مواقف قیامت تخیلات بی گانه با قرآن

مقدمه نوشتار

اصل این تفکر که قیامت مواقف دارد به روزهای هزار و پنجاه هزار که مفسرین صدر اسلام نظر دادند بر می گردد وامروز هم مفسرین دنباله رو این نظرات هستند بدون اینکه سری به قرآن بزنند و آیات روز های هزار و پنجاه هزار را بخوانند و روی آن تفکر کنند. علت اینکه مفسرین در تمام موضوعات خلقت انسان، کیهان، قیامت و حیات سر در گم و گرفتار شبهات هستند ندانستن روش بیان مطالب در قرآن است به عبارتی قرآن را درست نشناخته اند و با علوم طبیعی که آیات خداوند هستند آشنائی ندارند. در صدر اسلام به دو کلمه هزار و پنجاه هزار در دو آیه مواجه شدند واز آنجائیکه تاویل درست آیه را نمی دانستند وعلوم طبیعی سیر تکاملی خود را انجام نداده بود وتاویلی ارائه دادند. اخیرا خلق کیهان، زیست شناسی تکاملی، علم ژنتیک پرده از واقعیت های علمی آیات متشابه برداشته شد و مطالب قرآن قابل فهم می گردد و حتی قرآن فراتر از علم مطالب تکامل انسان، مراحل قبل از انبساط آن و قیامت را بیان می کند اگر خودمان را از تحجر وایمان به نظر گذشتان که علمی وجود نداشت رها کنیم به مفهوم واقعی آیات متشابه می رسیم. قیامت مرحله زنده شدن مرده ها از اطلاعات نگه داری شده در کتاب الله یا کتاب مبین و به زبان امروزی هارد دیسک عظیم آفرینش است. کار خدا سریع است خداوند قضاتی ندارد که کوهی از پرونده ها باید بررسی کنند و نیاز به زمان داشته باشند و هر موقفی هزار سال یعنی مرده ها که زنده شدند باید هزار سال به نوبت بمانند تا رسیگی شوند. حتی پل صراط هم یکی از مواقف قیامت ردیف کرده اند. تفکر و عقل در بیان نظر گذشتگان در مورد آیات متشابه توسط مترجمین جائی ندارد. هزار سال و پنجاه هزار سال را بررسی با تفکر در آیات مربوطه و ابزار علوم طبیعی خواهیم دید اصلا ارتباطی با قیامت ندارد.

يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ أَلْفَ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ

کلمه هزار سال درسوره سجده آیه 5 اشاره شده و با آیات قبل و بعد ارتباط دارد به آیات مراجعه می کنیم.

اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ مَا لَكُمْ مِنْ دُونِهِ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا شَفِيعٍ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ - خدا وند است كه آسمان ها و زمين و آنچه را كه ميان آن دو است در شش دوره آفريد آنگاه به مدیریت سامان دادن آن پرداخت براى شما غير از او ولی و شفیعی نيست آيا باز هم پند نمى‏ گيريد. خداوند جهان مادی را در شش دوره خلق کرد و در این شش دوره پایه و اساس خلقت کیهان بر 75درصد هیدروژن و 25 درصد هلیوم قرار گرفت و هر آنچه بین آن ها است با هم جوشی هسته ای این دو عنصر باهم ایجاد شدند از جمله منظومه شمسی و زمین و حیات روی آن. امر خداوند در تمامی ماده استقرار دارد الا اله الخلق و الامرآگاه باشید که خلق و امر تفکیک نا پذیرند و به او تعلق دارند. خلق، ماده است و امر دستور خداوند برای فرماندهی آن است. علاوه براین امر در زمین برای خلق حفاظ حیات امر خاص خود را در هر یک از سماء یا طبقات آن وحی فرمود.

يُدَبِّرُ الْأَمْرَ مِنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ ثُمَّ يَعْرُجُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ أَلْفَ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ -با امر خود از آسمان تا زمین تدبیر می کند سپس امرخود را فرا می خواند در روزی که مقدارش هزار سال از سال هائی است که شما می شمرید. این امر و سماء را درآیات 9 تا12 سوره فصلت پیدایش زمین بیان می فرماید- زمین در دو دوره تکامل اتمی و تکامل شیمیائی خلق و پوسته جامد روی آن قرار می گیرد و در پوسته جامد برکت سنگ رس گذارده می شود و اقوات مولکول های پایه حیات در چهار دوره برنامه ریزی می گردد زمین جو اولیه کم قطر و بی حفاظ دارد و آیه بعد 11 می فرماید.

