تنزل و تعرج الملائکه و الروح و مفهوم قرآنی آن

مقدمه نوشتار
ملائکه و روح هرکدام با مفاهیم مختلفی در آیات بیان شده و مفسرین نتوانسته اند مفهوم واقعی این دو کلمه را درک کنند و تنها به نظرات گذشتگان مراجعه و آن را به عنوان منابع معرفی می کنند در صورتیکه در آیات متفاوت بسیار واضح شرح داده شده. من نظر خودم را با استناد به آیات قرآن بیان می کنم. ملائکه در اصل اسباب مدیریت جهان مادی هستند وملائکه جمع ملک است به معنی اسباب و روح هم از سنخ امر خداوند است. خداوند پیام های خود را به صورت امر گاهی بوسیله ملائکه(پیام رسان) و یا در چند مورد توسط روح به پیامبران ارسال می کند. عالم غیب جهان مادی از آن خدا است و هیچکس از آن اطلاعی ندارد. قل لَّا يَعْلَمُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ الْغَيْبَ إِلَّا اللَّهُ ۚ وَمَا يَشْعُرُونَ أَيَّانَ يُبْعَثُونَ.  غیب عالم ماوراء  ماده را  فقط  او می داند، او می داند که جهان مادی در چه زمانی برچیده  و قیامت برپا می شود. مقولات روح، امر، وحی، کتاب مبین (مرکز داده های جهان مادی) از سنخ  ماوراء ماده است و نمی توان با  تعاریف و تجسم ماده به آن دست یافت و نمی توان در شتاب دهنده سرن به دنبال روح گشت. 
این همه نظم خارق العاده و تبعیت از یک الگو در نظام خلقت ارتباط به امر دارد. به آیه 77 سوره نحل نگاه کنیم از کجا امر خداوند به خلق جهان مادی منجر شد- و لله عالم الغیب السموات و الارض و ما امر الساعه الا کلمح البصر و هو اقرب-عالم غیب جهان مادی( عالم عدم وجود جهان مادی جائی که هیچ بود) به خدا تعلق دارد و جهان های تکراری وجود نداشته، زمان و مکان نبوده امر به یکباره در یک پلک زدن و یا نزدیک به آن (در نقطه ای فشرده و صمد)به وقوع پیوست. مفهوم این قسمت آیه - الا کلمح البصر و هو اقرب الیه- معنی کسری ازیک ثانیه می دهد و امر الساعه ارتباطی به قیامت ندارد قیامت ادامه این دنیا است دنباله این جهان مادی است و مرگ ما را به آن وصل می کند. آیه- 
بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَإِذَا قَضَى أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُن فَيَكُون – خداوند ایجاد کننده کیهان از هیچ زمانی که امر خداوند مقتضی اجرا گردد گوید باش و می شود. این آیه تائید کننده آیه قبلی است. دقت شود سماوات و الارض در قرآن به دو معنی آمده کیهان و هفت طبقه جو زمین که همان سبع السماوات و الارض جو زمین یا سبع المثانی است. اینجا امر خداوند نازل نمی شود امر کل است که با خلق تواما قرار دارد و خلق که انرژی و ماده است با امر عجین شده و تفکیک ناپذیر است و خداوند متعال با این امر مدیریت جهان مادی را در دست دارد. در حقیقت ملائکه و روح ابزار خداوند برای مدیریت جهان مادی است. ملائکه قوانین جاری در جهان مادی و تحت مدیریت امر قرار دارد.

