وَأَنَّهُ هُوَ أَمَاتَ وَأَحْيَا و رخداد عظیم در پروسه تکامل

مقدمه نوشتار

زندگی حیات است و اساس حیات بر تداوم مرگ و زنده شدن استمرار می یابد آیات 39 تا 47 سوره نجم به جمله و انه هو امات و احیاء و هم او است که می میراند و زنده می کند اشاره می کند. چه مفهومی می تواند داشته باشد. در بسیاری از آیات مانند این آیه یخرج الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَيُخْرِجُ الْمَيِّتَ منَ الْحَيِّ وَيُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَكَذَلِكَ تُخْرَجُونَ-زنده را از مرده بیرون می آورد و مرده را از زنده و زمین خشک لم یزرع را بعد از مردن زنده می کند و این چنین شما در زمین ظاهر می شوید. این بیرون آوردن استمرار باز آفرینی خلق نخستین است. این خلق فقط یک بار اتفاق می افتد. هر پدیده ای یک بار خلق می شود مثال علقه تنها یک بار از تکامل نطفه نخستین حیات خلق شد و دیگری خلقی ندارد خلق فسوی خداوند خلق می کند و (در پروسه تکامل) سامان دهی می کند تا خلق هدف بعدی. در زمین کنونی دیگر علقه ای وجود ندارد که خلق شود بلکه باز آفرینی خلق نخست است. اینکه می نویسند علقه خون بسته در رحم است به استناد آیات قرآن نمی تواند درست باشد. در رحم هیچگونه خلقی صورت نمی گیرد. اگر مفهوم کلمه خلق کردن روشن شود بسیاری از شبهات در خلقت انسان از ذهن ها پاک می شود. آیات بالا شروع پروسه حیات و استمرار مرده و زنده را در رخداد عظیم علقه بیان می فرماید. جانداران در دو مرحله پیش حیات و حیات تکامل خود را سپری کردند. پیش حیات از خلق نخستین نطفه بیرون آمده از سنگ رس نطفه امشاج نبتلیه شروع می شود که حامل مولکول ار.ان.ای بوده و در شکل های ویروس و سه نوع باکتری خود را در پروسه تکامل نشان دادند و حیات تکثیر پذیری جنسیتی با ژنوم کامل که از نفس واحده که همان علقه است شروع می شود. در حقیقت نطفه نخستین به هدف ایجاد حیات می رسد. من نطفه اذا تمنی در نطفه ای که (در پروسه برنامه ریزی) به بار می نشیند. اشکال در فکر نکردن روی آیات است آب مرد را نطفه پنداشتن و تمنی را ریختن آن در رحم، ظلم به قرآن است در علقه رخداد های جالبی اتفاق می افتد. با هم آیات 37 تا 47 سوره نجم را بررسی و با ترجمه و تفسیر های عرف که در دسترس است مقایسه می کنیم تا مفهوم واقعی آیات را بیرون آوریم

بررسی آیات 37 تا47 سوره نجم

سه رخداد مهم در پروسه تکامل خلقت انسان در این سری آیات اشاره شده است. اول "امات و احیا" ایجاد مرگ و زندگی پایه و اساس تداوم حیات در زمین، دوم آغاز تکامل روحیات و اخلاقیات موجودات زنده که به تکامل خلقیات انسان ختم می شود و نمونه بارز آن اضحک و ابکی و سوم شروع حیات و تفکیک آن از پیش حیات و قرار گرفتن تکثیر پذیری جنسیتی خلق الزوجین الذکر و الانثی در آن، همه این رخداد های مهم در نطفه ای که به بار می نشیند (من نطفه اذا تمنی) استقرار می یابد. این موارد در آیات سوره نجم منعکس شده که چه زیبا و علمی بیان شده که پرده تحجر و تعصب نظرات گذشتگان آن را پوشانده است. روحیات و اخلاقیات در آیات ابتدای سوره شمس هم اشاره شده هر دو آیات خلقیات که جزء ساختار مادی بدن نیست و در ژن های ساختاری جائی ندارند و با تکامل ژنوم خداوند ژن های نا کارآمد را محل ضبط سرگذشت تکاملی و خلقیات قرار داد -

