دو جهان موازی در قرآن و پاسخ به شبهه

برخی از خوانندگان محترم نوشتار من در باره دو جهان موازی سوالاتی مطرح کردند که با توجه به تکرار آن در این نوشتار با استناد به آیات قرآن در این موضوع به آن پاسخ می دهم. توصیه می شود قبل از مطالعه این نوشتار به مقالات جهان موازی دو گانه واقعیتی که در قرآن بیان شده و جهان آینه ای نخستین بار توسط قرآن مطرح شده است مراجعه فرمائید.
سوال:
در دو آیاتی که شما در باره دو جهان موازی در قرآن مطرح نموده اید
أَوَلَيْسَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِقَادِرٍ عَلَى أَنْ يَخْلُقَ مِثْلَهُم بَلَى وَهُوَ الْخَلَّاقُ الْعَلِيمُ.
اللّهَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ قَادِرٌ عَلَى أَن يَخْلُقَ مِثْلَهُمْ وَجَعَلَ لَهُمْ أَجَلًا لاَّ رَيْبَ فِيهِ فَأَبَى الظَّالِمُونَ إَلاَّ كُفُورًا
در هر دو آیه ضمیر هُم در مثلهم به منکرین بر می گردد نه به السموات والارض (قبل از این آیات با انکار کافران از قیامت شروع شده)
زیرا هر دو مونث مجازی هستند، اگر به آن ها بر گردد باید مثلهن می آمد نه مثلهم.
به آیات زیر توجه فرمایید:

والسماء و ما بناها
والارض و ما طحیها
در هردو در بناها و طحیها ضمیر "ها" آمده نه "ه" در آیاتی که شما به آن استناد فرموده‌اید اگر بصورت " ان یخلق مثلهن" می آمد مراد شما حاصل می شد .لذا باید دلایل دیگری برای وجود چنین جهانی از قرآن آورد.

وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ يَسْجُدَانِ و مفهوم علمی آن

مقدمه نوشتار

کره زمین حیات را در بر دارد و خداوند متعال زمین را طوری خلق فرمود که محیطی برای زندگی جانداران باشد والارض وضعها للانام زمین را شایسته برای زندگی مخلوقات وضع کرد. عوامل بسیاری دست اندر کار ایجاد نظم خارق العاده هستند که برنامه تدوین شده الهی است که امر خداوند دربقاء آن نقش دارد و امر بر نرم افزار بزرگ آفرینش نظارت دارد.

کهکشان راه شیری باید با سرعت حساب شده دور محور قدرت عظیمی که در مرکز آن نهاده شده که علم آن را سیاهچاله و قرآن به عنوان خنس و کنس در قرآن به عظمت ان پدیده قسم یاد می کند، به چرخش در آید و ستارگان از جمله منظومه شمسی نیز باید با سرعت حساب شده دور مرکزیت کهکشان راه شیری روی مدار تعیین شده گردش کنند تا نیروی عظیم جذب به مرکز با نیروی دفع از مرکز به حال تعادل در آیند. -اینکه دانشمندان جهان مادی را بر محوریت گرانش تعریف می کنند نمی تواند درست باشد. گرانش بدون نیروی گریز از مرکز کار آئی ندارد. حرکت رمز بقای جهان مادی است. كُلٌّ فِي فَلَكٍ يَسْبَحُونَ – حرکت تسبیح یا تکراری دارند.

