و نفس و ما سواها و مفهوم واقعی و قرآنی آن

مقدمه نوشتار

نفس در این آیه که خداوند به آن قسم یاد می کند چیست، بسیاری از مفسرین آن را روح نامیده اند و برخی نفس انسان تفسیر کرده اند. وقتی ما ترجمه این آیه را که چنین بیان می کنند " سوگند به روح آدمی و آن کس که آن را آفرید و موزون ساخت" در نظر بگیریم مشخص می شود که هم نفس را و هم روح را درست درک نکرده اند. روح چیست آیا روح نیاز به آفریدن و موزون ساختن دارد. روح تخیلی است یا روح قرآنی که در نفس واحده نفخه می شود. آیا خداوند امر خود را خلق می کند چرا متوجه روح من امر ربی نمی شوند. آیا مفسرین محترم به این موضوع رسیده اند که نفس واحده آدم نیست و نخستین تک سلولی تکامل یافته از نطفه امشاج است که در پروسه سواکم به علقه که همان نفس واحده است خلق می شود، تا توهمات ما در این موضوعات با واقعیت های قرآنی منطبق نشود، درک جهان بینی حیات و بسیاری از آیات متشابه قرآن در خلقت کیهان و حیات در زمین و آخرت ناقص است و بیان گراین است که تفکر در آیات متشابه و پیوند دادن آیات متشابه هم موضوع برای درک مفاهیم آن مورد مطالعه قرار نمی گیرد و همان تخیلات صدر اسلام بر ذهن ما حاکم است. اگر آیه نفس و ما سوا ها را که در بین آیاتی قرار گرفته بیرون آورده و جدا معنی کنیم و ارتباط آن را با آیات قبل و بعد قطع کنیم به مفهوم واقعی آن نمی رسیم. کلمه سواها در خلقت کیهان و خلقت حیات و تکامل جانداران مطرح شده و مهمترین دوره خلقت بشمار می آید. کلمه سواها در حیات زمین که با آیه فوق ارتباط دارد با کمک آیات دیگر بررسی می کنیم.

مفهوم کلمه سواها

قرآن یک فرمول زیبا برای روند تکامل حیات در زمین دارد که از چهار دوره جدا از هم تشکیل شده و هر دوره سرگذشت خلقت را دردرون خود داشته است که با مطالعه آیات دیگر می توان فهیمد که در این دورها چه گذشته است. آیات 6 تا 8 سوره انفطار-یا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ- الَّذي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ في‏ أَيِّ صُورَةٍ ما شاءَ رَكَّبَكَ -ای انسان تو را چه شده که در برابر خدای کریم این همه مغرور شده ای، او خدائی است که تو را خلق کرد سپس تو را سامان داد و سپس اعضای تو را موزون ساخت و در نهایت تو را به شکلی که می خواست صورت دهی کرد. بر اساس این آیه خلقت حیات و درون آن انسان چهار دوره خلق، سوا، عدل، صور را پشت سر گذاشته است. در سوره اعلی می فرماید-سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى - الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّى- وَ الَّذِي قَدَّرَ فَهَدى‌- وَ الَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعى‌- فَجَعَلَهُ غُثاءً أَحْوی- نام پروردگار بلند مرتبه‌ات را به پاكى ياد كن- همان كه آفريد و سپس سامان بخشيد- و آن که برنامه ریزی کرد و سپس (به سوی هدف تدوین شده)هدایت کرد-و آن که مراتع و سبزه زار را (در زمین) بیرون آورد- سپس خشک شدن را در آن قرارداد. بنابراین بعد از هر خلق سامان دادن و مطابق برنامه ریزی تدوین شده و هدایت در دستور کاربوده است. آیه 5 سوره سجده شروع خلق حیات و دوره سواها را برای نخستین نفس حیات که نفس واحده است بیان می فرماید.

