جان در قرآن با دید علمی الکترون است

مقدمه نوشتار

اگر ما خدا را از طبیعت و علم جدا و آیات متشابه علمی را وارد تخیلات ذهنی نکنیم بسیاری از تشبیهات و تمثیلات که در قران به متشابهات نام گذاری شده رامی توانیم به خوبی درک کنیم. چرا خداوند می فرماید ما خلقت انسان را در طین (کریستال سنگ رس) آغاز کردیم. چرا خداوند صلصال را طین معرفی و برای اینکه ما طین را گل گندیده و بد بو تعریف نکنیم صلصال را کالفخار نامیده. می خواهد به کسانی که تعقل می کنند تفهیم کند که طین نوعی خاک است که با آن سفال درست می کنند یعنی خاک رس خالص. تشبیه سفال این را می رساند که سنگ رس تازه از کوره در آمده است. در آیات 9 و 10 سوره فصلت هم می فرماید زمین را در دو دوره آفریدم و بر روی زمین تازه متولد شده پوسته جامد را پوشاندم و در پوسته جامد برکت خاک کشاورزی را گذاشتم و حیات زمین هم به برکت این خاک بقاء دارد. روی این پوسته جامد اقوات را در چهار دوره برنامه ریزی کردم. قدر فیها اقواتها فی اربعه ایاما. از طرف دیگر می دانیم که رواسی کوه نیست و کوه ها در دوران تفکیک قاره ها ایجاد شدند. اول اینکه اقوات مولکول های ساده غذا هستند که با به هم پیوستند و پلیمریزه یا زنجیره ای شدند این مولکول ها طعام جانداران یعنی پروتئین ها و نوکلئوتید ها ایجاد کردند. این ها واقعیت های علمی است که در آیات به آن اشاره شده. پوشاندن حقیقت علمی آیات متشابه گناهی نا بخشودنی است. َبا اینکه در آیه متشابهات اشاره شده که دو نوع آیات در قرآن وجود دارد محکمات که اصل قرآن است احکام و دستورات که اساس هدایت انسان است و آیات متشابه و علمی که برای آیندگان نازل شده و موضوعات علمی را به صورت تشبیه و تمثیل بیان فرموده و ظاهر آیه منظور خداوند نیست و این آیات تاویل دارند و باطن را باید جستجو کرد و راز درون آن را باید کشف کرد و آن هم با تفکر و مقایسه با علم روز. علم تاویل را اشکارمی سازد. به آیه53 اعراف نگاه کنیم.

انشاء و خلق در پروسه تکامل از دید قرآن

مقدمه نوشتار

این دو کلمه در جهان بینی خلقت حیات و پیدایش انسان هوشمند که آدم است دارای مفهوم علمی والائی است. کلمات ، فطر، بداء ، خلق، جعل، انشاء ، انبت ، ذراء و قدر هر کدام معنی خاص خودش را دارد و کاملا حساب شده در آیات خلقت انسان در قرآن گذاشته شده و رمز و راز های علمی را بر ملاء می کند. همه را خلق کردن معنی کردن گریز از واقعیت علمی قرآن است که در صدر اسلام متوجه بعد علمی آن نشده بودند و ما همان معانی را امروزه در تفسیر آیات بدون توجه به جهان بینی خلقت حیات در قرآن تکرار می کنیم. نمونه بارز آن فطرنی است که خلق کردن معنی می شود خداوند چه زیبا این کلام را در دهان حضرت ابراهیم می گذارد و رخداد عظیم انبساط کیهان و منشاء خلق ماده و انسان را بیان می فرماید. و مالی لا اعبد الذی فطرنی و الیه ترجعون چرا خدائی را که من را که ذره بنیادی در قبل از انبساط کیهان بودم باز کرد (تا خلق کند) پرستش نکنم و باز گشت همه به سوی خدا است. فطرکم اول مره شما را برای نخستین بار از درون انبساط کیهان باز کردم.

خلق ماده با شروع انبساط کیهان آغاز می شود و سنگ بنای حیات از واکنش های هسته ای دو عنصر اول و دوم جدول مندلیف در شش دوره چند دقیقه ای خلق کیهان در زمین متجلی می گردد و تمامی 114عناصر شیمیائی پایدار که شاهکار خلقت خداوند است خود را در زمین نشان می دهند. بنابراین برای نخستین بار در 1400 سال قبل کلمه انبساط کیهان در جهان توسط قرآن مطرح شده است و چه غم انگیز است که چنین اعجاز بزرگ علمی در پشت پرده تحجر پنهان شده و جهان علم همچنان از آن بی خبر!؟ تحجر علم گریز است و چنین بلائی سر کلمات علمی و زیبای خداوند آورده می شود. این انشاء آفرینش نخستین است که با انبساط کیهان رقم خورد. الیه ترجعون باز گشت جهان مادی و انسان به همان لحظه قبل از شروع انبساط و مه بانک است و آن محدوده احدیت است سینگولاریته کیهانی ، مه بانک از نور ناب خداوند متجلی شد. جهان مادی سیستم بسته است و انبساط تا جائی متوقف می گردد و جهان به لحظه اول باز می گردد این نظر قرآن است. خداوند نسبت به خلقت خودش از فیزیکدانان عالم تر است و فیزیکدانان عملا به گفتار قرآن می رسند. فیزیکدانان مسلمان بی خبر از دنیای علمی قرآن توجه کنند آیا دین با علم بیگانه است. آیات خلق فسوی و قدر فهدی یک اصل در قرآن است که بسیاری از مفاهیم خلق و قدر و انشاء را بیان می فرماید و ما برای ترجمه باید از این اصل تبعیت کنیم.

نفس واحده و زمان وقوع آن

مقدمه نوشتار

آفرینش جهان مادی و خلق حیات و آغاز تکامل موجودات مهم ترین مبحث در قرآن است که یک جهان بینی جامع را برای ما بیان می کند.اگر ما کلمات تشکیل دهنده این جهان بینی درک نکنیم و برداشت خلاف نظر قرآن داشته باشیم بافت جهان بینی را تخریب و لطمه جبران ناپذیری به فهم جهان بینی آفرینش در قرآن زده ایم. کلمات را از خود قرآن معنی کنیم بسیاری از کلمات آیات متشابه و علمی دارای مفهوم خاص و مختص قرآن است اینکه در قرآن نشانه های طبیعت دور و بر ما را آیات خداوند می داند و خداوند خود را عالم می نامد اشاره به نقش علوم طبیعی در تاویل آیات متشابه دارد. اینکه هنوز بعد از گذشت چند قرن از شکوفایی علم در درک مفهوم سبع السموات، سماوات و الارض، حما مسنون، نطفه، نفس واحده و...با وجود آیات فراوان و روشن در تاویل آن ها به کمک علم روزامکان پذیر نموده، در مانده ایم دلیل وفاداری و ایمان به نظر گذشتگان و توجه نکردن به آیات قرآن است. کلمات در هر آیه ماهیت مفهومی خود را آشکار می سازد. مثالی می زنم و وارد بحث نفس واحده ی شوم.