آیات 5 تا 10 سوره الرحمن نقش حساب شده حرکت خورشید و ماه و تاثیر آن بر حیات زمین و عوامل مهم بقاء حیات را در این چند آیه بطور زیبائی بیان فرموده و ما باید مجموعه آیات را با هم در نظر بگیریم. هر پدیده مادی که بر ذات فطری خود و طبق امر تعیین شده در آن بدون تغییری حرکت و قوام یافته اند تسلیم ذات باریتعالی هستند و سجده تسلیم قوانین جاریه امر خدا قرار گرفتن است. سجده نماد تسلیم است. الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ خورشید و ماه حساب شده و دقیق برنامه ریزی شده اند تا گیاهان و درختان بتوانند ماموریت محوله را دقیقا انجام دهند و به سجده بپردازند. وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ يَسْجُدَانِ نجم گیاهان مرتعی (به دانشنامه اسلامی مراجعه فرمائید) و شجر درختان هستند که در حال سجده هستند. در حال اجرای فرامین خداوند و برای اینکه بتوانند آن وظیفه را به نحو شایسته ادامه دهند باید وَالسَّمَاءَ رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِيزَانَ جو اولیه و یک پارچه زمین اولیه بالا برده شود و تمامی طبقات آن به حال تعادل قرار گیرند. أَأَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ ۚ بَنَاهَا- رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا آیا خلق آن ها مهم تر است یا جوی را که بنا کرد و سقف آن را بالا برد و آن را سامان داد (به تعادل پایدار رساند فسواها) پس با رفتار خود به این تعادل پایدار لطمه وارد نکنید. أَلَّا تَطْغَوْا فِي الْمِيزَانِ در این تعادل بنا شده که با امر خداوند قوام یافته وَأَوْحَى فِي كُلِّ سَمَاء أَمْرَهَا طغیان نکنید.
معیار های نهاده شده در جو زمین و ایجاد تعادل پایدار را با هم کاری و قیام همه جانبه بر پا دارید. وَأَقِيمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِيزَانَ وزن می تواند معیار و سنجش هم معنی بدهد. مانند کلمه موازین شرعی یعنی معیار های شرعی نه ترازو ی شرعی. پس معنی این آیه می شود برای تداوم حیات و بقاء آن همه با هم این معیار تعادل پایدار را به قسط تثبیت کنید و به تعادل پایدار خسارت وارد نکنید. امروزه همه می دانند که اهمیت این آیه چقدر مهم است تعادل لایه ازن دارد از هم گسیخته می شود. تعادل مولکول های ثابت در طبقات جو زمین خسارت می بینند و حیات زمین در معرض نابودی است . این چنین حساب شده برای جانداران، زمین را وضع فرمود وَالْأَرْضَ وضعها للانام

يَتَلَقَّى الْمُتَلَقِّيانِ-DNA- و عجایب ساختار آن

مقدمه نوشتار

یتلقی المتلقیان در آیات 16 تا 18 سوره ق بسیار واضح و روشن معنی DNA می دهد که متاسفانه افکار گذشتگان مانع رسیدن به حقایق علمی قرآن شده است. از سیاق آیات متوجه حقیقت این جملات می شویم. وقتی کلمه به این زیبائی که مفهوم دی.ان.ای در آن مستتر است چه اصراری داریم که حتما نظر و مطالب و برداشت گذشتان را تکرار کنیم. برخی یتلقیان را به کلمه القاء وصل می کنند در حالی که تلاقی کردن، ملاقات کردن و با هم در نقاطی برخورد داشتن است با توجه به سایر آیات به مفهوم آن نزدیک تر است. مرج البحرین یلتقیان یا یَوْمُ التَّلاق ملاقات کردن و برخورد کردن معنی میدهد و در آیه لا يَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْأَكْبَرُ وَ تَتَلَقَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ هذا يَوْمُكُمُ الَّذِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ با ملائکه برخورد یا ملاقات می کنند. مثال فراوان است.

در آیه یتلقی المتلقیان از ملائکه مطلبی بیان نشده. وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ ۖ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ-اذْ يَتَلَقَّى الْمُتَلَقِّيَانِ عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ قَعِيدٌ-َا يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ و بدرستیکه ما خود انسان را خلق کرده ایم و از وسوسه های درونی او آگاه هستیم و ما در بدن او از رگ گردن او به او نزدیک تریم چرا؟ زیرا دو (رشته) راست و چپ تلاقی کننده مکرر در بدن آن نشانده ایم، سخنی گفته نمی شود(تشبیه از اعمال حتی سخن گفتن هم از قلم نمی افتد به نعلم ما توسوس به نفسه توجه فرمائید) مگر رقیب مقدمات را فراهم و دیگری ضبط و حفظ می کند. بحثی در باره یتلقی المتلقیان به زبان قرآن که علم به آن DNA می گوید داشته باشیم سپس به عجایب این خلقت اشاره ای کنیم که عظمت خداوند را مطابق آیه سَنُرِيهِمْ آياتِنا فِي الْآفاقِ وَ فِي أَنْفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ أَ وَ لَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ شَهِيدٌ -بیان می فرماید.
بزودی آيات خود را در افق های دور و نزدیک و در درون خودشان به آنان نشان خواهيم داد، تا برايشان روشن شود كه خداوند حقّ است ( واقعیت انکار نا پذیر است)، آيا كافى نيست كه هر شیی بر حقانیت او شهادت می دهد. أَلا إِنَّهُمْ فِي مِرْيَةٍ مِنْ لِقاءِ رَبِّهِمْ أَلا إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْ‌ءٍ مُحِيطٌ – آگاه باش که مردم در رخداد قیامت شک دارند بدان که او بر همه چیز احاطه و تسلط دارد.