زوجین ذکر و الانثی در قرآن واقعیتی که مسخ شده است

مقدمه نوشتار

بسیاری از کلمات معنی واقعی خود را به مرور زمان از دست داده اند. فکر نکردن در آیات متشابه و تجسس در معنی آنها ما را از واقعیت مفهوم آنها دور کرده است. مثال فراوان است در این نوشتار بر روی کلمات مهم و پر مفهوم و علمی زوجین من ذکر و الانثی می پردازم. همه ما می دانیم زوج به معنی جفت است. ماهیت زوج به دو هویت متفاوت بر میگردد. زوجین جمع دوتایی زوج است که می شود در حقیقت چهارهویت، این بدان مفهوم است که هر زوج خودش جفت دارد. ما  برای در آوردن معنی یک کلمه خاص به منابع و دیکشنری و فرهنگ لغات مراجعه  می کنیم  و متوجه می شویم که همه از روی هم کپی کرده اند و بسیاری از کلمات به ریشه معانی توجه نمی کنند که این کلمه در اصل از کدام لغت منشاء شده ریشه آن چیست و معنی اصلی آن چیست همه اصطلاح عامیانه را به جای معنی لغت درج می کنند. کسانی که بخواهند بی طرفانه دنبال یک لغت بگردند شانس زیادی برای رسیدن به هدف ندارند. اکثرا معانی عرف 1300 سال قبل که در روایات و تفاسیر درج شده را به عنوان معنی معرفی می کنند.

این بلیه بیشتر نصیب آیات متشابه در خلقت انسان، نطفه، کیهان و مثلا  سماوات  و الارض شده است. مطلب جدیدی میخواهم عنوان کنیم که علم زیست شناسی و ژنتیک ماهیت آن را برای ما روشن نموده. کوتاه سخن به اصل مطلب زوجین الذکر و الانثی برگردیم. به دو آیه مراجعه می کنیم. 45 سوره نجم و 37 سوره قیامت.

أَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَ الْأُنْثى‌ - مِنْ نُطْفَةٍ إِذا تُمْنى‌ - وَ أَنَّ عَلَيْهِ النَّشْأَةَ الْأُخْرى‌
خداوند است که زوجین (جنسیت) نر و مادینگی را در نطفه ای که مقدر میشود خلق می کند و نشاء آخری بر عهده او است. و أَنَّ عَلَيْهِ النَّشْأَةَ الْأُخْرى‌ سبک نگارش قرآن است و این مضارع در گذشته است.
تفسیر متداول هم چنین شرح داده میشود- و همو است كه دو زوج نر و ماده را آفريد، از نطفه‌اى، آنگاه كه (در رحم) فرو ريخته شود و بر اوست آفرينش ديگر (در قيامت) سوره نجم.

خلق و نشاء هر دو به معنی آفریدن آمده است.

أَ يَحْسَبُ الْإِنْسانُ أَنْ يُتْرَكَ سُدىً- أَ لَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنى‌- ثُمَّ كانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّى- فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَ الْأُنْثى‌- أَ لَيْسَ ذلِكَ بِقادِرٍ عَلى‌ أَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتى‌-

آیا انسان می پندارد که رها میشود آیا او نطفه ای در تقدیر نبود که مقدر می شود سپس علقه بود که خلق می شود و در آن زوجین نر و مادینگی قرارداده می شود آیا چنین خدایی قادر نیست مردگان را زنده کند حال تفسیر عرف جهت مقایسه
آيا انسان مى ‌پندارد كه به حال خود رها مى‌شود؟ آيا او قطره‌اى از منى نبود كه (در رحم) ريخته مى‌شد؟ سپس خون بسته‌اى شد و خداوند آن را آفرينش داد و استوار ساخت و دو جنس زن و مرد را از آن پديد آورد. آيا اين خدا قادر نيست كه مردگان را زنده كند؟ خود منی نه قطره ای از منی