وَالسَّمَاء وَمَا بَنَاهَا- وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا- وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا- فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا-قسم به جو زمین و چگونگی بنای آن و قسم به زمین و روند جدا شدن از مرکزیتی و قسم به نفس و روند سامان داده شدن آن که فجور و تقوا را در آن نهادینه کردیم. اگر چند آیه هم موضوع را با هم مقایسه کنیم نفس همان نطفه سویته شده است که به علقه خلق می شود در حقیقت مفهوم دیگر من نطفه اذا تمنی است. آیات بسیار ساده و واضح به بیان این رخداد ها می پردازد اگر ذهن را از تخیلات حاکم بر مغز ها خالی و روی آیات تفکر کنیم به مفهوم واقعی آیات متشابه می رسیم. خداوند علم زمین شناسی و پیدایش حیات را چه زیبا بیان فرموده. ژن های کار آمد و کشف جدید در نوشتار-فالهمها فجور ها و تقوا ها و راز علمی نهفته در آن- مشروح اشاره کرده ام. حال ابتدا به ترجمه عرف آیات سوره نجم نگاهی داشته باشیم تا نا رسائی های آن را بیرون آوریم و به مفهوم واقعی مد نظر قرآن نزدیک شویم و سپس دلیل علمی خلق مرگ و زندگی را جستجو کنیم. آیات 37 تا 47 سوره نجم و ترجمه عرف را بررسی می کنیم.

وَأَن لَّيْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَى- وَأَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرَى- ثُمَّ يُجْزَاهُ الْجَزَاء الْأَوْفَى -وَأَنَّ إِلَى رَبِّكَ الْمُنتَهَى- وَأَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَأَبْكَى- وَأَنَّهُ هُوَ أَمَاتَ وَأَحْيَا- وَأَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَى- مِن نُّطْفَةٍ إِذَا تُمْنَى- وَأَنَّ عَلَيْهِ النَّشْأَةَ الْأُخْرَى-و اینکه برای انسان جز آنچه تلاش کرده [هیچ نصیب و بهره ای] نیست- و اینکه تلاش او به زودی دیده خواهد شد- سپس به تلاشش پاداش کامل خواهند داد- و اینکه پایان (همه امور) به سوی پروردگارتوست- و این اوست که می خنداند و می گریاند- و هم اوست که می میراند و زنده می کند- واوست که دو زوج نر وماده آفرید- از نطفه هنگامی که در رحم ریخته شود- و پدید آوردن جهان دیگر بر عهده اوست. بحث ما از آیه 42 وَأَنَّ إِلَى رَبِّكَ الْمُنتَهَى شروع می شود همه چیز به خداوند ختم می شود-و او است که می خنداند و می گریاند-و او است که می میراند و زنده می کند و او است که جنسیت نر و ماده که هر کدام جفت هستند(اشاره به جفت بودن کروموزوم های نر و ماده XX,XY) خلق می کند در نطفه ای که مقدر می شود و بر او است نشاء پایانی حیات که انسان است. تمنی از منی به معنی آرزو ( برنامه تدوین شده در ذهن و منی هم شروع یک برنامه است که آب مرد را به این دلیل منی نامیدند که همه آرزو های بچه دار شدن در آن تصور می شد و رحم تنها ظرف برای رشد منی است و تمنی هم به بار نشستن منی است. اَمْ لِلْإِنْسَانِ مَا تَمَنَّىٰ- مگر برای انسان هر چه در ذهن می پروراند به بار می نشیند. نطفه امشاج نبتلیه در سنگ رس خلق می شود. لقد خلقنا الانسان من صلصال من حما مسنون-در واقع ما انسان را در سنگ رس و از توده نرم حما مسنون خلق کردیم. اگر در آیات دقت شود سه عامل فوق روحیات انسان، مرده و زنده و جنسیت نر و ماده در نطفه ای استقرار یافت که در پروسه تکامل سامان دادن قرار گرفت و شرایط گرفتن این خصوصیات و روح من امر ربی هم گردید. آیه 5 سوره سجده چه زیبا این مرامل را مرور کرده است، تمام رخداد پیش حیات تا خلق علقه-

