28. اگر خداوند متعال تمامی موجودات زنده را از آب آفریده باشد، صلصال یا سفال خشک بدون اب و حما مسنون توده سیاه رنگ نرم چسبیده بر روی آن را چطور توجیه کنیم. بنابراین هر حرف و هر جمله در قرآن دقیقا تعریف یک دوره خاص در سرنوشت خلقت انسان است. مقایسه نطفه و سفال  خشک بدون آب چه مفهومی می دهد. خداوند انسان را از نطفه  آفرید و جمله دیگر خداوند انسان را از صلصال من حما مسنون آفرید. مطلب دیگر در مورد ماء دافق برداشتی که تمامی مفسران به آن استناد کرده اند. نطفه مرد است که در رحم زن ریخته می شود. این  نظر به  تفسیر گذشتگان آنهم  حدود هزار و چهارصد سال قبل بر می گردد که ما  فقط  راوی نظر آنها بوده ایم. اگر آیات در باره خلقت انسان را با آخرین نظریه علم زیست شناسی مقایسه کنیم تمامی شبهات ایجاد شده  برطرف می شود و یک همآهنگی خاصی بین آیات به وجود می آید.

نظر قرآن بر اساس علم و نقش ماء دافق در خلقت حیات 

خداوند جرقه ایجاد حیات را در صلصال و از حما مسنون به عنوان یک مجموعه  قرارداد و این اتفاق در آخرین دوره اقوات یا دوره چهارم  اقوات به وقوع پیوست. این حادثه بر اساس آیه 10 سوره فصلت هنگامی که رواسی به معنی پوسته جامد زمین بر روی زمین قرار گرفت حادث شد و نطفه اولیه حیات در این مجموعه خلق شد و جرقه ایجاد حیات هم ماء دافق بوده است که بین صلصال کلفخار سفت و سخت و حما  مسنون  توده  سیاه  نرم  خارج گردید و سپس خداوند این نطفه خلق شده را در آب  قرار داد. بنابراین وَاللَّهُ خَلَقَ كُلَّ دَابَّةٍ مِن مَّاء-خداوند خلقت تمامی جنبندگان را درآب قرارداد.

وهوالذى خلق من الماء بشرا فجعله نسبا و صهرا-خداوند است که بشر را در آب آفرید و برای آن نسب و صهرا قرارداد.

وجعلنا من الماء كل شی حى-خداوند تمامی موجودات زنده را در آب خلق کرد. ابتدا خلقت انسان از خاک رس خالص شروع میشود –

بداء خلق الانسان من طین و سپس نطفه در درون سفال و حما مسنون خلق و سپس در آب قرار داده می شود و سپس این نطفه را در جایگاه استوار یا غشاء سلولی قرار میدهد، قرار مکین، هدف از ایجاد حیات از نظر قرآن خلق انسان بوده است

بنابراین ماء دافق همین آب خالص با فرمول شیمیایی H2O است که در پروسه خلقت انسان در زمین اولیه نقش داشته است. خداوند در قرآن روند پیدایش خلقت انسان را در زمین اولیه را بیان میکند نه رشد نطفه در رحم. به مقاله مفهوم واقعی منی ،مائ مهین ،حما مسنون ،صلصال ،نطفه و صلب و ترائب در قرآن مراجعه فرمایید. با استناد به آیات قرآن و مطابقت با علم روز بحث را ادامه میدهیم تا تفاوت این دو دید روشن شود.

ماء دافق

ماء دافق فقط  یک بار و در سوره طارق بیان شده است. طارق چیست " وَمَا أَدْرَاكَ مَا الطَّارِقُ " ابتدا معنی آن را باید بدانیم تا به ماء دافق برسیم. از سیاق چند آیه اول سوره طارق چنین بر می آید که طارق یکی از سیستم های حفاظتی است که خداوند برای نفس واحده در ابتدای خلقت تک سلولی حیات قرار داده است." ان کل نفس لما علیها حافظ " است. به مقاله طارق سیستم حفاظتی تک سلولی های اولیه حیات است مراجعه  فرمایید.

