توقیفی نبودن ترتیب برخی آیات با مقایسه آیات قرآن

مقدمه نوشتار

توقیفی بودن ترتیب آیات به این مفهوم است که ترتیب آیات و جایگاه آن در سوره ها ثابت است و تغییر آن جایز نیست. الیته در این موضوع دو دید گاه وجود دارد. طرفداران این دو دیدگاه یعنی توفیقی بودن و نبودن به روایات متعددی استناد می کنند. فریقین برتوفیقی بودن آیات بر اساس منطق عقل و اینکه قرآن وحی الهی است و باید ترتیب آیات هم باید معجزه باشد روایات صحیح و متواتر در این مورد نقل می شود.

عده‌ای دیگر معتقدند که ممکن است آیات قرآن در زمان پیامبر مرتّب شده باشد؛ امّا پس از وی، ذوق ، سلیقه و اجتهاد اصحاب در نظم و ترتیب موجود نقش داشته است. به نظر علاّمه طباطبایی ، روایات جمع اوّل قرآن (زمان ابوبکر) مؤید این است که اجتهاد اصحاب در ترتیب آیات دخالت داشته، و‌ روایت عثمان‌ بن‌ ابی‌عاص ، فقط ترتیب بعضی از آیات نه تمام آن‌ها را به دست پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) ثابت می‌کند و اگر بپذیریم که همه آیات به دستور حضرت مرتب شده، بدان معنا نیست که آن‌چه را اصحاب منظّم و مرتّب کرده‌اند، همان ترتیب زمان رسول خدا (صلی‌الله‌علیه ‌وآله) است و فقط این مطلب را می‌رساند که آنان تعمّدی بر تغییر موارد روشن و مسلّم نداشته‌اند؛ امّا در جایی که آشکار نبود و نمی‌دانستند، اطمینانی به حفظ ترتیب آن حضرت نیست؛ هم‌چنین طبق روایات، او آیات مکّی را در سوره‌های مکّی و آیات مدنی را در سوره‌های مدنی قرار می‌داد؛ امّا آن ‌چه هم‌ اکنون دیده می‌شود، وجود آیات مکّی در سوره‌های مدنی و بالعکس است و اجماعی که بر وحدت ترتیب فعلی با ترتیب زمان پیامبر ادّعا شده، اجماع منقول است و نمی‌توان بر آن تکیه کرد.(نقل ازویکی فقه ترتیب آیات در قرآن) حال واقعیت کدام است با دید دیگری وارد موضوع شویم به خود آیات قرآن مراجعه کنیم و چند مثال را بررسی می کنیم وبه این نتیجه می رسیم که ترتیب برخی آیات در بسیاری موارد توقیفی نیست.

دلائل قرآنی و علوم طبیعی

اول- آیات ابتدای سوره تکویر را بررسی نمائیم

اذالشَّمْسُ کُوِّرَتْ- وَإِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَتْ - وَإِذَا الْجِبَالُ سُیِّرَتْ- وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ- وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ- وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ- وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ-هنگامی که خورشید در هم پیچیده شود و ستارگان بی نور و کوه ها( در اثر ذوب شدن )روان گردند و شتران ماده به حال خود رها شوند و حیوانات وحشی از وحشت گرد هم آیند و هنگامی که دریاها شعله ور شوند و نفس ها هویت خود را رها و در هم ادغام شوند. این قسمت اول سوره تکویر است چنانچه به معنی آیات نگاه کنیم نا هم آهنگی تر تیب آیات را مشاهده می کنیم. ابتدا خورشید برچیده می شود و بعد از آن ستارگان بی نور می شوند تا اینجا اگر بر اساس ترتیب آیات پیش رویم کوه ها، دریا ها، و شتر ماده و وحوش دیگر وجود ندارند که اتفاقی برایشان رخ دهد. این نا هم آهنگی در ادامه آیات سوره تکویر همچنان دیده می شود.

إِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ- بِأَیِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ- وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ- وَإِذَا السَّمَاءُ کُشِطَتْ- وَإِذَا الْجَحِیمُ سُعِّرَتْ- و هنگامی که از دختر زنده به گور پرسیده شود به چه گناهی کشته شده است،و هنگامی که نامه اعمال باز شود-و هنگامی که سماء ( جو زمین) از جای خود بر کنده شود و هنگامی که جهنم افروخته گردد. همه آیات قبلی برای رسیدن به قیامت است، در حقیقت این سری آیات تاریخچه برچیده شدن حیات و سپس خورشید و بعد از آن بی نور شدن ستارگان که منجر به باز گشت جهان مادی به احدیت و عبور از جهنم ابتدای ایجاد کیهان که باعث می شود تمامی هویت های مادی که نفس نامیده می شوند در هم تنیده و ادغام شوند.

بعد از آن قیامت رخ می دهد و صحف همان کتاب مبین و نامه اعمال است که از دختر زنده به گور شده سوال می شود، به چه گناهی کشته شده است. همه این آیات اگر به ترتیب وقایع ردیف شوند اعجاز علمی قران است و در سایر آیات این ترتیب بندی رعایت شده است. در قسمت دوم آیات واذ السماء کشطت بعد از باز شدن نامه اعمال می آید که ترتیب درستی نیست خداوند دقیقا آیات را بر اساس وقایع بیان فرموده ولی در جمع آوری قرآن با توجه به عدم درک مفاهیم علمی بر اساس صلاحدید به این گونه تنظیم شده است. اگر بر اساس رخ داد مرتب شود و با توجه علم اختر شناسی و زمین شناسی مدرن. باید به صورت زیر نوشته شود. باید توجه داشت که خورشید سوخت هسته ای خود را به پایان می رساند و بزرگ می شود و به زمین نزدیک می شود و خورشید ماه را در خود ادغام می کند و زمین چنان داغ می شود که جو زمین باز و از جا کنده می شود زمین به حالت مذاب در می آید و کوه ها ذوب و روان می شوند و پوسه زمین که دریا ها هستند مذاب شده و شعله ور می شوند.و زمانی نور ستارگان خاموش و کیهان در هم جمع می گردد و فشرده و به حالت اول مره که مه بانک است بر می گردد و دوره پلانک همان دوره احدیت و صمدیت است محدوده ای که کیهان از نور ذات خدا که متجلی شد از هیچ ابداع می شود همه این وقایع در آیات دیگر به وضوح شرح داده شده است. مثال جمع الشمس و القمر خورشید و ماه یکی می شوند. حال با این دید باید آیات به ترتیب رخداد نوشته شوند. به مقاله جهنم آتش چوب و ذغال نیست هیزمش کوارک و بوزون است مراجعه فرمائید.

إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ -وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ- وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ- وَإِذَا السَّمَاءُ کُشِطَتْ- وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ- وَإِذَا الْجِبَالُ سُیِّرَتْ- وَإِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَتْ- وَإِذَا الْجَحِیمُ سُعِّرَتْ- وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ- وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ- وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ- بِأَیِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ-

هنگامی که خورشید بی فروغ شود (زمان طولانی این امر رخ می دهد ابتدا حیات بر چیده می شود و این اتفاق در آیات دیگر آنی است) هنگامی که شتران ماده رها می شوند و حیوانات وحشی از ترس گرد هم آیند و جو زمین (در اثر حرارت از هم باز و از جای استوار خود بر کنده می شود) و دریا شعله ور می گردد و کوه ها روان می شوند(مذاب و جاری می شوند) و ستارگان نور خود را از دست می دهند (کیهان در هم جمع می شود) و جهنم اول مره افروخته می شود و نفس ها در هم ادغام (قبل از انبساط کیهان همه اجزاء ماده که هویت داشتند در هم ادغام می شوند و قیامت بعد از آن بر پا می شود) و نامه اعمال گشوده می شود و از دخترک زنده به گور شده سوال می شود به کدام گناه کشته شده است.

