هل ینظرون الا ان یاتیهم الله فی ظلل و بیان اعجاز علمی قرآن

مقدمه نوشتار

آیات متشابه قرآن ظاهر دارد و باطن و ما همیشه فکر خودمان را در ظاهر این آیات متمرکز می کنیم و به مفهوم باطن آن توجه ای نداریم. دلیل آن ارتباط ندادن آیات متشابه که ریشه در علوم طبیعی دارند به علم مربوط به آن است. قرآن به طبیعت مادی که برای خلق حیات شاهکار خلقت خود را به کار برده اهمیت ویژه ای قائل است، دلیل اینکه خداوند در ماهیت این نوع آیات فرموده تفسیر ندارند ولی تاویل دارند و تاویل آن هم خدا می داند و دانشمندانی که علم مربوط به موضوع را کشف می کنند. در حقیقت راز حیات و طبیعت در عالم غیب مشهودات است. مشهودات را ما با چشم مادی می بینیم ولی از درون آن بی خبر هستیم. سنگ را نگاه کنیم تنها ظاهر آن توجه ما را به خود جلب می کند. از سرنوشت ایجاد شدن آن و ساختار درون و اینکه چه چیزی سنگ را قائم به ذات خود پا برجا نگه داشته است آگاهی نداریم. این آگاهی را باید علم در اختیار ما قرار دهد. گشودن رمز ماهیت وجودی سنگ همان تاویل آن است. این سنگ از خدا نشات گرفته و به خدا باز می گردد و دریائی از رمز و راز در دل خود دارد. چرا خداوند می فرماید. ای مومنین خود و خانواده خود را از آتشی که هیزم آن مردم و سنگ هستند حفظ کنید.
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَكُمْ وَ أَهْلِيكُمْ ناراً وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجارَةُ عَلَيْها مَلائِكَةٌ غِلاظٌ شِدادٌ لا يَعْصُونَ اللَّهَ ما أَمَرَهُمْ وَ يَفْعَلُونَ ما يُؤْمَرُونَ -6 تحریم. ای کسانی که ایمان آورده اید خود و خانواده خود را از آتشی که هیزم آن مردم و سنگ است محافظت کنید. بر آن آتش اسباب سخت و فشرده ای حاکم است که  از فرمان خدا سرپیچی نمی کنند و دستور محوله را به خوبی انجام میدهند. سنگ و مردم  منشاء و ساختار مشترکی دارند و هر دو از ذرات بنیادی درون محدوده احدیت قبل از انبساط کیهان نشات گرفتند قوانین و اساب بسیار سخت و فشرده هستند که تشبیه به فشردی و حرارت بالای آن محدوده است و امر خداوند را اجراء می کنند.  این مقدمه ما را به تاویل آیه عنوان نوشتار نزدیک می کند.

امر خدا ماده را در قدرت خود نگه داشته است

امر دستور و فرمان خدا است و این دستور دارای وجه های مختلف است. اگر ما بتوانیم جهان بینی قرآن را در موضوع خلقت کیهان و حیات و هدف خداوند از خلق این دو بدانیم و با نگاه علم به آنها بنگریم بسیاری از شبهات آیات متشابه بر طرف می شوند. بینش ما بر اساس نظرات گذشتگان که بر تخیلات استوار بود بنا شده. برداشت هائی که علوم طبیعی مطلقا نقشی نداشته است. هزار و چند صد سال از اعلام این نظرات گذشته و علوم طبیعی متولد شدند، رشد کرده و دنیای ناشناخته ها را برای ما گشودند ولی هیچ تاثیری نتوانسته بر افکار ما در تاویل آیات متشابه داشته باشد. خداوند زمانی که اراده فرمود از نور ناب خود کیهان را خلق کند برنامه مدون و طرحی از قبل تدوین شده داشته است که وقتی اراده او بر خلق کیهان مقدر می شود واذا قضی امرا و امر او مقتضی اجرا می شود می فرماید باش و می شود .ولی این شدن هم بر برنامه و طرحی زمان بندی شده قرار داشته است. ابتدا نور ناب یا انرژی ناب که صمد و احد است از ذات خدا متجلی می شود. نقطه ای در محدوده احدیت سر باز کرده و در آن نقطه جهان مادی شروع به ایجاد می شود. نطفه جهان مادی در احدیت و از احد ابداع می شود. از هیچ یا عدم که هر دو از تعاریف مادی هستند. ارتباط دادن این دو تعریف ماده بر ماوراء ماده اشتباه است. اینکه فلاسفه عدم را نیستی فرض کرده اند و اظهار می دارند خداوند در عدم وجود داشته است.از تعریف خدا و ماده و تعاریف آن غافلند. خلقت کیهان از هیچ نظر علوم طبیعی و قران