متاسفانه هنوز طین را گل ترجمه می کنند در حالی که میلیارد ها سال بعد از تولد زمین فقط انواع سنگ ها وجود داشتند و نرم و خاک نشده بودند که خداوند بتواند با دستانش مجسمه آدم را بسازد (خرافات اسرائیلیات حاکم در صدر اسلام) و این آیه را رخدادی در زمین تازه متولد شده نمی دانند -الذِي أَحْسَنَ كُلَّ شَيْءٍ خَلَقَهُ وَبَدَأَ خَلْقَ الإِنسَانِ مِن طِينٍ- ثُمَّ سَوَّاهُ وَنَفَخَ فِيهِ مِن رُّوحِهِ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالأَبْصَارَ وَالأَفْئِدَةَ قَلِيلا مَّا تَشْكُرُونَ-خداوند همان است که همه ملزومات لازم برای (خلق حیات)را خلق فرمود و خلقت انسان را در سنگ رس آغاز کرد سپس (نطفه بیرون آمده در سنگ رس) را سامان داد ثم سواه و در آن نطفه سامان داده شده ( بعد از گذشت دو نیم میلیارد سال از نخستین نطفه بیرون آمده از سنگ رس) امر خود را در علقه مستقر کرد (نفس واحده یا علقه منشاء پیدایش جانداران است) فیه به نطفه امشاج سویته شده اشاره می فرماید، و قرار دادن اعضاء بعد از علقه و نفخه من روحی است. در این آیه دو دوره خلقکم، سواکم با نفخ من روحی پایان می یابد و قرار دادن اعضاء بعد از آن عدلکم است. در نوشتار تکامل داروین و قرآن و فرق این دو مشروح شرح داده ام و اینکه چرا نفس واحده با نفخ من روحی آغاز می شود به آیات زیر مراجعه می کنیم. برای رسیدن به واقعیت یک موضوع آیات مربوطه را باید بررسی و نتیجه گیری کنیم. مطلب مهم اینکه خلق الانسان من طین در زمین اولیه رخ داده مطابق آیات 9 تا 11 سوره فصلت چگونگی پیدایش زمین. آیه28 سوره حجر وجه دیگر آیه 5 سوره سجده است.

إِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلآئِكَةِ إِنِّى خَالِقٌ بَشَراً مِّن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ فَإِذَا سَوَّيْتُه وَنَفَخْتُ فِيه مِن رُّوحِى فَقَعُواْ لَه سَاجِدِينَ-هنگامی که خدای تو به ملائکه فرمود من خالق بشر(ساختار مادی انسان در حال شدن)در سنگ رس و از رسوب حما مسنون خواهم بود ( می خواهم خلق کنم)پس آنگاه که نطفه بیرون آمده در سنگ رس را سامان دادم و امر خودم را در آن مستقر کردم در اختیار آن قرار گیرید. سجده تسلیم آن شدن است. به آن نطفه سویته شده که امر خداوند در آن استقرار یافته تسلیم شوید. نطفه امشاج که در سنگ رس و از رسوب حما مسنون خلق شد فقط مولکول ار.ان.ای را در درون خود داشت و در یک دوره سواکم به تک سلولی علقه تبدیل می شود. نطفه امشاج دوره سویته (سواها) را در زمان بسیار طولانی طی می کند و شاهکار خلقت خداوند است تصویر شماره 1.

این تک سلولی علقه است که نتیجه تکامل زمان بر ژن ار.ان.ای در درون نطفه امشاج و تبدیل شده به ژنوم برنامه ریزی شده دی.ان.ای است. چرا خداوند آن را بشر نامیده، ساختار همه جانداران از ژنوم است و نخستین ژنوم تکامل یافته که هم زمان با گرفتن امر خدا کروموزوم جنسیتی ذکرو الانثی نیز در آن قرار داده می شود نطفه علقه است، امر خداوند فرماندهی تکامل جانداران بر عهده می گیرد.. به این آیه توجه کنیم- ا يَحْسَبُ الْإِنْسانُ أَنْ يُتْرَكَ سُدىً- أَ لَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنى‌- ثُمَّ كانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّى- فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَ الْأُنْثى‌- أَ لَيْسَ ذلِكَ بِقادِرٍ عَلى‌ أَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتى انسان تصورمی کند که ما او را رها می کنیم (تحت نظر ما نمی باشد) آیا او نطفه ای در تقدیر(برنامه ریزی خداوند) نبود که مقدر می شود ( نطفه امشاج) سپس علقه شد، پس خلق شد و سپس سوا گردید( سامان داده شد) و در آن کروموزوم جنسیتی زوجین ذکر والانثی (هر کدام جفت XX, XY)قرار داده شد، همچون خدائی قادر نیست مرده ها در قیامت زنده کند. علقه زائده در رحم نیست در رحم چیزی خلق فسوی نمی شود، بعلاوه کروموزوم جنسیتی در زائده قرار داده نمی شود در آیات باید تفکر کرد و با علوم طبیعی که خود مخلوق خدا است آشتی کرد. این علوم در صدر اسلام نبودند و تمام نظرات مفسرین صدر اسلام در باره خلقت انسان و حیات باید بازنگری شوند.

