کیهان و انقباض آن از دید قرآن

مقدمه نوشتار

آیات متشابه در قرآن از وقایع علمی و یا حوادثی که در آینده زمان نزول قرآن رخ خواهد داد برای ادله و اثبات حقانیت قرآن در قالب تمثیل اشاره می کند. مثلا کلمات مشرق و مشرقین، مشارق، مغرب، مغربین و مغارب که در زمان نزول قرآن غیر قابل درک بود، چرا مردم آن زمان فقط با یک مغرب و یک مشرق سرو کار داشتند. مفسرین هم بر اساس دید علمی آن زمان شرحی بر آن نوشته اند و هر کدام سعی نمودند راز آن را با کلمات بگشایند. 1300 سال گذشت و دانشمندان با سفر به دو  قطب زمین راز آن را کشف نمودند. به مقاله مشارق و مغارب واقعیت عینی در زمین دارند مراجعه فرمایید.

برای کسانی که اهل تجسس علمی هستند و با عقل و فکر علمی کار می کنند، ادله ای است برای اعجاز قرآن. آیات بیشماری هرکدام یک موضوع علمی را در قالب داستان و تمثیل بیان میکنند. آیات متشابه دو وجه دارد ظاهر و باطن. خداوند برای بیان یک موضوع علمی که در 1400 سال قبل کسی نمی توانست آن را درک کند در قالب تمثیل و تشبیه و استفاده از کلمات خاص آن را بیان کرده است. کسانی که اعتقاد به خداوند متعال ندارند در نظرات گذشتگان می گردند و سوژه برای نفی وحی و قرآن پیدا می کنند و از آنجائی که  جوانان مومن و تحصیل کرده مطالعات قرآنی ندارند پاسخ این شبهات را از علماء اسلام  می پرسند و آنها هم قریب به اتفاق در بند ذهنیات کهن گرفتارند و همان پاسخ و نظر گذشتگان را توجیه و شبهه روی شبهه ایجاد می کنند. منظور من آیات متشابه است که با علوم طبیعی سر و کار دارند. محکمات اساس قرآن است و آیات کاملا روشن و واضح بیان شده و نیاز به تفسیر دارند ولی تاویل ندارند. به عکس آیات متشابه تفکر و تعقل میخواهد و کسی که آن را تاویل می کند باید به علم آن وارد و تخصص داشته باشد.  

در حقیقت می توان گفت که آیات متشابه برای امروزه که عصر شکوفائی علم است نازل شده تا با روشن شدن مفاهیم علمی آن به ایمان مومنین افزوده شود و کافران اهل علم و منطق هم بدانند که کلام خداوند وحی بوده است نه رویای رسولانه. معاندین و گمراهان و متحجرین از دیدگاه  گذشتگان هزار سال قبل به آیات خداوند نگاه می کنند و گمراه میشوند. برخی از روی لجاجت با  قرآن گفته منسوخ شده  گذشتگان را وسیله فتنه انگیزی قرار میدهند(عامدا نظرات کهن را در سایت ها منعکس و تکرار می کنند، تا چنان تلقین نمایند که قرآن اینها را میگوید ) و برخی هم نا آگاهانه از آن تصورات تبعیت می کنند که هر دو دو لبه یک قیچی هستند برای بریدن اعتقادات مردم. عامدا و غیر عامدا  دست به یک کار میزنند.

سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِی الْآفَاقِ وَفِی أَنفُسِهِمْ حَتَّی يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ- بزودی آیات خود را در کیهان و در نفس خودشان (مانند مولکول های ژن) به شما نشان میدهم تا بدانید و یقین حاصل کنید خداوند حق است و وجود دارد. کلمات کلیدی بسیاری در قرآن است که امروزه در محافل علمی بر روی آن بحث می کنند و نظرات علمی معتبری در مورد آن ها ابراز شده و به اصطلاح بحث روز دانشمندان زیست شناسی و زمین شناسی و اختر شناسی است که در قرآن به آن ها اشاره کرده و زوایای علمی آنها را بیان کرده است. حما مسنون و صلصال، صلب و ترائب ،ماء مهین، نطفه امشاج در خلقت انسان، ابداع، فطرهن و خلق در کیهان در اخترشناسی و عرش خدا برعدد هشت  و نوزده نگهبان در دوزخ در پیدایش و برچیده شدن کیهان که اگر با دید علم مربوط به آن نگاه کنیم و نه با نظر منسوخ شده  گذشتگان مطابق علم هزارسال قبل زوایای علمی کلمات خداوند در قرآن آشکار میشود.