استقرار ملائکه و امر در شروع خلق ماده 

بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَإِذَا قَضَى أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُن فَيَكُون –از این آیه استنباط می شود که کیهان از تجلی امر خدا ابداع  وسپس باز می شود -الحَمْدُ لِلّهِ فاطِرِ السَّماواتِ وَ اْلأَرْضِ جاعِلِ الْمَلائِکَةِ رُسُلاً أُولي أَجْنِحَةٍ مَثْني وَ ثُلاثَ وَ رُباعَ يَزيدُ فِي الْخَلْقِ ما يَشاءُ إِنَّ اللّهَ عَلي کُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدير - ستايش مخصوص خداوندي است که باز کننده آسمان ها و زمين (کیهان) است ملائکه را رسولاني در آن ( جهان باز شده یا کیهان) قرار داد که داراي بالهاي (قدرت یا نیرو) دو  گانه  و سه‏ گانه و چهارگانه هستند، او هر چه  بخواهد در آفرينش مي‏ افزايد، و او بر هر چيزي تواناست. دقت شود هر کدام جفت است که موید این است که کیهان دوتا است دو کیهان موازی، کیهان مادی و کیهان ضد مادی با منشاء واحد - جهان موازی از دید قران- نظریه جدید-
 آیه  بسیار جالب و پر معنی است در آیه اول خداوند صاحب کیهان است و او کسی است که  آن را  ابداع و سپس باز کرد- رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ الَّذِي فَطَرَهُنَّ- خداوند صاحب کیهان هم او است که آن را باز کرد. ملائکه قوانین جهان مادی هستند. ما چهار نیروی اصلی و بنیادی کیهان را می دانیم نیروی قوی، نیروی ضعیف، نیروی الکترومغناطیس و نیروی گرانش دوگانه وسه گانه و بیشتر نیروهائی هستند که خداوند تقسیم بندی کرده است و مثلا زمان، مکان، گریز از مرکز جذب به مرکز که گرانش است انرژی تاریک این ها ملائکه هستند. تعداد ملائکه که انسجام جهان مادی را قوام می بخشند بسیار زیادند. این نیرو ها هنگام باز شدن کیهان در آن قرار داده شد که همه از امر الساعه منشاء شدند و مرحله بعد خلق کیهان است. بنابراین ابتدا امر خدا صادر و نور ناب الهی نور علی النور در نقطه ای متجلی و در دوره احدیت یا سینگولاریته ذرات بنیادی ایجاد می شوند. آن نقطه کوچک فشرده منبسط و انبساط کیهان رقم می خورد و مواد اولیه برای خلق کیهان ایجاد و کیهان در شش دوره بسیار کوتاه خلق می شود.

ان ربكم الله الذي خلق السموات والارض في سته ايام ثمّ استوي علي العرش يغشي الليل النهار يطلبه حثيثاً و الشمس والقمروالنجوم مسّخرات بامره، الا اله الخلق والامر تبارك الله رب العالمين اعراف  54
پروردگار شما خدائی است که کیهان را در شش روز(دوره) آفرید سپس به عرش(مدیریت آن) پرداخت شب  را در روز می پوشاند و روز شتابان آن را می طلبد( یعنی زمین گرد است و می چرخد) خورشید و ماه و ستارگان را با امر مسخر خود ساخت، آگاه باشید که خلق(ماده و انرژی)و امر هر دو به او تعلق دارند تبارک الله رب العالمین- بنابراین کیهان از ماده و انرژی تشکیل شده که تحت امر خداوند با هم بر همکنش دارند و این امر که انسجام جهان مادی را رقم می زند امر کل است و امر های دیگر را مستقل از امر کل هم در برخی آیات اشاره شده است مانند آیات11و12 سوره فصلت- ثُمَّ اسْتَوَى إِلَى السَّمَاء وَهِيَ دُخَانٌ فَقَالَ لَهَا وَلِلْأَرْضِ اِئْتِيَا طَوْعًا أَوْ كَرْهًا قَالَتَا أَتَيْنَا طَائِعِينَ-
سپس به جو زمین که دودی و تاریک بود پرداخت دوره ظلمات ثلاثه و سماء طارق و به جو زمین و زمین فرمود یکپارچه بمانید که استعاره از آسمان جو زمین است فقال لها و للارض و این جو یکپارچه با سقف کوتاه را در دو دوره حاکمیت هیدروژن و سپس حاکمیت اکسیژن به هفت طبقه جو سبع سماوات بنا کرد و در هر طبقه امر خاص آن طبقه را وحی فرمود- فَقَضَاهُنَّ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ فِي يَوْمَيْنِ وَأَوْحَى فِي كُلِّ سَمَاء أَمْرَهَا وَزَيَّنَّا السَّمَاء الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَحِفْظًا ذَلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ- آنگاه آن سماء دودی را به هفت آسمان(هفت طبقه جو زمین) در دو روز بنا کرد و در هر آسمانی امر خاص آن طبقه را وحی و جو زمین را به زیور نور ستارگان آراست و آن را از نیروهای مخرب (اشعه های مخرب نور خورشید) حفظ فرمود و این برنامه ریزی خداوند عزیز و دانا است. سبع سماوات و سماء دخان سماء الدنیا سه کلمه مهم کلیدی و علمی در پیدایش جو زمین است که متاسفانه هنوز مفهوم آن جا نیافتاده و از منابع کهن برای تفاسیر استفاده می شود. این امر جدا از امرکل است که در خلق کیهان در آن قرار داد ودر حقیقت امر حیات است.
تا اینجا امر و استقرار آن در جهان مادی و زمین را دانستیم پس ملائکه و روح که همان امر است قوام و انسجام جهان مادی را به اذن خداوند در دست دارند . حال تنزل و تعرج الملائکه و الروح چه مفهومی دارد.