وَالسَّمَاء وَالطَّارِق- وَمَا أَدْرَاكَ مَا الطَّارِقُ - النَّجْمُ الثَّاقِبُ- إِن كُلُّ نَفْسٍ لَّمَّا عَلَيْهَا حَافِظٌ- فَلْيَنظُرِالْإِنسَانُ مِمَّ خُلِقَ- خُلِقَ مِن مَّاء دَافِقٍ يَخْرُجُ مِن بَيْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ- إِنَّهُ عَلَى رَجْعِهِ لَقَادِرٌ

قسم به آسمان و تاریکی حفاظت کننده آن و تو چه دانی طارق چیست ستاره ثافب است (که نور آن تاریکی را می شکافد وقتی حفاظ برای حفاظت نطفه بود نور ستاره ثاقب از آن عبور نمی کرد) که ما برای هر نفسی حافظی قرار داده ایم (به طارق برمیگردد که خداوند برای حفظ اولین نطفه حیات در زمین اولیه آسمان را دودی و تاریک کرد و رویداد بسیار مهم در خلقت انسان است). پس انسان بنگرد از چه آفریده شده در اّبی خارج شونده که از بین جسم سخت و نرم بیرون میرود و خداوند  قادر است آن را بر گرداند. تمامی مفسران محترم آیات 5 الی 7 سوره طارق ا بدون لحاظ کردن چهار آیه اول تفسیر کرده اند. فلینظر که در دنباله این چهار آیه می آید ارتباط  تنگاتنگ دو بخش آیات را بهم نشان میدهد.

ما در قرآن صلصال کالفخار و حما مسنون داریم که محل بروز با  شکوه ترین رویداد حیات است جاندار از بی جان. صلصال جسم سخت است و حما مسنون جسم نرم و ماء دافق هم همین آب خالص است. علم این را می گوید و اخیرا به موضوعی داغ برای علم زیست شناسی تبدیل شده است به مقاله پیدایش حیات و راز های علمی آن در قرآن مراجعه فرمایید.

آیا روی این آیات تاکنون تفکر کرده ایم-آیا آیه إِنَّهُ عَلَى رَجْعِهِ لَقَادِرٌ، خداوند می فرماید وقتی نطفه مرد ریخته شد  قادر هستیم  آن را بر گردانیم. تا کنون چنین اتفاقی افتاده که نطفه ریخته شده به محل قبلی بر گردد. آیا این مفهوم می تواند درست باشد تفکر و تعقل کنیم. چرا در متن آیات تفکر نمی کنیم. موضوع با این عظمت در قرآن را فدای تصورات ذهنی کرده ایم. بعلاوه در آیات فوق می فرماید ماء دافق از بین صلب و ترائب به عنوان یک مجموعه خارج می شود. برخی برای توجیه نظر گذشتگان إِنَّهُ عَلَى رَجْعِهِ لَقَادِرٌ را به انسان بر می گردانند. این انسان هنوز خلق کامل نشده که به قیامت برود 4 میلیارد سال دیگر باید بگذرد تا کامل شود. انسان  به صورت تک سلولی اولیه حیات است.

این مجموعه از هم جدا نمی باشند. محل بروز ماء دافق بین جسم سخت و نرم در یک زمان بوده است. اگر ماء دافق اب مرد باشد، مرد و زن دو پدیده  جدا از هم هستند. خداوند نفرموده ماء دافق از یکی ایجاد و در دیگری ریخته میشود. این مفهوم با آیه همخوانی ندارد. پس معنی ماء دافق و ماء مهین نمی تواند مفهوم آب مرد را بدهند و منظور خداوند ایجاد حیات است که آن را برمیگرداند. حیات را می آفریند و آن را برمیگرداند. که منظور برگرداندن  حیات است برای رسیدن به قیامت. رجعه دقیقا به ماء دافق برمیگردد که در حیات نقش اساسی داشته است.

ماء دافق در اثر واکنش شیمیایی ایجاد اولین تک سلولی حیات دفع شده است

ماء دافق می تواند مولکول های آبی باشد که در اثر واکنش شیمیائی  مولکولهای زنجیره ای نوکلئوتیدها پروتئین ها و قندها که به صورت  مونومر یا  مولکول های تکی بودند  که با یکدیگر واکنش داده اند و به ماکرو مولکول های آلی تبدیل شده اند برای به وجود آوردن هسته اولیه د.ان.آ و نتیجه این واکنش ها خروج آب از آنها است. این واکنش در (در سنگ رس داغ) سفال داغ در ابتدای تشکیل پوسته جامد زمین اتفاق می افتد.  پیدایش حیات و علم زیست شناسی در قرآن