ثُمَّ اسْتَوَى إِلَى السَّمَاء وَهِيَ دُخَانٌ فَقَالَ لَهَا وَلِلْأَرْضِ اِئْتِيَا طَوْعًا أَوْ كَرْهًا قَالَتَا أَتَيْنَا طَائِعِينَ
سپس به آسمان ( جو زمین) پرداخت و آن دودی بود پس به آسمان و زمین گفت : خواه یا ناخواه بیایید گفتند: فرمانبردار آمدیم، کنایه از به هم وابسته بودن جو و زمین است و این سماء را به هفت سماء برنامه ریزی می کند- فَقَضَاهُنَّ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ فِي يَوْمَيْنِ وَأَوْحَى فِي كُلِّ سَمَاء أَمْرَهَا وَزَيَّنَّا السَّمَاء الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَحِفْظًا ذَلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ-هن به سماء در آیه قبل بر میگردد. پس آن سماء را به هفت سماء مقدر فرمود.

آنگاه آن (سماء دودی) را به هفت آسمان در دو روز برنامه ریزی و در هر آسمانی امر (قوانین حفاظتی آن) را وحی و آسمان(جو زمین) دنیا محل زندگی انسان را به نور ستارگان مزین کردیم و محفوظش داشتیم این است تدبیر آن پیروزمند دانا. در این آیه امر قوانین حفاظتی حیات زمین است - يُدَبِّرُ الْأَمْرَ مِنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ و این امر در یک دوره هزار ساله بسوی خود بر می گردانیم و حیات زمین برداشته می شود. ثُمَّ يَعْرُجُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ أَلْفَ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ -از سال هائی که ما می شمریم. حیات در زمین در شرف اتمام است چه مقدار از آن گذشته است خدا می داند. هاوکینگ قبل از مرگ به ان نکته اشاره کرده بود که انسان در چند قرن آینده که حیات منقرض می شود باید در سیاره ای نسل انسان را از انقراض نجات دهد. آیا این حادثه در قیامت رخ می دهد یعنی خداوند متعال امر خود را از قیامت بیرون می کشد. قیامت ادامه حیات این دنیا است موقف قیامت نیست. حادثه بر داشتن حیات در زمین است. زمین هم چنان بدون حیات به روند خود ادامه می دهد تا خورشید سوخت هیدروژن خود را بسوزاند و به یک غول سرخ تبدیل شده و به نزدیکی زمین می رسد و حرارت آن آب دریا را بخار و جو باقیمانده از هم باز شده و به فضا پرتاب می شود. و کوه ها و خشکی ها و کیهان به فطرکم اول مره بر می گردد
برچیده شدن جهان مادی و پنجاه هزار سال

در قرآن خداونداین حادثه را در چند آیه بیان فرموده است. ابتدا آیات 1تا 4 سوره معارج را بررسی می کنیم.

سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ - لِلْكَافِرِينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ ( جهنم سقر قبل از قیامت)- مِنَ اللَّهِ ذِي الْمَعَارِجِ - تَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ-پرسش کننده ای از عذاب واقع شونده می پرسد-که برای کافران هیچ باز دارنده ای نیست از طرف خداوند صاحب عروج ها-(در آن رخ داد)ملائکه و روح(امر خدا در کیهان) بسوی او در روزی که مقدار آن پنجاه هزار سال است عروج می کنند.

حال-آیات13 تا 17 سوره واقعه فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ - وَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَاحِدَةً - فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ - وَانْشَقَّتِ السَّمَاءُ فَهِيَ يَوْمَئِذٍ وَاهِيَةٌ - وَالْمَلَكُ عَلَى أَرْجَائِهَا وَيَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمَانِيَةٌ -آنگاه که در صور دمیده شود دمیده شدن به یکباره و استثنائی-خشکی و کوه ها از جا کنده و ریز ریز شود به واحد ساختاری خود (به غبار کیهانی)-مبدل می شود و آن روز روز وقوع حادثه عظیم است (در جهان مادی است و نه در قیامت) و فضا در هم گسیخته شده و (همه به غبار کیهانی مبدل شوند) وکیهان به مرحله پیدایش خود بیگ بانک بر می گردد. ملائکه به ملک تبدیل و بر گردانده می شوند. کیهان ماهیت مادی خود را از دست می دهد و وارد محدوده قبل از انبساط خود می شود. در آن روز مدیریت جهان مادی که به ذرات بنیادی تبدیل شده بر هشت مولفه قرار دارد. در نوشتار عرش خدا بر هشت و علم کوانتوم مشروح بیان کرده ام. آیات فوق بر گشت کیهان را شرح می دهد که همان واقعه تبدیل کیهان به غبار کیهانی است که مقدار سال آن را پنجاه هزار سال اعلام می فرماید- تَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ-ملائکه و روح امر خدا از جهان مادی بسوی خداوند عروج می کنند. به احدیت یا سینگولارته وبه دوره پلانک محدوده قبل از انبساط ، در این آیه تنها به سال اشاره می کند و چه نوع سالی است در اختر شناسی سال به میلیون سال محاسبه میگردد.
چرا پنجاه هزار سال و معنی سال اینجا چیست