الَّذِي أَحْسَنَ كُلَّ شَيْءٍ خَلَقَهُ وَبَدَأَ خَلْقَ الْإِنْسَانِ مِنْ طِينٍ - ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِنْ سُلَالَةٍ مِنْ مَاءٍ مَهِينٍ - ثُمَّ سَوَّاهُ وَنَفَخَ فِيهِ مِنْ رُوحِهِ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ قَلِيلًا مَا تَشْكُرُونَ -خدا است که تمامی ملزومات لازم برای (شروع خلق حیات) را خلق کرد وخلق انسان را در سنگ رس آغاز نمود و (نسل بیرون آمده از سنگ رس که مولکول های ساده پایه حیات بود) دررسوب در آب کم قرار داد(اشاره به به هم پیوستن مولکول های ساده در پروسه واکنش شیمیائی زنجیره ای کردن RNA که باید در آب کم صورت گیرد)، سپس آن را در دوره سواه(سامان دادن)قرار داد و امر خداوند را در نطفه سواه شده قرار داد وبعد از آن برای شما اعضاء قرار داد و تعداد کمی (این رخداد عظیم را) را (درک) و شکر گذارند. آیه زیر را برای اطمینان از سویته شدن نطفه امشاج و خلق به علقه را هم مرور کنیم.

أَیَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَن یُتْرَکَ سُدًى أَلَمْ یَکُ نُطْفَةً مِّن مَّنِیٍّ یُمْنَى ثُمَّ کَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّى فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَیْنِ الذَّکَرَ وَالْأُنثَى - آیا انسان گمان می کند به حال خود رها می شود آیا او نطفه ای در تقدیر نبود که مقدر می شود و سپس علقه شد که خلق می گردد و سامان داده می شود و در آن جنسیت نر و مادینگی -کروموزم جنسیتی-قرار داده می شود. علقه بعد از تشکیل هفت طبقه جو زمین و شفاف شدن آن که شب و رو ماهیت خود را باز می یابند خلق می شود که همان اولین تک سلولی هوازی با ژنوم کامل یوکاریوت است.انه هو اضحک و ابکی و خلق الزوجین الذکر و الانثی و نفخت من روحی هر کدام در نوشتار مستقل بیان کرده ام لطفا به لینک آن ها مراجعه فرمائید. قرار دادن امات و احیا در نطفه علقه بحث جدیدی است که کسی به آن توجه نکرده و دلیل آن هم جائی مطرح نشده که به آن می پردازم.

شروع پروسه مرگ و زنده در پروسه تکامل

قرآن در قالب آیات متشابه مطالب مهم در پروسه تکامل جانداران را بیان می فرماید که هنوز در محافل علمی به اهمیت آن نرسیده اند و مورد بحث و بررسی قرار نگرفته است. مرگ و زندگی دو فاکتور مهم بقاء حیات است و از چه زمانی در تکامل جانداران قرار گرفت آیات فوق زمان را بیان می فرماید هنگامی که نطفه نخستین حیات نطفه امشاج در زمانی طولانی دو و نیم میلیارد سال به علقه تکامل یافت مرگ و زندگی از علقه شروع شد- وَأَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَأَبْكَى- وَأَنَّهُ هُوَ أَمَاتَ وَأَحْيَا- وَأَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَى- مِن نُّطْفَةٍ إِذَا تُمْنَى-سه عامل در نطفه تکامل یافته قرارگرفتند. ویروس و باکتری های نخستین اجداد باستانی جانداران هستند و پایه حیات از تکامل ژن اولیه RNA به DNA به وجود آمد.