تنزل الملائکه و الروح 
تنزل الملائکه و الروح تنها یکبار در سوره قدر آمده که رخدادی مهم در سر نوشت حیات بوده و زمانی که نطفه امشاج نبتلیه در سنگ رس ودر ابتدای تشکیل زمین خلق و سپس سامان داده شد و در پروسه زمان بر تکامل به نطفه علقه که نفس واحده است تبدیل گردید.  خداوند به ملائکه فرمود من خلق کننده بشری در سنگ رس و از توده نرم حما مسنون خواهم بود وقتی آن را خلق کردم و سامان دادم و روح خودم را در آن مستقر کردم به آن سجده کنید و شبی مبارک بوده که حیات زمین وارد یک مرحله جدید می شود از تک سلولی بدون تکثیر پذیری جنسیتی که انس بودند به علقه نفس واحده که نخستین بشر در پروسه تکامل تبدیل می شوند این سجده ملائکه به بشر تا سجده به آدم حدود یک میلیارد سال فاصله دارد و مفسرین بشر را آدم گرفته اند - اذْ قالَ رَبُّكَ لِلْمَلائِكَةِ إِنِّي خالِقٌ بَشَراً مِنْ طِينٍ- فَإِذا سَوَّيْتُهُ وَ نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي فَقَعُوا لَهُ ساجِدِينَ- آنگاه که خداوند به ملائکه فرمود من می خواهم بشری را در سنگ رس کریستال- صلصال کالفخار- خلق کنم پس زمانی که آن را خلق کردم( در دوره خلقکم) و در پروسه تکامل سامان دادم و روح خودم را در آن مستقر کردم به آن سجده کنید- این تنرل الملائکه و الروح است این رخداد  شب قدر نام دارد- لیله القدر رخداد پر برکت در زمین اولیه -روح به عنوان امری اختصاصی در علقه مستقر می شود تا فرماندهی تکامل حیات را با روح(امراختصاصی حیات در جانداران) در دست داشته باشد و به سمت تکامل جاندارن هدایت کند. لیله القدر رخداد پر برکت در زمین اولیه

روح در علقه مستقر است و نسل اندر نسل با ژنوم آن ها همراه با خصیصه های فردی با عامل زوجین الذکر و الانثی ( کروموزوم جنسیتی نر و ماده هر کدام زوج هستند)منتقل می شود و مدیریت ژنوم جانداران در دست خدا است توسط روح یا امر خاص او. وقتی خداوند می فرماید من از رگ گردن به شما نزدیک ترم یعنی با روح یا امر خودم در وجود شما مستقر هستم کجا در یتلقی المتلقیان ژنوم شما و تمام اعمالی که انجام می دهید توسط این دو رشته کرام الکاتبین ضبط و به کتاب مبین منتقل می کنم. پس این روح ثابت است و با روحی که با ملائکه به افراد خاص مورد نظر الهی نزول می کنند فرق می کند. ینزل الملائکه بالروح در آیه- ینَزِّلُ الْمَلَائِكَةَ بِالرُّوحِ مِنْ أَمْرِهِ عَلَىٰ مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ أَنْ أَنْذِرُوا أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنَا فَاتَّقُونِ- ملائکه را به فرمان خود همراه با روح به هر کس از بندگانش که بخواهد  نازل می کند که مردم را هشدار دهید که معبودی جز من نیست؛ بنابراین از من پروا کنید این روح جبرئیل امین است که هم روح القدس است و هم روح الامین و وحی به پیامبران را این روح می فرستد. وحی به پیامبران و زنبور عسل در قرآن- جبرئیل مسئول رساندن وحی است و برای رساندن  وحی از ملائکه استفاده می کند هر کدام مامور امری خاص هستند که خداوند به آنها واگذار کرده است - فیزیک و شیوه نزول وحی در قرآن
هویت ملائکه از نوع روح است و روح هم امر خداوند است و امر خداوند نیرو و از جنس نور است. خداوند جبرئیل را هنگامی که وحی به حضرت رسول اکرم(ص) نازل می کند شدید القوی می نامد. نیروی قوی و فشرده آیه 30 سوره بقره خداوند در تمثیلی زیبا علم ملائکه را روشن کرده است. هر کدام از ملائکه اسباب و علل یک امر خاصی هستند و جز آن امر، علم چیز دیگری را ندارند. ما نباید با تصورات مادی به جبرئیل نگاه کنیم همان طور که خداوند در سوره نجم آیات 1 تا 18 جبرئیل امین و چگونگی القاء وحی به رسول اکرم ص را بیان فرموده-و النَّجْمِ إِذَا هَوَى و و شیوه کوانتومی ارسال وحی- نگاهی هم به آیه 53 سوره شوری داشته باشیم.