بشر در آیه 28 حجر چیست

از آیه 54 سوره فرقان چنین استنباط می شود که خداوند نطفه امشاج را در سنگ رس و از رسوب حما مسنون بیرون آورد و سامان داد تا علقه شد و آن را بشر نامید تمامی دوره خلقکم وسواکم در آب به تکامل خود ادامه دادند. در آیه می فرماید-

وَ هُوَ الَّذِي خَلَقَ مِنَ الْماءِ بَشَراً فَجَعَلَهُ نَسَباً وَ صِهْراً وَ كانَ رَبُّكَ قَدِيراً-خداوند است که بشر(علقه) را در آب خلق فرمود و نسل های صببی و نسبی را در آن قرار داد. دوره خلقکم و سواکم نطفه امشاج تا علقه که خداوند آن را بشر نامیده حدود دو نیم میلیارد سال در آب به روند تکامل خود ادامه دادند و تا تک سلولی علقه به پر سلولی(مضغه) تبدیل شد به عبارتی پانصد میلیون سال بعد هنوز ساختار اولیه جانداران در آب به تکامل خود ادامه می دادند. بنابراین این بشر آدم وانسان کامل نبوده است. نکته دیگر برای مفهوم سواها مقایسه آیه سجده ملائکه به بشرکه بعد از سویته نطفه بیرون آمده از سنگ خلق می شود. در آیه سجده ملائکه به آدم، رخداد بعد از صورناکم (دوره چهارم) جانداران اتفاق می افتد. بعد از علقه دو دوره مهم موزون کردن اعضاء جانداران و سپس صورت دهی سپری می شود که با مقایسه جدول زمین شناسی ارنست مایر حدود یک میلیارد سال فاصله داشته اند. آیه 11 سوره اعراف

وَ لَقَدْ خَلَقْناكُمْ ثُمَّ صَوَّرْناكُمْ ثُمَّ قُلْنا لِلْمَلائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ لَمْ يَكُنْ مِنَ السَّاجِدِينَ-شما را خلق کردم و سپس صورت دهی کردم و سپس به ملائکه خطاب شد به آدم سجده کنید. مفسرین آیه سجده ملائکه به بشر و به آدم را یکی گرفته اند و هر دو را سجده به آدم می دانند بدون توجه به نکات مهم آیات خلقت انسان که بیان کردم. پس بشر از سواکم نطفه قبلی و آدم از صورناکم نسل قبلی بیرون آورده شد.

زمان رخداد و نفس و ما سواها

آیات ابتدای سوره شمس ما را به زمان رخداد نفس و سواها راهنمائی می کند. مطالعه آیات و مقایسه و تفکر درباره آن ها روش نوینی است که می توان به مفهوم بسیاری از رخداد ها و کلمات کلیدی خلقت انسان دست یافت البته آشنائی با علم زمین شناسی و پیدایش حیات به ما کمک می کند آیات ابتدای سوره شمس را مرور می کنیم.
الشَّمْسِ وَ ضُحاها - وَ الْقَمَرِ إِذا تَلاها - وَ النَّهارِ إِذا جَلَّاها - وَ اللَّيْلِ إِذا يَغْشاها - وَ السَّماءِ وَ ما بَناها - وَ الْأَرْضِ وَ ما طَحاها - وَ نَفْسٍ وَ ما سَوَّاها - فَأَلْهَمَها فُجُورَها وَ تَقْواها