چند سوال به عنوان شبهه در میان علاقمندان به قرآن مطرح است. اول دو جنس زن و مرد را خدا یک بار می فرماید در نطفه گذاشتم و بار دیگر میفرماید در علقه نهادم و ما میدانیم که اولا نطفه ای که خداوند از آن سخن می فرماید نطفه آغازین خلق حیات است و نه نطفه مرد به آیات متعدد مراجعه فرمایید. فرض می کنیم که نطفه آب مرد است در این نطفه مرد، دو جنس مرد و زن نهاده میشود و در آیه بعد در علقه و اگر به فرض علقه هم همان علقه درون رحم زن بگیریم که از مرحله لقاح گذشته و زمانی طول داده تا علقه شده. حال تفاوت این دو را چگونه توجیه کنیم. حال فرض می کنیم از آن نطفه و علقه فقط یک زن و یا یک مرد بیرون آمد و یا دو قلوی یکسان بودند دو زن و دو مرد. تکلیف چیست ما داریم این آیات را تاویل می کنیم و نه تفسیر. آیات متشابه طبق دستور خداوند به تاویل نیاز دارند و تفسیر ندارند، فقط خداوند تاویل آن را میداند و دانشمندان علوم یعنی بر اساس دانشمندان علوم طبیعی که راز خلقت را کشف کردند مانند اینشتین و یا  کسی که ژنتیک را کشف کرد و قوانین آن را برایمان توضیح داد. اگر قرار بود همه دست اندر کار تاویل شوند و آن هم  نه به استناد علم  بلکه  به استناد  نظر گذشتگان، یعنی راسخون فی العلم فقط آنها بودند و علم روز همان بوده و هست، پس چرا خداوند در آیه متشابهات فرموده تاویل را فقط خدا میداند و راسخون فی العلم. یعنی باید با علم روز تاویل شود. حال باید ببینیم خدا در سایر آیات چه میفرماید تاویل آنها را از خود قرآن بیرون بیاوریم و با  کمک ابزار علم مفهوم آن را درک کنیم. قبل از وارد شده به اصل مطلب آیه مهمی است که لرزه بر اندام ما می اندازد اگر بدون تفکر و به استناد نظر دیگران تاویل کنیم و علم را از کاربرد بیاندازیم در حالی که خداوند میفرماید به توی انسان عقل دادم و همیشه خودتان در آیات تفکر و تعقل کنید که امری واجب است آیا ما این امر واجب را بکار می گیریم یا به استناد نظر گذشتگان تاویل میکنیم.

هَلْ يَنظُرُونَ إِلاَّ تَأْوِيلَهُ يَوْمَ يَأْتِي تَأْوِيلُهُ يَقُولُ الَّذِينَ نَسُوهُ مِن قَبْلُ قَدْ جَاءتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ فَهَل لَّنَا مِن شُفَعَاء فَيَشْفَعُواْ لَنَا أَوْ نُرَدُّ فَنَعْمَلَ غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ قَدْ خَسِرُواْ أَنفُسَهُمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُواْ يَفْتَرُونَ-53 اعراف

آیا تاویلی که می کردید (در دنیا) را با تاویلی که در قیامت روشن می شود مقایسه می کنید (نگاه نمیکنید). کسانی که آن روز را از یاد برده اند می گویند پیامبران ما به حق آمدند آیا شفیعانی هستند که به یاری ما آیند و یا کسی هست که ما را بر گرداند تا تاویل درست را بیرون آوریم. راستی آن پوشانندگان حقیقت در زیان سختی هستند و آنچه به دروغ می پنداشتند همه نابود شد و از دستشان رفت.

آیات اول سوره سجده

الَّذِي أَحْسَنَ كُلَّ شَيْءٍ خَلَقَهُ وَ بَدَأَ خَلْقَ الإِنسَانِ مِن طِين ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِن سُلالَةٍ مِّن مَّاء مَّهِينٍ ثُمَّ سَوَّاهُ وَنَفَخَ فِيهِ مِن رُّوحِهِ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالأَبْصَارَ وَالأَفْئِدَةَ قَلِيلا مَّا تَشْكُرُونَ
خداوند است که همه چیز هایی که برای خلقت انسان در زمین لازم بود به نحو احسنت خلق کرد و خلقت انسان را در سنگ رس شروع کرد و سپس نسل بیرون آمده از سنگ رس را در آب کم قرار داد (توده سیاه و نرم حما مسنون که در آب کم و به دلیل داغ بودن سنگ رس، صلصال کالفخار رسوب کرد که ترکیبات سلول اولیه حیات را در خود داشت ) سپس آن رسوب را سر و سامان داد تا به تک سلولی کامل دارای ژن کامل و هسته سلولی و غشا ئ آن تکمیل شده مبدل شد و سپس روح خود را در آن نهاد و برای آن تک سلولی که توی انسان در حال شدن بودی در پروسه زمان اعضای بدن آن قرارداد. مکمل این آیه هم این را میفرماید به مقاله خلقت انسان در قرآن با نگاهی جدید و مطابق علم روز-خلقت نطفه و علقه
حجر/29:
إِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَئكَةِ انى خالق بشرا من صلصال من حما مسنون، فاذا سويته و نفخت فيه من روحى فقعوا له ساجدين.
من خالق بشری( ساختار مادی انسان در حال شدن) هستم در سنگ رس و از حما مسنون، نطفه ای که از درون سنگ رس بیرون آمد را سویته کردم سر و سامان دادم و روح خودم را در آن نهادم به آن سجده کنید. به مقاله سجده ملائکه به علقه و آدم در دو زمان متفاوت مراجعه فرمایید

