و لم یکن له کفوا احد و مفهوم واقعی آن

مقدمه نوشتار

هیچ احدی مانند احد خداوند نیست. اگر ما احد را شخص بگیریم و به معنی هو الله احد و الله الصمد توجه نکنیم برای خدا شرک قائل شده ایم. این آیه می فرماید هیچ احدی مانند احد خدا نیست و نیست برای او مانندی از جنس احد. خداوند خود را با احدی مقایسه می فرماید که وجود دارد ولی مانند احد خداوند نیست. این احد از جنس همان احدی است که خداوند خود را احد نامیده و احد به معنی صفت ذاتی خداوند که فقط یک بار در قرآن نازل شده است. حال این احد چیست. چرا احد و صمد با هم آمده است. قل هوالله احد الله الصمد. خداوند احد و صمد است. ماده ای که کیهان را ساخته مرکب است از اجزاء متفاوتی تشکیل شده و قابل تجزیه به واحد های کوچکتر است یعنی می زاید و خودش هم از چیزی ساخته شده ولی خدواند لم یلد و لم یولد است یعنی بر خلاف ماده این خصوصیات را ندارد، بسیط مطلق است. ماده مختصات دیگری هم دارد تو خالی بودن ولی خدا بر خلاف ماده که تو خالی است تو پر است و چگال این معنی صمد است صمد و احد هر دو صفت ذاتی خداوند است که در پیدایش کیهان از خداوند متجلی شدند. یکی از معانی صمد تو خالی نبودن و یا تو پر بودن است. در مقاله کیهان از احدیت و صمدیت خلق شد دو روایت از حضرت امام حسین ع و امام سجاد ع در باره این سوره نقل کرده ام و دلیل چگال بودن مفهوم صمد را بیان کرده ام . هدف این نوشتار پرداختن به آن احدی است که خداوند اشاره فرموده هیچ احدی احد خداوند نیست. این احد را باید پیدا کنیم.

روح و نقش آن در تکامل موجودات از نظر قرآن

مقدمه نوشتار

روح بحث گسترده ای دارد و نزد پیروان ادیان الهی و در فرهنگ های ملل مختلف بر اساس باور عموم برداشت های متفاوتی از آن شاهد هستیم. روح در قرآن به وضوح در آیات متشابه شرح داده شده که اگر ما در آن دقت و تفکر و تعقل و آیات را با هم مقایسه کنیم خیلی راحت مفهوم آن را بیرون می آوریم. روح از سنخ امر خداوند است. خلق و امر جهان مادی را استوار نگه می دارند. روح در قرآن امری است که با حیات زمین سر و کار دارد. در جمادات ملائکه نیرو ها و قوانین طبیعت هستند که اتم ها و مولکول ها را بر فطرت ذاتی خودشان نگه داشته اند و امر خداوند در کنار خلق فرماندهی نظام خلقت را در دست دارد و در آیه 12 سوره فصلت وقتی هفت آسمان ایجاد می شود خداوند در هر طبقه جو زمین امر خود را وحی می فرماید. همین امر در موجودات زنده می شود روح و روح هم دو وظیفه در حیات زمین برعهده دارد. روح حامل پیام و دستور خداوند به انسان است مانند القاء وحی به حضرت رسول اکرم ص و حضرت مریم ع که هر دو مامور رساندن دستور خداوند هستند و حامل این دستور در این دو مورد روح القدس که جبرئیل است و در موارد دیگر فقط به روح اشاره شده مانند آیه 15 سوره غافر رَفِيعُ الدَّرَجَاتِ ذُو الْعَرْشِ يُلْقِي الرُّوحَ مِنْ أَمْرِهِ عَلَى مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ لِيُنذِرَ يَوْمَ التَّلَاقِ. خداوند صاحب مدیریت های رفیع و دوگانه است روح از امر خود را به هرکس که خواست و اراده اش قرار گرقت میفرستد تا به مومنین نذیر وبشیر بدهد برای روز تلاقی بنده گان. وجه دوم روح امر خداوند در موجودات زنده است که با نفخ من روحی در قرآن نامبرده شده است و ثابت در موجودات زنده استقرار دارد. باید جایگاه آن جائی باشد که بتواند موجود زنده را در ید قدرت خود نگه داشته باشد و آن تنها ژنوم موجودات زنده است روح فرماندهی ژنوم موجودات زنده گیاهی و جانوری را برعهده دارد. ما حیات گیاهی و حیات حیوانی در قرآن نداریم و این از تصورات ذهنی گذشتگان به یادگار مانده در باور ما است. در این نوشتار ما نفخت من روحی که همین روح فرمانده ژنوم است را مورد بررسی قرار میدهم.

آدم و حضرت عیسی وجه مشترک نفخ من روحی دارند

مقدمه نوشتار

آیه 59 سوره آل عمران می فرماید: إِنَّ مَثَلَ عِيسَى عِندَ اللّهِ كَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِن تُرَابٍ ثِمَّ قَالَ لَهُ كُن فَيَكُونُ-همانا مثل عیسی نزد خدا مانند مثل آدم است که او را در خاک خلق کردیم و سپس به او گفتیم باش و شد. این آیه در حقیقت نقطه کوری است در خلقت انسان که باید گره آن را به کمک علم باز کرد. در باره این آیه تعبیر ها و تفسیر های مختلفی بیان شده که با توجه به سیاق آیه مفهوم آن را نمی رساند. به ترجمه آیه به نقل از مفسرین معتبر و از دانشنامه اسلامی چنین آورده شده است. همانا مثل (خلقت) عیسی به امر خدا مثل خلقت آدم است که او  را از خاک بساخت، سپس بدان خاک گفت: (بشری به حد کمال) باش، همان دم چنان گشت. البته در همان صفحه از آقای قرائتی هم ترجمه دیگری که مطابق ظاهر آیه و درست ترجمه شده دیده می شود. این دو ترجمه نشان می دهد که اختلاف در فهم این آیه بسیار زیاد است. ترجمه اول تصورات ذهنی در خلقت آدم که بر اساس خلق الساعه یا فیکسیسم بنا شده در ترجمه دخالت داده شده که با واقعیت ظاهر آیه مطابقت ندارد. چرا می گویم ظاهر آیه زیرا این از جمله آیات متشابه است که ظاهر و باطن دارد و در ترجمه باید ظاهر آیه بدون دخالت دادن ذهنیات مترجم بیان شود که در ترجمه آقای قرائتی رعایت شده است.

این موضوع نشان می دهد که در مفهوم این آیه نظرات مختلفی بیان شده و من در این نوشتار سعی دارم واقعیت آیه را از دید علوم طبیعی و سایر آیات متشابه در این زمینه بیان کنم. من روش خاص خودم را در نوشته هایم در سایت به کار می برم. آیات متشابه با علوم  طبیعی سر و کار دارند و نظر گذشتگان  که با تصورات ذهنی هزار و چهار صد سال قبل بیان شده علمی نیست و معتبر نمی دانم و تنها با نگاه علم روز به آیات می نگرم. آیات متشابه برای تقویت محکمات قرآن است که فقه و اصول اسلامی بر آن بنا شده و تقویت کننده فقه اسلامی است. اگر آیات متشابه را با دید روز نگاه کنیم به نفع اصول اعتقادی ما است. اگر نگران باشیم که دخالت دادن علوم طبیعی در فهم آیات متشابه ممکن است به اعتقادات ما لطمه وارد آید ، خدا و قرآن را درست نشناخته ایم و باید به خودمان شک کنیم  چرا که علم مخلوق خدا است و مطالب غیرعلمی در قرآن نیست.