قسم به خورشید و نور افشانی آن - قسم به ماه که از نور افشانی آن تبعیت می کند - قسم به روز که نور افشانی را آشکار - قسم به شب که آن را می پوشاند - قسم به جو زمین و چگونگی بنا کردن آن -قسم به زمین و چگونگی به بیرون پرتاب شدنش و قسم به نفس و چگونگی سواها شدن آن -تا اینجا خداوند قسم می خورد به تاریخچه رخداد های زمین که باعث سامان داده شدن نفس واحده شده و نفس سواها شده همان علقه یا سلول اولیه یوکاریوت است، سلول یوکاریوت طبق جدول زمین شناسی ارنست مایر دانشمند برترعلم زمین شناسی و تکامل بعد از داروین است حدود پانصد میلیون سال بعد از وَ السَّماءِ وَ ما بَناها و آرامش و تکمیل شدن لایه های حفاظتی جو از تک سلولی ساده تر قبلی نطفه امشاج که فقط ژن ار.ان. ای داشته اند تکامل می یابند. دقیقا منطبق با آیات سوره شمس بعد از وما سماء و بناها بنای هفت طبقه جو زمین است. بعلاوه نطفه علقه دارای ژنوم کامل یعنی ژن های نا کارآمد ساختار معنوی و ژن های ساختاری هر دو گردید.

تمام این قسم ها برای الهام اخلاقیات در نفس واحده در ژن های نا کار امد-.ماء دافق و تاریخچه آن در پیدایش حیات
روح یا امر خدا برای کنترل هدایتی تکامل موجودات و کروموزوم جنسیتی در آن قرار می گیرد و پایه ساختار کامل بدن نخستین جانداران یعنی بشر دارا می شود و خداوند به ملائکه می فرماید تسلیم ساختار آن شوید. از جمله ملائکه تبادل انرژی متابولیسم سوخت و ساز است که جن است منشاء انرژی جهانی حیات ، حال مجموعه بشر و جن می شود جن و انس انسان که باید دوره عدلکم و صورکم را بگذراند تا انسان کامل در پروسه حیات در آدم متجلی گردد. در حقیقت تمامی این آیات تا نفس و ما سواها دو دوره خلقکم و سواکم است.

جو هفت طبقه زمین بنا می شود و شب و روز ماهیت تاریکی و روشنائی خود را باز می یابند. و نفس واحده همان نفس سواها شده(نطفه امشاج) که در آیات زیربه آن اشاره می شود.- إِنِّى خَالِقٌ بَشَراً مِّن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ فَإِذَا سَوَّيْتُه وَنَفَخْتُ فِيه مِن رُّوحِى- است و آیه 5 سوره سجده- الذِي أَحْسَنَ كُلَّ شَيْءٍ خَلَقَهُ وَبَدَأَ خَلْقَ الإِنسَانِ مِن طِينٍ- ثُمَّ سَوَّاهُ وَنَفَخَ فِيهِ مِن رُّوحِهِ و-ا يَحْسَبُ الْإِنْسانُ أَنْ يُتْرَكَ سُدىً- أَ لَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنى‌- ثُمَّ كانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّى- فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَ الْأُنْثى‌- أَلَيْسَ ذلِكَ بِقادِرٍ عَلى‌ أَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتى که بالا اشاره شد.‌ بدن جانداران از سلول های زیادی ساخته شده که همین یوکاریوت ها است یعنی آجر بنای ساختارمادی بدن جانداران در هر سلولی ژنوم کامل و مستقل و امر خداوند، بنابراین خداوند به عظمت یوکاریوت یا نفس واحده و دوره پیچیده سواکم آن قسم یاد می کند. تمام قسم ها تا ونفس و ما سواها رسیدن به - فَأَلْهَمَها فُجُورَها وَ تَقْواها است. یعنی در علقه ژنوم کامل ژن های ساختار مادی و ژن های ساختار معنوی خلق می شوند و محل قرار گرفتن معنویات یا اخلاقیات (فجور و تقوا) در ژن های نا کار آمد است. نتیجه این نوشتار نفس و ما سواها روح نیست و نفس انسان هم نیست. سید محمد تقوی اهرمی 29/9/1402

• قبلی
• بعدی