این اتفاق و تطبیق آن با علم اعجاز مهم قرآن است که ما سعی نکرده ایم آیات قرآن را با علم روز و آخرین نظریه پیدایش حیات مقایسه کنیم چرا؟ برای اینکه در آیات متشابه قرآن اسیر نظر گدشتگان  شده ایم و آیات خداوند را فدای آن کرده ایم. مهین معنی کم میدهد یعنی همین مقدار آب کمی که در مولکول ها بوده خارج می شود. اگر در محیط  واکنش آب می بود  این واکنش انجام نمی شد و حیات در کره زمین شکل نمی گرفت و این شاهکار خلقت انسان است و اعجاز قرآن که محل و زمان تشکیل جاندار به  بی جان را به ما نشان میدهد. این که خداوند می فرماید ما  انسان را در ماء مهین آفریدیم  خُلِقَ مِن مَّاء دَافِقٍ يَخْرُجُ مِن بَيْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ اشاره به این رویداد است

اگر شرایط برای خروج  آب از واکنش شیمیایی  تبدیل مونومر ها به مولکول های زنجیره ای فراهم نمی شد تعادل شیمیایی بسمت مولکول های مونومر برمی گشت و حیات  تشکیل نمی شد و اشاره قرآن به إِنَّهُ عَلَى رَجْعِهِ لَقَادِرٌ دقیقا به این امر حیاتی است. ماء دافق برگشت پذیر می شد و خداوند  قادر است تشکیل حیات را بر گرداند

 وقتی چنین تاویلی با استناد به آیات قرآن و مطابق علم روز زیست شناسی از قرآن داریم نظرمان را به روز کنیم 

أَلَمْ نَخْلُقكُّم مِّن مَّاء مَّهِينٍ فَجَعَلْنَاهُ فِي قَرَارٍ مَّكِينٍ إِلَى قَدَرٍ مَّعْلُومٍ- فَقَدَرْنَا فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ-آیا شما را در آب کم  و ناچیز (ناچیز از نظر مقدار است نه پست بودن) نیافریدیم و آن را در قرارگاه  محکم و استوار قرار ندادیم (غشاء سلولی) تا زمان مقدر شده بر اساس تقدیر( و برنامه ریزی الهی) و بر تقدیر و برنامه ریزی خود فائق آمدیم و چه برنامه ریزی توانائی انجام دادیم.

أَ لَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنی- آیا انسان نطفه تقدیری نبود که مقدر می شود. آیا انسان نطفه تحت برنامه ریزی و نرم افزاری الهی (تقدیر الهی) نبود که مقدر می شود (به بار می نشیند). بنابراین ماء دافق و ماء مهین همین آب است. تمثیل زیبائی است خداوند با آیات متشابه که  ظاهر دارد و باطن مطلب بسیار مهم در قالب  کلمات  کلیدی بیان می کند. همه  قوانین طبیعت امر و دستور خداوند است در طبیعت نهادینه شده  و علم آن را هم به  انسان عطا کرده و کشف و تحقیق و در آوردن موضوعات را به انسان واگذار کرده و  در 1400 سال قبل گریزی به این موضوعات میزند و می فرماید در آن تفکر و تعقل کنید. حال با کشف علم  کلمات خداوند  تاویل می شود. برخی کوتاه  فکران می گویند اگر خداوند علم این ها را داشت چرا  واضح بیان نکرده، مثلا فرمول آب را می داده و پروسه واکنش شیمیایی هم شرح میداده. هدف آن بوده که با پیشرفت علمی ما کشف خودمان را از قرآن بیرون و به حقانیت خداوند ایمان بیاوریم. بنابراین کسانی که وحی را رویای رسولانه می پندارند و وحی را یک اصل مسلم قرآن را زیر علامت سوال برده اند کمی فکر کنند و آیات قرآن را مطالعه کنند و روی آن فکر کنند و در سیاق  آیات توجه کنند که این کلمات وحی است و خداوند  میدانسته چه میگوید شما ها با علوم طبیعی بیگانه هستید و نظر گذشتگان را معیار سنجش خود قرار داده اید نه آیات خداوند را. سید محمد تقوی اهرمی مرداد 1396 ویرایش جدید اسفند 1397 ویرایش جدید تیر ماه 1399،آذر 1401

• قبلی
• بعدی