چگونگی انبساط و جمع شدن  کیهان در آیات بیشماری میتوان یافت. آخرت به تعبیر قرآن جهان مادی بعد از این جهان است و برچیده شده کیهان قبل از قیامت صورت می گیرد. البته وقایعی به استناد آیات قرآن قبل از قیامت و حتی بر روی زمین که ما زندگی می کنیم رخ می دهد مانند آیه زیر-

یُدَبِّرُ الْأَمْرَ مِنَ السَّماءِ إِلَى الْأَرْضِ ثُمَّ یَعْرُجُ إِلَیْهِ فی‏ یَوْمٍ كانَ مِقْدارُهُ أَلْفَ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ-سجده 5 - خداوند امر خود را از آسمان به زمین تدبیر میکند و این امر در روزی که به حساب شما هزارسال است نزد خود بر می گرداند.

امر خداوند از آسمان به زمین مطابق آیه 11 سوره فصلت تداوم حیات است که در یک دوره هزار ساله کم کم برچیده می شود البته به دست خود انسان و به قول پروفسور هاوکینگ بشر چند قرن دیگر بیشتر در زمین زندگی نمی کند. هزارسال  وعده خداوند خیلی وقت است شروع شده است. روزهای هزار و پنجاه هزار در جهان مادی است یا در قیامت-

آخرت یعنی دنیای پس از حسابرسی (اول قیامت رخ میدهد و سپس آخرت محل استقرار کسانی که از فیلتر آزمایش الهی عبور کرده اند) ادامه حیات تکامل یافته زمین است با انسان های استوار بر ذات فطرتی خدایی خود که از اول آفرینش هدف خداوند بوده است. تسویه انسان هائی که به خود ظلم کردند و از ذات فطری خود خارج شدند خالص سازی انسان ها، نتیجه دوره آزمایش خلقت انسان در حیات زمین است. خداوند اراده کرده است انسان های مستضعف و مومن را در زمین به سروری و آقایی برساند، منظور در زمین قیامت است نه در زمین دنیا.

حالا زمان قیامت از نظر قرآن چه موقع است. به آیه 187 اعراف توجه فرماِید.

یسأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ رَبِّي لاَ يُجَلِّيهَا لِوَقْتِهَا إِلاَّ هُوَ ثَقُلَتْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ لاَ تَأْتِيكُمْ إِلاَّ بَغْتَةً يَسْأَلُونَكَ كَأَنَّكَ حَفِيٌّ عَنْهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ اللّهِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَعْلَمُونَ-اعراف 187

درباره قیامت از تو می پرسند که چه وقت فرا می رسد بگو علم آن نزد خدا است هر موقع وقت آن  رسید  آشکار می شود و ناگهان بارگران آن بر کیهان مستولی می شود (کیهان ثقیل می شود یعنی فشرده و چگال می گردد، چنان از تو می پرسند گویا تو میدانی بگو علم آن نزد خدا است ولی اکثر مردم علم آن را ندارند. چرا خداوند فرموده اکثر مردم نمی دانند و به رسول اکرم هم فرموده فکر می کنند تو میدانی، یعنی رسول اکرم(ص) هم  نمیداند وقت قیامت کی است ولی کسانی هستند که می دانند. این تناقض نیست واقعیت علمی است. چرا؟ علم فیزیک و اخترشناسی آن را کشف میکند. دانشمندان علوم فیزیک و اختر شناسی می دانند. خداوند در این آیه می فرماید هر وقت قیامت قرار است اتفاق بیفتد ابتدا کیهان زیر بار آن فشرده و ثقیل می شود. بنابراین برچیده شدن کیهان شروع قیامت است.

