قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ اللَّهُ يُنْشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ إِنَّ اللَّهَ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ

در زمین گردش کنید و بنگرید خداوند چگونه حیات را آفرید. بر اساس آخرین یافته های علم زیست شناسی پایه و اساس حیات از حما مسنون آغاز شد، توده نرم سیاه چسبنده بر روی سفال داغ و پخته ،ماکرو مولکول های آلی زنجیره ای حامل کد های ژنتیکی . زیبا ترین و پر مفهوم ترین کلمه از مشهودات حیات و این نقطه آغاز تکامل حیات است. هدف این سایت آشنائی بیشتر با قرآن مجید و نگاه به آن با دید و عینک علوم طبیعی و فیزیک است و شفاف کردن موضوعات خلقت کیهان در شش روز ، زمین در دو روز و مفهوم هفت آسمان و خلقت آن در دو روز و اقوات در چهار روز از دیدگاه قرآن و مقایسه آنها با آخرین نظریه های علمی است. موضوع مرگ و حیات، قیامت از دید علم فیزیک و قرآن مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. مقالاتی در این زمینه تقدیم باز دید کنند گان سایت می گردد به علاوه بر اساس کیف بدأ الخلق شما را با بند پایان و حشرات ایران و عجایب خلقت آن اشنا می کنیم و سایت حشرات ایران تنها سایت حشره شناسی با متنوع ترین انواع گونه های راسته بند پایان در خاور میانه با حدود 20000 عکس دست اول و تصویر برداری شده توسط اینجانب که همه آیاتی از خداوند متعال در حیات زمین هستند. آدرس سایت حشرات ایران .insectsofiran.com

CopyRight © سید محمد تقوی اهرمی.

برای آشنائی با رزومه اینجانب اینجا کلیک کنید.

اینستاگرام     hammanmasnun@

s.m.taghaviahrami94[@]gmail.com

رحمان و واقعیت علمی پشت پرده آن

مقدمه نوشتار

خداوند تبارک و تعالی در قرآن دارای صفاتی متعددی است برخی از اوصاف مختص ذات باریتعالی است و برخی غیر از خداوند هم مشمول آن صفت می شوند مانند رحیم، خالق، غفور . حال کلمه رحمان در کدام نوع قرار گرفته است. هیچ کس نمی تواند رحمان باشد. مسلما این کلمه مختص خداوند است ولی کلمه رحمان دارای یک ویژگی خاصی است که در سایر صفات نیست. احد و صمد جزء صفات ذاتی خداوند است و در هر کدام مفهوم علمی بسیار ارزشمندی نهفته است که بیانگر ابداع کیهان از نور ذات باری تعالی است که تجلی آن که با صمدیت پیوند ناگسستنی دارد جهان مادی را پدید آورد و احدیت و صمدیت در علم اختر شناسی جایگاه ویژه ای دارند و همه فیزیکدانان اذعان دارند که همه جهان مادی از سینگولاریته یا احدیت سر چشمه گرفته و احدیت هم از احد دقیق کلام خداوند را می گویند ولی منظور آن ها خدا نیست. مفسرین کلمه رحمان را از دیدگاه ادبیات و صرف و نحو و مقایسه با سایر و دیدگاه لغویدن قدیم مفصل شرح داده اند و آن را جزء اوصاف خداوند ربط داده اند و می گویند رحمان شامل جمیع اوصاف از قبیل قدرت و کمالات الهی و سایر در رحمان جمع شده است.