در این مدت طولانی که قرآن آن را دوره سویته( یا سواه سامان دادن ژن اولیه) نامیده مرگی وجود نداشته است و تنها زندگی بوده است مطلب عجیبی است.باید توجه داشت که حیات یعنی ژنوم جانداران، تمام برنامه ریزی یک هویت زنده بر ژنوم و نفخت من روحی استوار است. ژنوم به تنهائی و بدون امر حیات که روح من امر ربی است یک مولکول پیچیده شیمیائی است. چرا قبل از علقه مرگی وجود نداشته به نحوه تکثیر پذیری ویروس ها، باکتری ها، به عبارتی میکروبیوم اشاره می کنم.
ویروس ها و باکتری ها انواع مختلفی وجود دارند. قبل از خلق علقه (پیش حیات) از نطفه امشاج نبتلیه اصطلاحی زیبا برای تعریف نخستین تک سلولی بیرون آمده از بین لایه های سنگ رس و از رسوب ته نشین شده حما مسنون در آن که رخداد کن فیکون فرمان شروع حیات از طرف خداوند صادر می شود. این نطفه ساده ترین ویروس ها بوده است و ویروس خانواده کرونا از این خانواده است و جالب است که حدود 7 درصد ژنوم انسان (و سایر جانداران) از ژن های این ویروس در بدن انسان و در ژن ها نا خواسته وجود دارد. دانشمندان تا چند سال قبل آنها را نا کار آمد خطاب می کردند چرا که در ساختار مادی جانداران نقش ایفاء نمی کنند و آنها را زباله دوران تکامل می نامیدند.10حدود درصد کل ژنوم جانداران مسئول ساختار مادی بدن هستند و بقیه نا کارآمد تلقی می شد که باکشف اخیر ژن های نا کارآمد وظایف ظریف و مهمی بر عهده دارند .اول تمامی سرگذشت تکاملی موجودات زنده و اطلاعات آن در این ژنوم قرار دارند که اخلاقیات و فجور و تقوا از همان نطفه امشاج جرقه شروع تکامل آن ها رقم می خورد تا در علقه به فرمان خداوند در آن قرار می گیرند.

این ویروس احتمالا زمان کوتاهی به نخستین باکتری ها تبدیل می شوند. باکتری های قبل از علقه عبارتند از تک سلولی غیر هوازی بدون هسته و غشاء سلولی که مدت پانصد میلیون سال حاکمیت پیش حیات زمین را در اختیار داشتند و مسئولیت تکاملی را به باکتری های غیر هوازی فتو سنتز واگذار می کنند. گروه سوم سیان باکتری ها ی غیر هوازی که دو صفت فتو سنتز و تولید کننده اکسیژن و رها کردن در جو یک تکه و کم قطر را بر عهده گرفتند. باید توجه داشت که همه این ها غیر هوازی و دارای ژن یک رشته ای RNA بدون هسته و سیتوپلاسم و غشاء پیچیده سلولی بودند. مطلب مهمی که باید عرض کنم. تعداد این باکتری ها فوق العاده زیاد و در سراسر زمین پخش بودند وقتی سیان باکتری ها به فعالیت خود مشغول شدند باکتری های قبلی کماکان فعال بودند و تنها در حوادث آب و هوائی و شرایط نا مستعد از بین می رفتند. هم اکنون در زنجیره حیات کنونی نقش موثر دارند. این باکتری های غیر هوازی دارای ژن یک تکه ای از RNA بودند باکتری هائی که نام بردم برای تکثیر به تقسیم دو تائی (Binary fission)که فرآیندی ساده بوده است عمل می کردند. باکتری ابتدا رشد می کند تا دو برابر اندازه فعلی شود و ژن آن پروسه همانند سازی را انجام و دو نسخه ژن ایجاد ودور هر کدام غشاء مخصوص خود قرار می گیرد و به دو باکتری تقسیم می شوند.

باکتری های بسیاری هستند که دارای DNA و کروموزوم هستند که بعد از علقه ایجاد شده اند و به روش تکثیر جنسیتی ازدیاد می شوند و سلول مادر می میرد و سلول علقه همان یوکاریوت ها هستند و تمامی سلول های بدن ما یوکاریوت هستند بنابراین واحد ساختمانی جانداران از یوکاریوت ها تشکیل شده اند. بنابراین أَمَاتَ وَأَحْيَا در علقه قرار گرفت و روند حیات جانداران وارد مرحله نوینی شد-سید محمد تقوی اهرمی 10/3/1403