خداوند هستی را از نیستی ایجاد کرد نطفه کیهان از صفات ذات باریتعالی متجلی می گردد. از آن نطفه زمان، مکان شروع به خلق شدن می کنند. نور ناب در محدوده خدا لحظه ای درنگ می کند، لحظه ای بسیار کوتاه ده به توان منهای 43 ثانیه. این محدوده ابداع کیهان است و سپس به یک باره این نطفه جهان مادی منبسط می گردد و با انبساط خود زمان و مکان را خلق می کند. به مقاله خلقت کیهان از احدیت و صمدیت آغاز شد مراجعه فرمائید. ابتدای انبساط کیهان قوانین طبیعت به صورت ملائکه در کیهان قرار داده می شوند. ملائکه ای که به صورت قوانین طبیعت در کیهان قرار داده می شوند قیل از انبساط کیهان در هم تنیده شده بودند و ملک بودند. خلق ماده ، انرژی و نیرو هستند و امر فرمان خدا است که با خلق عالم مادی را قائم به ذات خدا نگه داشته اند. انبساط کیهان از نظر علم و قرآن. ملائکه کارگزارن آفرینش هستند. دستورات خداوند به وسیله آنها به اهداف الهی در جهان مادی ابلاغ می گردد. برخی از گروه ملائکه دستور ثابت را اجرا می کنند که در ماده و ساختار آن استقرار دارند و برخی مامور رساندن پیام خداوند به پیام بر ها هستند. امر هم مانند ملائکه وجه های مختلفی دارند. امری که با خلق در آمیخته اند ثابت هستند و برخی مانند روح ماموریت ویژه ای در موجودات زنده دارند. در حقیقت موجودات زنده دارای دو امر هستند که ساختار مادی آنها را به فرمان خدا نگه داشته اند. امر ثابت مستقر در ماده و امر به عنوان روح خدا که هدایت موجودات زنده را بر عهده دارد . امری که رفتار و عادات زندگی زنیور عسل به عنوان نمونه بند پایان را کنترل و ساماندهی می کند که قران آن را وحی به زنبور عسل نامیده است. روح موجودات زنده را بر اساس خواست خدا هدایت می کند. به مقاله امر خدا و نقش آن در ساختار مادی کیهان مراجعه فرمائید. بنابراین عامل مهم امر خداوند و ملائکه جهان مادی را بر ذات خود قائم نگه داشته اند. آیات 204 تا 210 سوره بقره را بررسی کنیم. تا به بینیم خدا از چه کسانی خشمگین شده است. خلق بدون امر نابودی ماده است. همه جهان مادی از ذرات بنیادی که در محدوده قبل از انبساط کیهان در محدوده غلاظ و شداد که در حقیقت هیزم آن نار هستند ایجاد شدند. خشم خداوند در نهایت امر خود را از حیات زمین فرا می خواند و آن پایان زندگی دنیائی است. جه کسانی خشم خدا را بر می انگیزند.به آیاتزیر توجه فرمائید.

تاویل آیه هَلْ يَنظُرُونَ إِلاَّ أَن يَأْتِيَهُمُ اللّهُ فِي ظُلَلٍ مِّنَ الْغَمَامِ

دلیل خشم خداوند که به ترجع الامور منجر می شود و شدت عذاب است چیست؟ آیات قبل را بررسی کنیم. آیا آن طور که برخی مفسرین بیان می کنند خداوند از مریدان شیطان خشمگین است یا انسان هایی که دستورات خداوندرا انجام ندادند و تسلیم خواسته های نفسانی خود شدند.

وَمِنَ النَّاسِ مَن يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيُشْهِدُ اللّهَ عَلَى مَا فِي قَلْبِهِ وَهُوَ أَلَدُّ الْخِصَامِ-از میان مردم کسانی هستند که در زندگی دنیا سخنش در باره ایمان به خدا تو را به تعجب وا می دارد و خدا را شاهد می گیرند که ایمان خالصانه دارد (دم از ایمان خالصانه می زند) در صورتی که سخت ترین دشمنان است. زیرا-اعمال و ایمانش با هم فرق می کند.

وَإِذَا تَوَلَّى سَعَى فِي الأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيِهَا وَيُهْلِكَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَ وَاللّهُ لاَ يُحِبُّ الفَسَادَ- چون به مقام و ریاست رسند (تولی)کوشش می کند در زمین فساد کند و کشت و نسل را نابود سازند و خداوند تبهکاری را دوست ندارد.

