وَالنَّجْمِ إِذَا هَوَى و و شیوه کوانتومی ارسال وحی

مقدمه نوشتار

در سال 1396 نوشتاری در مورد فیزیک و شیوه نزول وحی در قرآن در سایت منتشر کردم در این میان بحث در حوزه فیزیک کوانتوم ، سیاهچاله ها و امواج اسکالر مطالب مهمی توسط دانشمندان مطرح گردید از جمله دو جهان موازی که برای نخستین بار به عنوان یک واقعیت علمی در قرآن مطرح کردم که به دید ما برای تاویل آیات متشابه از جمله شیوه ارسال وحی به رسول اکرم ص و نقش کرمچاله دراز در ارسال وحی یعنی کل کلام خداوند (قرآن) به صورت کامل بر قلب آن حضرت، کمک می کند. بعضی واقعیت های قرآن از جمله داستان ساختگی معراج و سفر افقی و عمودی به هفت آسمان بطلمیوسی و وقایع رخ داده در سفر  و توقف در آسمان ها که در قرآن هیچگونه اشاره ای نشده و همگی بر خلاف سنت الهی و آیات قرآن است و همه از ابن عباس پایه گذار تفسیر نقل شده. جای تعجب است که در آیات ابتدای سوره نجم نظرات مختلف بیان می شود و برخی از آیات را بدون منطق به معراج ربط می دهند که با منطق قرآن سازگار نیست.

همه نطرات کپی برداری از اصل بیانات دانشمندان صدر اسلام و تفاسیر کهن است که برخی آیات آن را به معراج ربط می دهند که سندیت قرآنی ندارد و هنوز علماء اسلام نتوانسته اند به یک دیدگاه واحد برسند. خداوند مدیریت جهان مادی را بر اساس قوانین طبیعی که خود خلق فرموده انجام می دهد و ابزار مدیریت هم ابزار های قوانین مادی است که بسیاری از این قوانین که قرآن اشاره کرده هنوز برای دانشمندان علوم طبیعی حل نشده است. کلمات نجم، هوی، شدید القوی، ذو مره استوی، افق اعلی ، افق مبین و فکان قوسین او ادنی و سایر، نظرات گوناگون مطرح می شود و دلیل آن هم مراجعه نکردن به خود قرآن است و یک راست برای مفهوم یک کلمه به نظرات دانشمندان صدر اسلام مراجعه می شود. توجه به علم که یک پایه و اساس اصلی برای تاویل آیات متشابه است وقعی گذاشته نمی شود. نظرات مختلف را می توانید در تفاسیر معتبر مطالعه فرمائید. بسیار غم انگیز است که داستان های خرافی و تخیلات ذهنی که در روایات جعلی فراوان است به عمد در سایت ها منتشر و باعث گمراهی جوانان تشنه واقعیت های قرآن می شوند. شیوه نزول وحی در سه سوره نجم، تکویر و واقعه به شیوه نزول وحی اشاره می کنند و هر سه با سیاهچاله ها و ستارگان که به آنها چسبیده اند شروع می شود. برای درک واقعیت های علمی باید مفهوم کلمات را درست بدانیم تا منظور آیات و شیوه نزول وحی روشن شود.