دوم-مقایسه آیات اول سوره الرحمن

الرَّحْمَنُ - عَلَّمَ الْقُرْآنَ - خَلَقَ الانْسَانَ - عَلَّمَهُ الْبَيَانَ –خداوند رحمن که خواندن را آموخت- انسان را خلق کرد –بیان و تکلم را آموخت. قرآن آموختنی نیست وحی پروردگار است که پیامبر اسلام آن را برای مومنان می خواند. بنابراین خواندن و بیان و نوشتنن صفتی ذاتی هستند که در تکامل انسان جزء خصیصه ذاتی انسان قرار گرفت و از سایر جانداران متمایز گردید. در حقیقت قرءآن است و نه قرآن و دلیل آن هم بعد از آن بیان می آید. اگر قرآن باشد قرآن را خداوند نیاموخت بلکه حضرت رسول اکرم ص به مومنین آموخت ولی منظور قرآن همه انسان ها است. خداوند ابتدا انسان را خلق می کند خواندن را به انسان یاد می دهد و بیان هم به او می آموزد. بنابراین بعد از الرحمن باید خلق الانسان بیاید و سپس علم القرءآن و علمه البیان.

اقرء بسم ربک الذی خلق، خلق الانسان من علق، اقرء و ربک الاکرم الذی علم القلم ،علم الانسان ما لم یعلم. خداوند ابتدا خلق می کند و سپس به انسان می آموزد. آموختن زبان و ابزار آن که خواندن و نوشتن و بیان است امری آنی نبوده و به مرور زمان در جایگاه مشخصی در ژنوم موجودات جای گرفتند و راه تکامل را پیمودند. و این آیات اول سوره الرحمن شاهکارعلمی قرآن است که اخیرا و حدود یک دهه کشف شده است.

با کشف ژنوم و پیدایش علم ژنتیک تحولی در علم تکامل و زیست شناسی پدید آمد دانشمندان موفق شدند نقشه ژنوم انسان را تکمیل کنند و به مرور زمان عملکرد بسیاری از ژن های انسان و سایر موجودات زنده مشخص شد. ژنوم انسان از حدود 20000 ژن تشکیل شده است. در زمان تکمیل شدن نقشه ژنوم به موضوع عجیبی برخورد کردند و متوجه شدند که فقط ده در صد ژن ها در ساختار مادی سلول ها از انواع مختلف و ساخت و کد بندی پروتئین ها نقش دارند و حدود 90 درصد ژن را نا کار آمد معرفی کردند و برخی هم آن ها اضافی و زباله توصیف کردند. بسیاری نظر دادند که طبیعت چندان احمق نیست که این ژن ها را در دوره های تکامل موجودات حذف نکند حتما برای آنها هم عملکردی در نظر گرفته شده.
این موضوع دانشمندان را ترغیب نمود دلیل وجود و عملکرد آن ها را کشف کنند. پیوت فیزیکدان و زیست شناس مولکولی روسی ، Pyotr Gajajev و همکارانش در مورد رفتار ارتعاشی DNA تحقیق کردند و به نتایج شگفتی دست یافتند. آنها نتیجه گرفتند که دی.ان.ای انسان تنها مسئول ساخت پروتئین و کد بندی وراثتی که ساختار مادی سلول های متنوع بدن است نیستند بلکه به عنوان محل ذخیره داده ها ی رفتار غیر مادی یا ساختار معنوی انسان هم هستند. مانند احساسات، زبان، اخلاقیات، ارتباطات و داده های سرنوشت تکاملی گذشته انسان همه در 90 درصد ژن های نا کار آمد جای دارند. زبان شناسان روسی کشف کردند که کد ژنتیکی موجود در دی ان.ای به ویژه در نوع نا خواسته از همان قوانین زبان دستور زبان مشابه تمام زبان های انسانی ما پیروی می کند.

آنها قواعد نحو (نحوه ترکیب کلمات برای تشکیل عبارات و جملات) ، معنا شناسی (به معنای اشکال زبان) و قوانین اساسی دستور زبان را با یکدیگر مقایسه کردند. آنها دریافتند که تمام باز های موجود در DNA ما از دستور زبان و قوانین منظمی پیروی می کنند ، دقیقاً مانند زبان های ما. بنابراین زبان های انسانی به طور تصادفی ظاهر نشده اند و باز تابی از DNA ذاتی ما هستند. به مقاله فجور ها و تقوا ها مراجعه فرمائید. سید محمد تقوی اهرمی دوم فروردین 1400

• قبلی
• بعدی