در حقیقت رحمان صفت خداوند است که در برخی موارد صفت به جای موصوف قرار می گیرد. اما با وجود این نظر، رحمن چند ویژگی خاص علمی دارد که از دید پنهان شده است. رحمانیت مفهوم خاصی دارد که از بدو خلق کیهان هدف خداوند را در خود جای داده است. ازاین جهت است که رحمان در برخی آیات جای الله می نشیند در حقییقت تنها صفت خداوند است که جای موصوف می نشیند. آیات زیر به آن اشاره فرموده- آیات 110 و 111 سوره اسراء -قُلِ ادْعُواْ اللّهَ أَوِ ادْعُواْ الرَّحْمَنَ أَيًّا مَّا تَدْعُواْ فَلَهُ الأَسْمَاء الْحُسْنَى وَلاَ تَجْهَرْ بِصَلاَتِكَ وَلاَ تُخَافِتْ بِهَا وَابْتَغِ بَيْنَ ذَلِكَ سَبِيلًا بگو،: چه الله را بخوانید چه رحمان را بخوانید، هر کدام را که بخوانید، نامهای نیکو از آن اوست صدایت را به نماز بلند مکن و نیز صدایت را چندان آهسته هم مکن و میان این دو را برگزین- وَقُلِ الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَدًا وَلَم يَكُن لَّهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَلَمْ يَكُن لَّهُ وَلِيٌّ مِّنَ الذُّلَّ وَكَبِّرْهُ تَكْبِيرًا – در این آیه اوصاف الله و رحمن را نام برده است خداوند کسی است که بگو: سپاس خدایی را که فرزندی ندارد و او را شریکی در ملک نیست و به مذلت نیفتد که به یاری محتاج شود پس او را تکبیر گوی ، تکبیری شایسته. در سوره حمد هم می فرماید الحمد لله رب العالمین، الرحمن الرحیم سپاس مخصوص خداوند دو عالم است ( با فتحه م ) خداوند رحیم. الف و ل تاکید بر رحمن همان خدا است. حال مفهوم واقعی رحمان چیست

اطلاعات قبل از ماده وجود داشته نظریه ارزشمند قرآن

مقدمه نوشتار


در بحث ایجاد جهان مادی از هیچ که مورد تائید دانشمندان است و دلیل آن هم آغاز مه بانک از نقطه ای با مختصات بسیار کوچک متمایل به هیچ بوده است و هیچ نبود تعینات مادی است که در لحظه نبود زمان و مکان ماده هست می شود این مفهوم هیچ را نباید با عدم یکسان دانست. تعریف هیچ را حضرت فاطمه زهرا ع "لا شیی" نامیده - ابتدع الأشیاء لامن شى‏ء كان قبلها-ابداع شیی(ماده) از جایی که قبل از آن ماده نبوده لاشیی (هیچ) بوده آغاز می شود .حضرت نمی فرماید شیی از محلی که لاشیی بوده خلق می شود بلکه می فرماید ابداع می شود و ابداع از قدرت لایزال الهی، نور ناب یا انرژی ناب که صمد است متجلی می گردد. قرآن اینکه قبل از مه بانک چه بوده است جواب دانشمندان را می دهد. مه بانک از انرژی ناب یا نور علی النور و از احد ( سینگولار که همه تعینات مادی در آن محو و هیچ می شوند) ابداع می شود. کل شیی هالک الا وجه. هر شیی نابود شدنی است مگر وجه خدا در آن ، وجه خداوند شیی نیست بلکه امر خدا است که با آن شیی عینیت می یابد. اگر وجه خدا را ذات او تعریف کنیم ذات خدا می شود از سنخ شیی. در هر شیی ماده وجه خدا است که ماندنی است وجه به شیی بر می گردد و نه به خدا وجه الله آیات خدا در طبیعت هستند. ماده که از بین می رود اطلاعات آن نزد خدا باقی است. انرژی ناب که برای نخستین بار باعث ظهور ماده شد در قرآن و در داستان در خواست حضرت موسی ع از خدا که من می خواهم تو را به بینم بارقه ای از این نور علی النور یا انرژی ناب بر کوه مقابل او متجلی می شود که کوه در برابر عظمت فشردگی و چگالی یا صمدیت آن با خاک یکسان می شود. خداوند در این داستان فشردگی و چگالی بودن مطلق انرژی ناب را برای ما تعریف می کند. حال آیا ماده بدون انرژی بقاء دارد،