جان در قرآن با دید علمی الکترون است

مقدمه نوشتار

اگر ما خدا را از طبیعت و علم جدا و آیات متشابه علمی را وارد تخیلات ذهنی نکنیم بسیاری از تشبیهات و تمثیلات که در قران به متشابهات نام گذاری شده رامی توانیم به خوبی درک کنیم. چرا خداوند می فرماید ما خلقت انسان را در طین (کریستال سنگ رس) آغاز کردیم. چرا خداوند صلصال را طین معرفی و برای اینکه ما طین را گل گندیده و بد بو تعریف نکنیم صلصال را کالفخار نامیده. می خواهد به کسانی که تعقل می کنند تفهیم کند که طین نوعی خاک است که با آن سفال درست می کنند یعنی خاک رس خالص. تشبیه سفال این را می رساند که سنگ رس تازه از کوره در آمده است. در آیات 9 و 10 سوره فصلت هم می فرماید زمین را در دو دوره آفریدم و بر روی زمین تازه متولد شده پوسته جامد را پوشاندم و در پوسته جامد برکت خاک کشاورزی را گذاشتم و حیات زمین هم به برکت این خاک بقاء دارد. روی این پوسته جامد اقوات را در چهار دوره برنامه ریزی کردم. قدر فیها اقواتها فی اربعه ایاما. از طرف دیگر می دانیم که رواسی کوه نیست و کوه ها در دوران تفکیک قاره ها ایجاد شدند. اول اینکه اقوات مولکول های ساده غذا هستند که با به هم پیوستند و پلیمریزه یا زنجیره ای شدند این مولکول ها طعام جانداران یعنی پروتئین ها و نوکلئوتید ها ایجاد کردند. این ها واقعیت های علمی است که در آیات به آن اشاره شده. پوشاندن حقیقت علمی آیات متشابه گناهی نا بخشودنی است. َبا اینکه در آیه متشابهات اشاره شده که دو نوع آیات در قرآن وجود دارد محکمات که اصل قرآن است احکام و دستورات که اساس هدایت انسان است و آیات متشابه و علمی که برای آیندگان نازل شده و موضوعات علمی را به صورت تشبیه و تمثیل بیان فرموده و ظاهر آیه منظور خداوند نیست و این آیات تاویل دارند و باطن را باید جستجو کرد و راز درون آن را باید کشف کرد و آن هم با تفکر و مقایسه با علم روز. علم تاویل را اشکارمی سازد. به آیه53 اعراف نگاه کنیم.

انشاء و خلق در پروسه تکامل از دید قرآن

مقدمه نوشتار

این دو کلمه در جهان بینی خلقت حیات و پیدایش انسان هوشمند که آدم است دارای مفهوم علمی والائی است. کلمات ، فطر، بداء ، خلق، جعل، انشاء ، انبت ، ذراء و قدر هر کدام معنی خاص خودش را دارد و کاملا حساب شده در آیات خلقت انسان در قرآن گذاشته شده و رمز و راز های علمی را بر ملاء می کند. همه را خلق کردن معنی کردن گریز از واقعیت علمی قرآن است که در صدر اسلام متوجه بعد علمی آن نشده بودند و ما همان معانی را امروزه در تفسیر آیات بدون توجه به جهان بینی خلقت حیات در قرآن تکرار می کنیم. نمونه بارز آن فطرنی است که خلق کردن معنی می شود خداوند چه زیبا این کلام را در دهان حضرت ابراهیم می گذارد و رخداد عظیم انبساط کیهان و منشاء خلق ماده و انسان را بیان می فرماید. و مالی لا اعبد الذی فطرنی و الیه ترجعون چرا خدائی را که من را که ذره بنیادی در قبل از انبساط کیهان بودم باز کرد (تا خلق کند) پرستش نکنم و باز گشت همه به سوی خدا است. فطرکم اول مره شما را برای نخستین بار از درون انبساط کیهان باز کردم.

خلق ماده با شروع انبساط کیهان آغاز می شود و سنگ بنای حیات از واکنش های هسته ای دو عنصر اول و دوم جدول مندلیف در شش دوره چند دقیقه ای خلق کیهان در زمین متجلی می گردد و تمامی 114عناصر شیمیائی پایدار که شاهکار خلقت خداوند است خود را در زمین نشان می دهند. بنابراین برای نخستین بار در 1400 سال قبل کلمه انبساط کیهان در جهان توسط قرآن مطرح شده است و چه غم انگیز است که چنین اعجاز بزرگ علمی در پشت پرده تحجر پنهان شده و جهان علم همچنان از آن بی خبر!؟ تحجر علم گریز است و چنین بلائی سر کلمات علمی و زیبای خداوند آورده می شود. این انشاء آفرینش نخستین است که با انبساط کیهان رقم خورد. الیه ترجعون باز گشت جهان مادی و انسان به همان لحظه قبل از شروع انبساط و مه بانک است و آن محدوده احدیت است سینگولاریته کیهانی ، مه بانک از نور ناب خداوند متجلی شد. جهان مادی سیستم بسته است و انبساط تا جائی متوقف می گردد و جهان به لحظه اول باز می گردد این نظر قرآن است. خداوند نسبت به خلقت خودش از فیزیکدانان عالم تر است و فیزیکدانان عملا به گفتار قرآن می رسند. فیزیکدانان مسلمان بی خبر از دنیای علمی قرآن توجه کنند آیا دین با علم بیگانه است. آیات خلق فسوی و قدر فهدی یک اصل در قرآن است که بسیاری از مفاهیم خلق و قدر و انشاء را بیان می فرماید و ما برای ترجمه باید از این اصل تبعیت کنیم.