علامه  طباطبا یی رحمه الله علیه در تفسیر المیزان جمله لا تا تیکم الا بغتته  در آیه فوق را به عنوان پدید آمدن چیزی ایست بطور ناگهانی و بدون آنکه قبل از پدید آمدن معلوم باشد، تفسیر کرده است. بنابراین چیزی که قبلا نبوده به ناگهان ظاهر می شود. کیهان به استناد علم اختر شناسی براساس ضوابطی که بر آن حاکم است و مطابق پیش بینی های علمی جمع میشود و پس از آن قیامت است که لا تاتیکم الا بغته ناگهان آغاز می شود. بررسی قیامت از نظر علم و قرآن. به آیه 50 سوره یاسین هم نظری داشته باشیم.

وَيَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنتُمْ صَادِقِينَ مَا يَنظُرُونَ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَهُمْ يَخِصِّمُونَ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ تَوْصِيَةً وَلَا إِلَى أَهْلِهِمْ يَرْجِعُونَ- میگویند اگر راست می گوئید این وعده (یوم العذاب) کی است، فقط یک صیحه واحد و عظیم که نه فرصت وصیتی دارند و نمی توانند بسوی کسان خود برگردند. این نفخ فی الصور نیست  صیحه عظیم است که حیات در زمین به ناگهان برچیده می شود. برچیده شدن حیات در زمین زمانی آغاز می شود که هنوز انسان هائی برروی زمین زندگی می کنند و این نظریه قرآن است. هنگامی که اراده ذات باری تعالی بر برچیدن حیات در کره زمین قرار گیرد واقعه عظیم و ناگهانی بر زمین مستولی می شود. همانند مثلا انقراض دایناسورها ولی بمراتب شدید تر و این حادثه را علم نمی تواند پیش بینی کند لا تآتیکم الا بغتته  و این پایان دوره آخرالزمان است.

چنان می آید و غافلگیر کننده است که علم هم نمی تواند آن را پیش بینی کند. ابتدا علائم آن مانند خشکسالی، ظلم بیش از اندازه، تخریب محیط زیست طی محدوده زمانی حدود هزار سال آغاز میشود. آیه ثله من الاولین و قلیل من الاخرین -بندگان خاص خداوند در آغاز پیدایش آدم و چند هزار سال بعد از آن زیاد بودند ولی در دوره آخرین که اکنون ما هستیم بسیار قلیل هستند. با توجه به جمعیت چند صد هزار نفری اولین و جمعیت چند میلیاردی کنونی که واقعا وحشتناک است ما تصور می کنیم مومن هستیم ولی با اعمال و کردار خود در حقیقت مورد نظر خداوند نیستیم، حضرت مهدی(ع) احتمالا  در این دوره و اواخر آن و مدت زمانی قبل از یوم العذاب ظهور می کند. برای نجات بندگان مومن خدا. باید توجه داشته باشیم که این یوم العذاب ارتباطی با روز قیامت ندارد. عذاب در این دنیا است برای روشن شدن این موضوع علاقمندان میتوانند به مقاله زمان برزخ از مرگ تا قیامت لحظه ای بیش نیست- مراجعه فرمایند 

زمین بر اساس آیات بیشماری از جمله در سوره تکویر آیات 1 الی 3  جمع میشود 

اذالشَّمْسُ کُوِّرَتْ وَإِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَتْ - وَإِذَا الْجِبَالُ سُیِّرَتْ- وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ- وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ- وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ- وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ-هنگامیکه خورشید درهم پیچیده شود و ستارگان نور خود را از دست میدهند. و هنگامی که کوه ها روان شوند ( در اثر مذاب شدن) و آنگاه که شتران باردار بار خود را می نهند و هنگامی که وحوش محشور شوند و آنگاه که دریا ها افروخته گردند و هنگامی که نفس ها درهم ادغام شوند و چند آیه بعد و هنگامی که آسمان (فضا) از جا کنده شود. این آیات را باید بر اساس بروز حواددث با ترتیب زیر نوشت. آیات در باره یک موضوع مثلا خلقت انسان در قرآن درسوره های مختلف نازل شده و هنگام  بررسی و بحث باید آن را در جای خود گذاشت و بحث کرد. علامه طباطبائی در این مورد در تفسیر المیزان نظر خاصی دارد. نقل از سایت مرکز پاسخگوئی به سئوالات دینی