هَلْ أَتىَ‏ عَلىَ الْانسَانِ حِينٌ مِّنَ الدَّهْرِ لَمْ يَكُن شَيًا مَّذْكُورًا إِنَّا خَلَقْنَا الْانسَانَ مِن نُّطْفَةٍ أَمْشَاجٍ نَّبْتَلِيهِ فَجَعَلْنَاهُ سَمِيعَا بَصِيرًا إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَ إِمَّا كَفُورًا- 1 الی 3سوره دهر

این آیه و چند آیه دیگر موید این است که سخن از خلق اولیه حیات است و نطفه امشاج هم در صلصال و از حما مسنون است. آیا در این آیات اثری از آب مرد وجود دارد- هوالذى خلقكم من تراب ثم من نطفة خداوند است که شما را در خاک و سپس از نطفه آفرید. نمی فرماید دارم می آفرینم که بگوییم خلقت انسان در خاک را قبول داریم ولی نطفه منظور آ ب مرد است سخن از خلق کردم است. خلق کردن یک پدیده فقط یک بار صورت می گیرد. انسان در دو جا و در مرحله گوناگون خلق نم یشود. منها خلقناكم و فيها نعيدكم خداوند شما را در زمین خلق کرد و در این زمین شما را باز آفرینی میکند. نعیدکم باز آفرینی خلق است. آنچه که در رحم ماده رخ میدهد خلق نیست و باز آفرینی خلق است. زیست شناسان ما فرق خلق کردن انسان و رشد جنین را تشخیص نمی دهند. در رحم زن هیچ چیزی خلق نمیشود. بعد از لقاح کروموزم مرد و زن و عمل لقاح در رحم نطفه ایجاد می شود و تمامی ارگان جنین از همان ابتدا توسط ژن مخلوط  برنامه ریزی شده است و فقط رشد ادامه می یابد و خداوند رشد جنین را با روح خود هدایت میکند روحی که امر خدا است و در خلق اولیه تک سلولی کامل حیات که ژنوم کامل خود را برای هدایت تکامل موجودات و تحت برنامه ریزی مدون نهادینه شد و همه اعمال اطلاعاتش در ژنوم است و هدایتش بر عهده روح خدا است.

کروموزم مرد و زن

هر انسان در مجموع 46 کروموزوم دارد که هنگام لقاح نصف می‌شود. از این 46 کروموزوم دو کروموزوم جنسی اند و جنسیت را مشخص می‌کنند. هر انسان به هنگام لقاح 23 کروموزوم از اسپرم پدر و 23 کروموزوم از تخمک مادر دریافت می‌کند. سلول‌های تخمک و اسپرم هاپلوئید هستند یعنی دارای یک عدد از هر سری کروموزوم هستند.  یک کروموزم از بین همه کروموزم ها خاصیت جنسیتی دارند یعنی به ایجاد نر و ماده منجر میشود انسان سالم دارای ۲۳ جفت کروموزم است. 22 جفت کروموزوم که تعیین‌کننده منش‌های ارثی به غیر از جنسیت (نر و ماده) است و اتوزوم (خودتن) نامیده می‌شود. یک جفت دیگر را کروموزوم جنسی می‌گویند. کروموزوم‌های جنسی در مردان طبیعی به صورت XY و در زنان طبیعی XX است. کروموزوم‌های جنسی در زنان همتا(XX) و در مردان ناهمتا(XY) هستند. (از ویکی پدیا دانشنامه آزاد)