وَإِذَا قِيلَ لَهُ اتَّقِ اللّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالإِثْمِ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ وَلَبِئْسَ الْمِهَادُ-و چون به او گفته شود از خدا پروا کن غرور و نخوت وی او را به گناه کشاند پس جهنم برای او بس است و چه بد بستری است. و این در حالی است که

وَمِنَ النَّاسِ مَن يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ

کسانی هستند که جان خود را در راه خدا فدا کنند و خدا نسبت به آن بندگان مهربان است.

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ ادْخُلُواْ فِي السِّلْمِ كَآفَّةً وَلاَ تَتَّبِعُواْ خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ

پس ای مومنین همگی به اطاعت خدا(صلح و صفا و صمیمیت)در آئید و از گام های شیطان تبعیت نکنید.

فَإِن زَلَلْتُمْ مِّن بَعْدِ مَا جَاءتْكُمُ الْبَيِّنَاتُ فَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ

پس اگر بعد از دلایل آشکار دستخوش لغزش شدید بدانید که خدا عزیز و حکیم است. تا این جا دلیل خشم خدا که در آیات قبل به آن اشاره شده را دانستیم. حال می فرماید.

هَلْ يَنظُرُونَ إِلاَّ أَن يَأْتِيَهُمُ اللّهُ فِي ظُلَلٍ مِّنَ الْغَمَامِ وَالْمَلآئِكَةُ وَقُضِيَ الأَمْرُ وَإِلَى اللّهِ تُرْجَعُ الأمُورُ-

آیا به دلائل آشکار نمی نگرید(به دلائل در آیات قبل نمی خواهیدنگاه کنید) مگر اینکه خدا و ملائکه از پشت پرده غیب خود را نمایان سازند و( در این صورت) امر خداوند مقدر گردد، همه امور به سوی خدا بر می گردد (حیات زمین و جهان مادی نیست می شوند). اشاره کردیم امر و ملائکه دو عامل قائم به ذات ماده هستند.
 تاتیهم آمدن خدا به صورت تشبیه بیان شده ابر و سایه مانعی در برابر نور هستند و خداوند با نور خود تجلی می کند. همان طور که در داستان حضرت موسی ع و در محل ملاقات از خدا در خواست کرد خدا یا خود را به من نشان ده خداوند فرمود تو نمی توانی من را به بینی خداوند بر کوه تجلی کرد و کوه متلاشی شد. در آیه 5 سوره سجده هم می فرماید. این آیه تشبیه است و ملائکه و خدا از پشت ابر نمایان نمی شوند کنایه است که خداوند اگر امر خود را و اسباب طبیعت را از حیات زمین بیرون کشد نابودی ماده و حیات است. امر خدا بهخدا بر می گردد.

یدَبِّرُ الْأَمْرَ مِنَ السَّماءِ إِلَى الْأَرْضِ ثُمَّ یَعْرُجُ إِلَیْهِ فی‏ یَوْمٍ كانَ مِقْدارُهُ أَلْفَ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ-خداوند امر خود را از آسمان به سوی زمین تدبیر می کند برای بقاء حیات سپس در روزی که در هزار سال از سال هائی که شما می شمارید امر خود را بالا می برد عروج می دهد به سوی خود. امر به خداوند رجوع کند و از ماده جدا شود ماده دیگر بقاء ندارد. ترجع الامور و یعرج الیه امرها هر دو به یک مطلب اشاره می فرمایند بر چیده شدن حیات. آیه تکمیلی دیگر این رخداد نشان می دهد که ترجع الامور در این دنیا است و نه در قیامت –به مقاله روز های هزار و پنجاه هزار در جهان مادی است مراجعه فرمائید

وَ یَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ وَلَن یُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَهُ وَ إِنَّ یَوْمًا عِندَ رَبِّكَ كَأَلْفِ سَنَةٍ مِّمَّا تَعُدُّونَ حج-47- از تو به شتاب عذاب می طلبند و خدا هرگز وعده خود را خلاف نمی کند آن روزی است نزد خداوند که برابر با هزار سالی است که شما محاسبه می کنید. دوره این یوم هزار سال است و اجرا آن خواست و برنامه ریزی الهی خدا است. عذاب ادنی است در همین زمین و قبل از بر چیدن حیات. بنابراین هل ینظرون معنی آیا نمی بینید معنی میدهد و با مقایسه آیات دیگر در این ارتباط دیدن خدا معنی خاص خود را دارد خداوند با نور خود متجلی می شود و لازم نییست معنی کلمه را عوض کنیم. سید محمد تقوی اهرمی 20 بهمن 1399

• قبلی
• بعدی