ایشان با اين كه معتقد به توقيفى بودن ترتيب آيات در اكثر سوره‏ هاى قرآن كريم است، درعين حال تعداد سوره‏ هايى را كه تنظيم  بعضى از آيات در آنها به اجتهاد و راى صحابه صورت گرفته ‏است، اندك نمى ‏داند. به نظر ایشان وقوع برخى از آياتى كه به صورت متفرق نازل شده در جايى كه فعلا قرار دارند، خالى از مداخله اجتهادى صحابه نبوده است و اين مساله از ظاهر روايات جمع اول قرآن (در زمان خليفه اول) به دست مى‏ آيد. بنابراین، علامه به توقيفى نبودن ترتيب گروهى از آيات در جمع ‏آورى قرآن پس از رحلت پیامبر(ص) معتقد است، اما در زمان حيات پيامبر اكرم(ص)، كه خود آن حضرت ناظر در امر كتابت قرآن بوده اند، معتقد است بدون شک، ترتيب آیات، توقيفى بوده است. ایشان در این زمینه بطور مفصل در المیزان، ج 12، ص 126 ـ 132؛ و ترجمه المیزان ج 12، ص 183 ـ 192 راجع به این موضوع سخن گفته است "-اینجا کلیک کنید . بنابراین با مقایسه علم اختر شناسی ترتیب آیات میتواند بصورت ذیل باشد.

وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ

وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ

وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ

وَإِذَا الْجِبَالُ سُیِّرَتْ

واذ الشَّمْسُ کُوِّرَتْ وَ إِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَتْ

وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَت

در آیات دیگر قرآن درباره  واقعه عظیمی که باعث برچیده شدن حیات در زمین می گردد اشاره شده است. سوره واقعه و زلزال به این واقعه اشاره کرده است -إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَاوَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا. قبل از وقوع این حادثه وحوش و عشار عکس العمل خاصی از خود بروز می دهند. دریا ها در اثر حرارت خورشید تبخیر و پوسته جامد گداخته شده و کوه ها روان می شوند و سپس خورشید از نورافشانی بیرون میاید و ستارگان خاموش و کیهان به دوره اول مره یعنی به سینگولاریته یا احدیت برمیگردد و نفس مستقلی دیگر وجود ندارد تعاریف مادی که این نفس ها بر آن استوار بودند درهم ادغام میشوند. اتم ها و ذرات بنیادی مانند کوارک ها که هر کدام دارای نفس یا ماهیت خاص خود هستند در احدیت همه ادغام می شوند واذالنفوس زوجت پایان و محو شدن ماده در احدیت است 

اگر نظریه های زمین شناسی معتبر امروزی را مطالعه کرده باشیم می دانیم که خورشید همه روزه مقادیر عظیمی از  ذخایر واکنش های هسته ای خود را از دست میدهد و مرتبا بر جرم آن افزوده می شود تا بالاخره تبدیل به توده بسیار بزرگ سرخ رنگی درمی آید و میلیون ها  کیلومتر به زمین نزدیک میشود و زحل و زهره را می بلعد و باعث گرمای شدید در زمین می گردد و جو زمین و آسمان هفت طبقه آن از بین میروند و دریا ها بخار می شوند و سپس پوسته جامد زمین در اثر حرارت ذوب می شود (بجای آب آتش مذاب و گداخته جایگزین دریاها  می شود) و اذالبحارسجرت -دریاها برافروخته و کوه ها جاری میشوند و این زمانی است که خورشید از رمق می افتد و خاموش و ستارگان بی فروغ میشوند و کیهان جمع می گردد. درمورد جمع شدن کیهان علم هنوز نظریه جامعی که مقبول دانشمندان باشد ارائه نداده است .

دو نظریه کلی وجود دارد

اول کیهان همچنان به انبساط خود ادامه میدهد و دوم کیهان جمع می گردد و به نقطه تکینگی یا سینگولاریته برمی گردد. نظریه علمی میگوید دو حالت ممکن است برای کیهان پیش آید. نقل از کتاب استفان واینبرگ سه دقیقه اول پیدایش جهان فصل هشتم صفحه 165 و 166 ترجمه محمد رضا خواجه پور.