در آیه فی‏ یَوْمٍ كانَ مِقْدارُهُ أَلْفَ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ نوع سال مشخص شده است از جنس سال هایی است که ما می شمریم یعنی هزارسال که در آیه ذکر شده هزار سال ما است حیات زمین در محدوده هزارسال برچیده می شود. در کیهان معیار زمان فرق می کند. فاصله ستارگان را به سال نوری اندازه می گیرند و سنجش زمان کیهان میلیون سال است. کلمه میلیون جدید است شاید یکی یا دو قرن اخیر با پیشرفت علم و گسترش دیدگاه اندازه گیری متر و یارد و کیلومتر و کلمات میلیون و بالاتر ایجاد شد. در صدر اسلام بالاترین رقم های مورد نیاز بیشتر از حدود صد هزار نبود. ما در ایران عددی برای جایگزین میلیون نداریم. همین طور اعراب و سایر کشورها. خداوند متعال زمان برچیده شدن کیهان را پنجاه هزار سال نام برده ولی اشاره نفرموده از کدام نوع سال. این سال محاسبه عمر کیهان به میلیون است. بنابراین در روزی که پنجاه هزار میلیون سال است کیهان درهم می پیچد. این یک پیش بینی علمی است و دقیقا با علم کیهان شناسی و جدید ترین نظریه علمی میخواند .آقای پروفسور استیون واینبرگ فیزیکدان بزرگ و برنده جایزه نوبل در فیزیک و اختر شناس برجسته در مورد انبساط کیهان چنین مینویسد. نقل از کتاب سه دقیقه اول نوشته وی و ترجمه بسیار وزین و ارزنده محمد رضا خواجه پور فصل هشتم سخن آخر:

"عالم یقینا تا مدتی دیگر به انبساط ادامه خواهد داد. مدل انبساط در باره سرنوشت عالم پیش بینی دو پهلویی دارد. همه چیز بسته به آن دارد که آیا چگالی کیهانی کمتر از مقدار بحرانی است یا بیشتر. اگر چگالی کیهانی بیش از مقدار بحرانی باشد عالم متناهی است و انبساط آن سرانجام متوقف خواهد شد .مثلا اگر چگالی کیهانی دو برابر مقدار بحرانی باشد و اگر مقدار قابل قبول ثابت هابل -15 کیلو متر بر ثانیه بر میلیون سال نوری- درست باشد، عمر عالم در حال حاضر 10000 میلیون سال است.عالم 50000 میلیون سال دیگر به انبساط ادامه خواهد داد و سپس به انقباض خواهد انجامید " این مطلب عینا نقل شد.

بنابراین عمر کیهان براساس این نظریه علمی همان رقمی است که قرآن فرموده. پنجاه هزار سنه و سنه در محاسبات نجومی میلیون است و اشاره قرآن هم به این موضوع است. آقای پروفسور اشاره دارد که انبساط متوقف و شروع به انقباض باز گشت به حالت اولیه یعنی به تکینگی (مهبانگ یا احدیت) بر می گردد. مسلما از نظر علم فیزیک پس از پنجاه هزار سال دوره انقباض زمان بر است بعلاوه آقای پروفسور شرط را می گذارد بر ثابت هوبل "اگر چگالی کیهانی بیش از مقدار بحرانی باشد عالم متناهی است و انبساط ان سرانجام متوقف خواهد شد ".قرآن می فرماید بازگشت همه عالم بسوی او است یعنی از دید قرآن عالم متناهی است انا لله وانا الیه راجعون. ما از خدا هستیم و بسوی او باز می گردیم. باز گشت جهان مادی و ما بسوی همان جایی است که اول مره خلق شد. به مرحله بدیع السموات والارض .دوم از نظر قرآن بعد از پنجاه هزار(میلیون) سال جهان در یک چشم بهم زدن دوره انقباض را طی می کند. اذا وقعت الواقعه- لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ - خَافِضَةٌ رَافِعَةٌ - إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا - وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا - فَكَانَتْ هَبَاءً مُنْبَثًّا -هنگامی که حادثه عظیم به وقوع می پیوندد- حادثه ای که وقوع آن واقعیت دارد-زیر و رو کننده است-زمین و کوه ها ریز ریز و به غبار کیهانی مبدل می شوند. همه این وقایع برچیده شدن جهان مادی و قبل از قیامت است و برای بیان اعجاز قرآن به سال وقوع آن اشاره می فرماید-سید محمد تقوی اهرمی 18/12/1402

• قبلی
• بعدی