متاعا و لانعامکم پایان تکامل حیات در زمین است

مقدمه

آیات متشابه در خلقت حیات از نظر مفهوم زنجیر وار به هم متصل هستند و از آن می توان به راحتی تاریخچه حیات در زمین را که دانشمندان در آن وامانده اند را بیرون آورد. از بداء خلق الانسان من طین تا متاعا و لانعامکم ابتدای خلقت حیات و شروع پروسه تکامل تا پایان پروسه تکامل حیات. مفسرین فقط ظاهر آیات را مورد توجه قرار داده اند و از روایات کهن برای تفسیر آیات متشابه مهم استفاده می کنند که شبهه فراوان خلق کرده اند. من دو آیه مهم در این زمینه را بررسی می کنم و برای طولانی نشدن مطلب پیشنهاد می دهم از کلیک کلمات کلیدی استفاده فرمائید. چرا خداوند در آیه دحو الارض می فرماید وَأَغْطَشَ لَیْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا شب زمین را تاریک و روزش را روشن کرد. فردی می گفت طبیعی است که شب تاریک و روز روشن است آنچه که عیان است چه حاجت به بیان است کجای این آیه اعجاز علمی است دقیقا در بین این نوشتار به این شبهه پاسخ می دهم تا خوانندگان محترم بدانند چه اندازه ما از واقعیت های آیات متشابه فاصله گرفته ایم.

آغاز حیات و وضعیت زمین تازه متولد شده

آیات 9 تا 12 سوره فصلت تاریخه پیدایش زمین، قرار دادن رواسی (پوسته جامد زمین)بر روی آن و شروع واکنش های شیمیائی برای ایجاد مولکول های ساده پایه ژنوم موجودات به نام اقوات در چهار دوره برای نیاز نطفه نخستین حیات، نطفه امشاج نبتلیه ، پس از پروسه چهار دوره ای اقوات و خلق نخستین نطفه حیات، زمین دودی و تاریک است ، شب و روز هنوز ماهیت اصلی خود را نگرفته اند و خورشید ستاره ای است سرخ و هنوز به نور افشانی نیافتاده -والشمس و ضحاها-در این هنگام خداوند دست به کار بنای جو زمین می شود . زمین جوی کم قطر متشکل از گاز هیدروژن، بخار اشباع آب، متان، آمونیاک، غبار بر خواسته از فعالیت شدید آتش فشان ها و بر خورد خرده سیارات به زمین. اکسیژن و گاز کربنیک مطلقا نمی توانستند در حضور هیدروژن عرض اندام کنند و حیات دو و نیم میلیارد سال در حاکمیت باکتری های سه گانه بود همه غیر هوازی بدون هسته و غشاء هسته ای و سلولی. دریاها و اقیانوس ها هنوز ایجاد نشده اند بنای جو زمین در دو دوره بازی ( تسلط هیدروژن بر جو زمین) و اسیدی تولید اکسیژن توسط سیانو باکتری ها برنامه ریزی می شود تا جو شفاف شده و از دودی بودن در آید و هفت آسمان در پایان دو دوره کامل می شود بطوریکه تلولو نور ستارگان زینت بخش جو هفت طبقه زمین می شود. این خلاصه 4 آیه سوره فصلت است.

مطالب علم زمین شناسی جالبی در این آیات نهفته که ما با مقایسه با علم زمین شناسی به آن می رسیم و هنوز علم زمین شناسی در پاره ای از آن در مانده و فسیلی در دست نیست ولی از تاریخه خرده سیارات و شهاب سنگ ها تا اندازه ای واقعیت این تاریخچه و اعجاز علمی این آیات بر ملا شده است ولی متاسفانه مفسرین محترم که از علوم طبیعی بیگانه هستند همان تفاسیر صدر اسلام را تکرار می کنند. سبع سماوات را هفت طبقه نظریه بطلمیوس تصور می کنند و عقیده دارند که ابتدا زمین درست شد و سپس کیهان. به آیات نظری داشته باشیم آیه پیدایش زمین تا سبع السموات و الارض (جو هفت طبقه زمین) با حفاظ آن.

قل إِنَّکُمْ لَتَکْفُرُونَ بِالَّذِی خَلَقَ الْأَرْضَ فِی یَوْمَیْنِ وَ تَجْعَلُونَ لَهُ أَنْدَاداً ذٰلِکَ رَبُّ الْعَالَمِینَ- بگو به آن کسى که زمین را در دو هنگام آفرید، کفر می ورزید و براى او شریک قرار می‏دهید ؟ این است پروردگار جهانیان-تکامل اتمی و تکامل شیمائی زمین
وَجَعَلَ فِیهَا رَوَاسِیَ مِنْ فَوْقِهَا وَ بَارَکَ فِیهَا وَ قَدَّرَ فِیهَا أَقْوَاتَهَا فِی أَرْبَعَةِ أَیَّامٍ سَوَاءً لِلسَّائِلِینَ‌ -"و بر روی زمین رواسی (رواسی کوه نیست پوسته جامد زمین است) قرار داد و در آن برکت نهاد (سنگ رس عامل اصلی حیات زمین که پس از میلیارد ها سال فرسایش شده و خاک کشاورزی همان برکت است که در پوسته جامد گذاشته می شود) و اقوات را در چهار روز تقدیر(برنامه ریزی ) کرد برای رفع نیاز در خواست کنندگان (موجودات تک سلولی زنده که قرار است خلق شوند)