حالت اول اگرچگالی کیهان از چگالی ویژه آن که نسبت مستقیم با ثایت هوبل دارد (ثابت هابل  مساوی است با 15 کیلومتر در ثانیه در هر میلیون سال نوری) و برابر است با گرم در سانتیمترمربع کوچکترباشد کیهان تا ابد گسترش می یابد. حالت دوم عکس آن باعث توقف انبساط و جمع شدن کیهان میشود که این جمع شدن با افزایش سرعت آن بر حسب زمان است و برگشت به حالت اول پیدایش کیهان. یعنی علائم آن طی مدت زمانی بروز میدهد که بر اساس ثابت هابل اگر چگالی کیهان به طور مثال دو برابر چگالی ویژه آن باشد. کیهان دارای عمر ده میلیارد سال است و باید حدود پنجاه هزار میلیون سال دیگر به انبساط خود ادامه دهد و سپس به انقباض دقیقا همان انبساط وارونه است و در ده هزار میلیون سال دیگر به حالت تکین (سینگولاریته یا احدیت ) و چگالی آن بی نهایت زیاد شود مانند مرحله پلانک. به تعبیر قرآن به فشردگی مطلق یا صمدیت برمیگردد. درصمدیت که از صفت ذاتی خداوند سرچشمه میگیرد.قل هو الله احد الله الصمد (خداوند احد یا تکین است و توخالی نیست) توپری حاکم است و مانند ماده فضای خالی دیگر وجود ندارد. انا لله وانا الیه راجعون. از احدیت و صمدیت خلق شدیم و به آنجا هم  برمی گردیم.

نظریه دوم مطابق نظر قرآن است قرآن میفرماید

-يَوْمَ نَطْوِي السَّمَاء كَطَيِّ السِّجِلِّ لِلْكُتُبِ كَمَا بَدَأْنَا أَوَّلَ خَلْقٍ نُّعِيدُهُ وَعْدًا عَلَيْنَا إِنَّا كُنَّا فَاعِلِينَ- روزى كه فضا (کیهان ) را همچون لوله کردن صفحه نامه‏ ها درهم مى‏ پيچيم همان  گونه كه در آغاز آن را ابداع كرديم- ( شاید اشاره به کما بدانا اول خلق به همان چگونگی وسرعت باز شدن و انبساط کیهان باشد. به همان سرعت همه چیز درهم میپیچد وعمل عکس انبساط که همان درهم  پیچیدن است صورت می گیرد که قرآن از کلمه نطوی استفاده کرده است چه تعبیری زیبائی است. توجه فرمائید  وَإِذَا السَّمَاءُ کُشِطَتْ. آنگاه که اسمان ازجا کنده شود. فضا شروع به جمع شدن میکند. مدل استاندارد کیهان . روزی که فضا را مانند طومار نامه درهم می پیچیم زمان آن چقدر است باید از آیات دیگر کمک بگیریم. شروع آن توقف انبساط کیهان و باز گشت به نقطه اول مره نقطه آغازین انبساط کیهان است.اینجا کلیک کنید.

در حقیقت آقای پروفسور هاوکینگ از نطوی السماء استفاده کرد و مدل خود را ارائه کرد. جالب توجه است که زمان نطوی السماء از کرات اسمانئ دیگر خبری نیست وَإِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَتْ و نیروی جاذبه ازبین رفته و سموات والارض دیگر مفهومی ندارد و خداوند متعال از کلمه سمائ یعنی فضا استفاده کرده است.

فضائی که کیهان آن را اشغال کرده است درهم می پیچد و بر اساس وعده داده شد این بازآفرینی برنامه الهی است و ما به وعده خود عمل می کنیم- ابداع کیهان از سینگولاریته یا به فارسی تکینگی و به عربی احدیت آغاز شد.

خداوند احد است و محدوده ایجاد کیهان هم از نور ذات باریتعالی و در احدیت از هیچ ابداع شد .در مقاله -خلقت کیهان از خداوند احد و صمد آغاز شد  با استناد به آیات قرآن مجید مشروحا شرح داده شده .بنابراین بر چیده شدن کیهان از دید قرآن همان عمل عکس انبساط آن است .سید محمد تقوی اهرمی مرداد 1397 ویرایش جدید تیرماه 1399

• قبلی
• بعدی