مسلما خیر ماده و انرژی دو روی یک سکه در تعریف ماده هستند. بنابراین وجه الله در ماده غیر از این دو است و از سنخ امر خدا است. چرا همه تعینات ماده حتی سایه ،خدا را سجده می کنند. دلیل آن وجود امر خدا در ماده است که بر فطرت خدائی خود محکم و استوارند. باقی ماندن بر امر خدا سجده خدا است. بنابراین امر خداوند ماده را قائم به ذات خود کرده است. آیا خداوند جهان مادی را بدون برنامه ریزی از پیش تدوین شده ایجاد کرده است. بَدِيعُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ إِذا قَضى‌ أَمْراً فَإِنَّما يَقُولُ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ‌.خداوند ابداع کننده کیهان از هیچ و هنگامی که امر خداوند مقتضی اجرا گردد پس گوید باش و می شود. و اذا قضی باید تدوین شود تا امر ابلاغ گردد. خداوند برای ابداع کیهان طرح تدوین شده داشته است. این طرح به چه صورت بوده موضوع این نوشتار است.

انشائکم من نفس واحده فمستقر و مستودع با نگاه علم روز

مقدمه نوشتار


بسیاری از کلمات مهم آیات متشابه در خلقت انسان با دید تصورات صدر اسلام معنی شده که امروزه با رشد آگاهی و علم این کلمات و تفاسیر بر اساس کلمات معنی شده در صدر اسلام برای انسان های اهل دانش و تفکر و علم روز گمراه کننده است و منبع خوبی برای خدا ناباوران است که تفاسیر و نظر گذشتگان را عین کلام خدا بر افکار پیروان خود قالب می کنند و بهره خود را می برند.
کلام خداوند منحصر به زمان خاصی نیست که ما باور کنیم که معنی کلمات همان است که در صدر اسلام که قرآن نازل شد و اینکه قرآن برای مردم آن زمان و با فهم و آگاهی آن دوره نازل شده بنابراین هر آنچه گذشتگان تفسیر کردند درست است و نباید به لغویون جدید ( کسانی که کلمات را با دید علم روز بیان می کنند البته آیات متشابه) میدان داد. سخن درستی نیست. علم مخلوق خدا است و خداوند عالم است یعنی به علم که خود خلق کرده آگاه است. پس چرا برخی مطالب با تفسیر کهن مطابق علم روز نیست. دلیل برداشت ما از قرآن مطابق برداشت ابن عباس در صدر اسلام است. دلیل گریزان بودن فقها از علم روز ترس از خدشه دار شدن باور آن ها است. ما عقیده داریم که کلام خدا متعلق به همه زمان ها است. بنابراین باید با نگاه علم روز به آیات متشابه نگاه و قرآن را با قرآن تفسیر کرد و علم روز هم آیاتی از خداوند است و برای فهم باید از آن استفاده کرد. ما وقتی نفس واحده را آدم معنی کنیم که زوج او از خود آدم درست شد. تمامی مفاهیم خلقت انسان را زیر سوال می بریم و لطمه بزرگی به قرآن وارد می کنیم. آیه وَ هُوَ الَّذِي أَنْشَأَكُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ فَمُسْتَقَرٌّ وَ مُسْتَوْدَعٌ قَدْ فَصَّلْنَا الْآياتِ لِقَوْمٍ يَفْقَهُونَ یک نمونه از آیاتی است که برای بسیاری یفقهون نشده واز این جهت است که معنی های مختلفی از آن نگاشته شده است. در حقیقت معنی و تفسیر قاطی شده است. تعدد برداشت از نفس واحده، انشاء، مستقر ومستودع معنی و تفسیر های متعددی ایجاد کرده است. ما با مقایسه علم روز و سایر آیات سعی می کنیم مفهوم این آیه را بفهمیم. چرا در پایان آیه قد فصلنا الآیات لقوم یفقهون را آورده است. برای اینکه رمز علمی در آن نهفته که باید کشف کرد تا فهمیده شود. این گونه آیات را به تفصیل برای کسانی که اهل فهم هستند بیان می کنیم.