سلول اسپرماتوزوئید که در مایع اسپرم مرد قرار دارد، دارای ۲۳ کروموزوم و سلول تخمک زن ‏نیز دارای ۲۳ کروموزوم می‌باشند که پس از عمل لقاح و ترکیب این دو سلول با هم، سلول ‏تخم(زیگوت) و(به عربی نطفه ) را با تعداد ۴۶ عدد کروموزوم(۲۳ جفت کروموزوم) تشکیل می‌ دهند که در نهایت از تقسیم ‏و تکثیر این سلول تخم، جنین انسان با تعداد ۴۶ کروموزوم در هر یک از سلول‌هایش شکل ‏می‌گیرد. به‌ عبارتی دیگر، عدد ۴۶، تعداد کروموزوم‌ها در تک تک سلول‌های بدن انسان ‏از جمله جنین انسانی است.

حال که تا اندازه ای به کروموزم انسان که در موجودات زنده هم یکسان هستند و تنها به تعداد کروموزم ها بستگی دارند آشنا شدیم به مطلب خودمان بپردازیم. کرموزوم ها حاوی اطلاعات ساختار و رفتاری بدن هستند. بنابراین جنسیت در ژنوم موجودات به دو کروموزم نر و ماده بستگی دارد. نر و ماده میشوند زوج و هر دو یک جفت کروموزوم متفاوت xx , xy یعنی در هر زوجی یک زوج دیگر نهفته است که جمعا میشوند زوجین. زوجین ذکر و الانثی معنی دو زن و مرد نمی دهد بلکه اشاره قرآن به این دو جفت که باعث پدید آمدن جنسیت نر و ماده می شود است. این زوجین در DNA موجودات زنده قرار داده شده ولی RNA این دو را ندارد زیرا ژنوم کامل نشده اند. در بین تمامی کروموزم ها فقط این دو کروموزم نطفه را ایجاد میکنند. اینکه ما معنی کنیم که خداوند زوجین الذکر و الانثی را در نطفه که آب مرد است قرار داد غلط است. نطفه امشاج اولین نطفه حیات نامیده شده زیرا خاصیت تکثیر پذیری مستقل داشته ولی هنوز از زوجین الذکر و الانثی بی بهره بوده است. ابتدا نطفه امشاج از درون سنگ رس خلق میشود و پایه ژنوم موجودات در آن قرار داده شده و اسمش را هم خداوند گذاشته نطفه امشاج که در پروسه تکامل از ممزوج شدن آنها با هم ژنوم موجودات تکامل می یابند. علم هنوز به این مطلب نرسیده است. اخیرا که ویروس کرونا وارد زندگی بشر شده فکر دانشمندان به این موضوع کشیده شده است که اولین موجود زنده ویروس های ریز بوده اند که بتوانند در درون لایه سنگ رس خلق شوند. این ها ویروس های ساده اولیه  که  تک سلولی بدون هسته و غشاء هسته ای و غیر هوازی بوده اند و بسیار کوچک بوده اند که در پروسه تکامل به ویروس های بزرگتر و سپس به باکتری ها تبدیل می شوند. از آنها باکتری ها که دارای ژنوم کامل تر بودند منشعب میشوند ولی آنها هم بروش دو تا شدن تکثیر می یابند. دو و نیم میلیارد سال از سرنوشت موجودات زنده و انسان بصورت نطفه اولیه حیات گذشت و در قرآن مکررا میفرماید ما انسان را از نطفه آفریدیم منظور این نطفه است و نه آب مرد و در هیچ جای قرآن به آب مرد و رحم زن اشاره نشده،  فقط تصورات ذهنی ما آن را ساخته اند.

أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِّن مَّنِيٍّ يُمْنَى- ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّى- فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَ الْأُنثَى- أَلَيْسَ ذَلِكَ بِقَادِرٍعَلَى أَن يُحْيِيَ الْمَوْتَى-آیا او یک نطفه برنامه ریزی شده و در تقدیر الهی قرار گرفته شده نبود که به بار می نشیند یمنی مقدر می شود و سپس علقه بود که خلق میشود و علقه  تک سلولی هسته دار با غشائ کامل هسته ای و سلولی که دارای کروموزم های درون هسته و سیتوپلاسم. خداوند این دو کروموزم جنسیتی را در ژنوم علقه برای اولین بار قرار داد و علقه کامل شد، خلق شد، زوجین الذکر و الانثی در آن قرار داده میشود. زوجین الذکر والانثی معنی زن و مرد نمی دهد نر و ماده است یعنی زوجین الذکر و الانثی در نطفه تکامل یافته از باکتریها قرار داده میشود و هم زمان روح خداوند هم با تکمیل ژنوم موجودات زنده برای هدایت آنها به سوی برنامه ریزی تکاملی حیات فرماندهی را بدست میگیرد و اینکه خداوند میفرماید ما به شما از رگ گردنتان هم نزدیک تریم یعنی امر خداوند در ژنوم شما استقرار داده شده است. این علقه تکامل می یابد و از آن بی مهرگان یا غضروفیان  و سپس استخوان داران و سپس پستانداران و در نشاء آخری هم انسان تکامل می یابد و آدم اولین انسان تکامل یافته است که همه انسان ها از نسل اویند. انسان های تکامل نیافته که آدم از بین آنها برگزیده شد هم منقرض میشوند.إِنَّ اللّهَ اصْطَفَى آدَمَ وَ نُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِيمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِينَ- ذُرِّيَّةً بَعْضُهَا مِن بَعْضٍ وَاللّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ-خداوند آدم و نوح و آل ابراهیم و آل عمران را از بین جهانیان برگزید و ذریه هایی که از ذریه دیگری بودند و خداوند شنوای دانا است. آدم هم مانند نوح و آل عمران از ذریه نسل قبل برگزیده شد.

اینجا معنی زوجین الذکر و الانثی در نطفه ای که مقدر می شود قرار داده می شود و بعد از آن اعضای بدن موجودات زنده  گوش و چشم و قلب در آنها تعبیه میشود. تحولات جنین اصلا در قرآن وجود ندارد ما خلق انسان و مراحل آن را می خوانیم ولی از آنجائی که  گذشتگان اینطور تفسیر کرده اند ما هم چشم بسته آن را تکرار میکنیم. رشد جنین  بازآفرینی خلقت انسان است که تمامی مراحل تکامل از تک سلولی( اسپرم مرد و اوول زن) و پر سلولی (نطفه و یا تخم و سلول لقاح یافته) و مراحل غضروفیان و استخوان داران تا پیدایش جنین نمایش داده شده. خلق در جنین وجود ندارد. خلق برای اولین بار و در زمین اولیه رخ داده. خلق  مجدد خلاف روش خلقت موجودات زنده در قرآن است. روی آیات تفکر کنیم و عقل خودمان را بکار اندازیم. علم نکات پنهانی یا تاویل آیات متشابه را برای ما روشن کرده است.

به چه دلیل قرار مکین را رحم زن و نطفه را آب مرد می نامیم  کجای آیات به آن اشاره کرده ما تخمین می زنیم که این است. ماء دافق آب مرد نیست. صلب و ترائب همان صلصال و حما مسنون است یکی جسم سخت و دیگری هم جسم  نرم یعنی حما مسنون و آبی که بیرون می جهد همان مولکول آب از تبدیل مولکول های مونومر است به مولکول های پلیمر که رسوب حما مسنون را در دل سنگ رس باقی میگذارد. این ها را علم زیست شناسی بیان میکند و علم هم خداوند خلق کرده و پایه جهان مادی بر علم استوار است جدا کردن علم از دین  خلاف مش قرآن است. اینکه کسی بگوید علم زمانه در دین کاربردی ندارد  نشان دهنده این است که ما نظر گذشتگان را بر قرآن ترجیح می دهیم و تمامی سعی ما بر این است که آیات متشابه را طوری تفسیر کنیم تا با نظر گذشتگان جور درآید. قرآن را فدای نظر گذشتگان می کنیم و مشمول آیه فوق می شویم. حال میدانیم که چرا خداوند یک بار فرموده ما زوجین الذکر و الانثی را در نطفه و در آیه دیگر در علقه قرار دادیم. زیرا از نطفه امشاج تا علقه همه نطفه بوده اند. علقه اولین نطفه تکامل یافته با خصوصیات کروموزم جنسیتی که همه موجودات زنده در حیات زمین از آن منشاء شدند و این همان نفس واحده است. به مناسبت شهادت مولای متقیان حضرت علی (ع) 20 رمضان 1441 و25 اردیبهشت 1399-التماس دعا سید محمد تقوی اهرمی

• قبلی
• بعدی