ثُمَّ اسْتَوَى إِلَى السَّمَاءِ وَ هِیَ دُخَانٌ فَقَالَ لَهَا وَ لِلْأَرْضِ ائْتِیَا طَوْعاً أَوْ کَرْهاً قَالَتَا أَتَیْنَا طَائِعِینَ‌ - سپس به آسمان آن ( زمین) پرداخت در حالی که دودی بود و به آن آسمان( جو زمین) و زمین فرمود در این وضعیت قرار گیرید و آن ها تابع دستور خداوند شدند. زمین و جو آن تفکیک ناپذیرند لذا خداوند به هر دو خطاب فرمود زبان سمبلیک است که این دو یک واحد هستند و نه کیهان و زمین مدار گردش زمین به دور خورشید تکمیل می شود و اکنون این جو دودی و تاریک باید به هفت طبقه تبدیل شود بنابرای
فَقَضَاهُنَّ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ فِي يَوْمَيْنِ وَأَوْحَى فِي كُلِّ سَمَاء أَمْرَهَا وَزَيَّنَّا السَّمَاء الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَحِفْظًا ذَلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ- جو کم قطر و دودی زمین اولیه را (ضمیر هن در آیه قبل)خداوند در طی برنامه ریزی مدون (قضاهن) ودر دو دوره به سبع السماوات تبدیل کرد و در هر طبقه امر (قوانین خاص آن طبقه را) وضع فرمود تا حفاظ آن تکمیل شد. اکنون جو از دودی و تیره و تار رها می شود جو آرام می گردد آتش فشان های فعال خاموش و خرده سیارات با ایجاد حفاظ زمین نمی توانند وارد جو زمین شوند لذا شفاف بودن جو باعث می شود نور ستارگان به وضوح دیده شوند و این را زینتی برای زمین قرار داد. با توجه به سایر آیات از جمله آیات 19 نازعات به بعد که به آیه دحو الارض معروف است قبل از بنای هفت طبقه جو زمین شب و روز تاریک بود و سه دوره پانصد میلیون ساله سه نوع باکتری بر حیات زمین حاکم بودند و لازمه تکامل حیات این تاریکی بوده است که در قرآن در آیه دیگر آن را ظلمات ثلاثه نامیده است. آیه دحو الارض را بررسی می کنیم. آیه 29 تا 33سوره نازعات به بعد.

أَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ بَنَاهَا - رَفَعَ سَمْکَهَا فَسَوَّاهَا - وَأَغْطَشَ لَیْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا -وَالأرْضَ بَعْدَ ذَلِکَ دَحَاهَا - أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءَهَا وَمَرْعَاهَا-وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا - مَتَاعًا لَکُمْ وَلأنْعَامِکُمْ -آیا خلقت شما مهم تر است یا آسمانی(جوی) که بنا کردیم و سقف آن را بالا بردیم و به برنامه ریزی آن پرداختیم (از یک آسمان هفت آسمان با سقف محافظت شده سامان دادیم تا از دودی بودن در آوردیم) شب آن را تاریک و روزش را روشن گردانیدیم و بعد از آن زمین (خشکی قاره یک پارچه را باز) را گسترش دادیم و بر روی آن چشمه ها و مراتع بیرون آوردیم و کوه ها را استوار و پا بر جا در آن(خشکی ها) قرار دادیم این ها متاعی است که به شما و چهارپایان تان عطا کردیم. در این آیه جدا شدن قاره ها بعد از تشکیل هفت طبقه جو زمین را دحو الارض نامیده که باعث می شود حیات وارد مرحله جدیدی گردد. کوه ها در اثر حرکت قاره شکل می گیرند چشمه زار ها و مراتع ایجاد و طعام جانوران که دوره تکامل را به پایان رسانده اند در دسترس قرار داده می شود که اشاره به متاع برای شما و چهار پایان نعمت خداوند است که با برنامه تدوین شده به ثمر می رسد. خاک کشاورزی با ریز ریز شدن و فرسایش سنگ ها و جاری شدن رود خانه ها برای ادامه روند حیات در زمین است که پایان تکامل بشمار می آید در آیات 24 تا34 سوره عبس به طور زیبائی این فرآیند فرسایش سنگ های رس را بیان می فرماید در حقیقت طعام جانداران از اخرج منها ماء ها و مرعاها آغاز می شود که به متاعا لکم ولانعامکم ختم می شود.

فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسانُ إِلى‌ طَعامِهِ - أَنَّا صَبَبْنَا الْماءَ صَبًّا - ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا - فَأَنْبَتْنا فِيها حَبًّا - وَ عِنَباً وَ قَضْباً - وَ زَيْتُوناً وَ نَخْلًا - وَ حَدائِقَ غُلْباً - وَ فاكِهَةً وَ أَبًّا - مَتاعاً لَكُمْ وَ لِأَنْعامِكُمْ
پس انسان به غذاى خود بنگرد ( که چگونه ایجاد شد). ما آب را آن گونه كه بايد به صورت باران مداوم فرو ريختيم. سپس سنگ های خشکی را ریز ریز کردیم و در آن، دانه رويانديم. و نيز انگور و سبزيجات، و زيتون و نخل خرما، و باغهاى پردرخت، و ميوه و چراگاه، براى برخوردارى شما و چهارپايانتان. فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسانُ إِلى‌ طَعامِهِ -خاک باید نرم باشد تا دانه بتواند در آن ریشه بدواند، اینکه که ریشه درختان باعث خرد شدن سنگ ها می گردد تصوری غلط از آیه است. در آیه به طور وضوح ابتدا شققنا الارض را رخدادی قبل از فانبتنا فیها حبا بیان فرموده. بنابراین زمانی که طعام جانداران پس از تفکیک قاره از یک قاره به نام پانگه ها به هفت قاره کوه ها ایجاد می شوند که عامل اصلی وجود رودخانه ها است و مراتع و باغ ها بسیتر مناسب برای ادامه روند حیات در زمین و پایان تکامل حیات است. سید محمد تقوی اهرمی 27/8/1403