وَكَذَلِكَ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ رُوحًا مِّنْ أَمْرِنَا مَا كُنتَ تَدْرِي مَا الْكِتَابُ وَلَا الْإِيمَانُ وَلَكِن جَعَلْنَاهُ نُورًا نَّهْدِي بِهِ مَنْ نَّشَاء مِنْ عِبَادِنَا وَإِنَّكَ لَتَهْدِي إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ- وهمين گونه روحى از امر خودمان به سوى تو وحى كرديم تو نمى‏دانستى كتاب چيست و نه ايمان كدام است ولى آن را نورى گردانيديم كه هر كه از بندگان خود را بخواهيم به وسيله آن راه مى‏نماييم و به راستى كه تو به خوبى به راه راست هدايت مى‏كنى. روح ماهیت آن و انتقال کوانتومی اطلاعات انسان در قرآن
برچیده شدن حیات در زمین و کیهان

وقتی خداوند بخواهد حیات را برچیند ملائکه و روح در حیات زمین به سوی خدا عروج می کنند . عروج فرا خواندن ملائکه و روح است در روزی است که مقدارش هزار سال از سال های که ما می شماریم. این روز موقف قیامت نیست ما نمی دانیم سال های قیامت چگونه است آیا به فکر مفسرین محترم نرسیده ه این رخداد در زمین است نه در قیامت. در قیامت ملائکه و روح صفا صفا حضور دارند عروج در قیامت معنی ندارد مگر خداوند می خواهد قیامت را برچیند. آیه 38 سوره نباء- يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا ۖ لَا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَٰنُ وَقَالَ صَوَابًا -روزی که روح و ملائکه صف اندر صف می ایستند و جز به اذن خدا سخن نمی گویند و اگر پرسیده شوند سخن درست می گویند. این ملائکه و روح همان است که در آیه 38سوره نباء اشاره شد. در آیه5 سوره سجده می فرماید- یدبر الامر من السمآء إلی الارض ثم یعرج إلیه فی یوم کان مقداره و´ألف سنة مما تعدون-خداوند با امر خود (برای بقاء حیات)از جو زمین تا زمین تدبیر می کند سپس در روزی که مقدارش هزار سال از سال هائی که می شمرید امر خود را برمی گرداند. یعنی حیات را در زمین دریک دوره هزار ساله برمی گرداند. در آیه 12 سوره فصلت اشاره می فرماید سماء یکپارچه و دخان را به هفت طبقه جو برنامه ریزی کردم و درهر طبقه امر خاص آن را وحی کردم . این امر همان یدبر الامر من السماء الی الارض است. این رخداد در زمین است خشکسالی های پی در پی ظلم و فساد انسان در زمین و تخریب محیط زیست بیانگر سپری شدن قرن ها از این یک دوره است و ما تقریبا در دوره آخر الزمان قرار داریم. هوش مصنوعی، ابزار های هوشمند که به جای انسان فکر می کنند، تکثیر انسان از راه غیر طبیعی ایجاد کارخانه تولید بچه انسان آن هم در کشوری لائیک ، همه این نشانگر پایان خط حیات در زمین است. همین طور امر کل جهان مادی را هم در یک دوره پنجاه هزار ساله به سوی خود فرا می خواند و کیهان برچیده می شود. پنجاه هزار سال مواقف قیامت نیست در جهان مادی رخ می دهد-آیات متعددی در قرآن اشاره به برچیدن زمین و سپس جهان مادی و برگشتن به دوره احدیت یا سینگولاریته قبل از انبساط کیهان یک نمونه از این آیات 13تا 17 سوره الحاقه
فَإِذا نُفِخَ فِي الصُّورِ نَفْخَةٌ واحِدَةٌ - وَ حُمِلَتِ الْأَرْضُ وَ الْجِبالُ فَدُكَّتا دَكَّةً واحِدَةً - فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْواقِعَةُ - وَ انْشَقَّتِ السَّماءُ فَهِيَ يَوْمَئِذٍ واهِيَةٌ - وَ الْمَلَكُ عَلى‌ أَرْجائِها وَ يَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمانِيَةٌ - -پس آن گاه که به یکباره در صور دمیده شود (اتفاق بسیار سریع و یک باره رخ می دهد)- و بر کوه ها و زمین(خشکی) عارضه تکه تکه شدن و به کوچک ترین واحد ساختاری تبدیل شدن بر آن ها عارض می شود (به یک باره به ذرات بنیادی کوچک ترین واحد ساختاری خود تبدیل می شوند)- - آن روز این رخ داد عظیم به وقوع می پیوندد- فضا (آسمانی و جو زمینی دیگر وجود ندارد بنابراین سماء این جا فضا معنی می دهد) ریز ریز یا خرد خرد می شود که همان دکتا دکه واحده است.از هم گسسته می گردند- اساب طبیعت که ملائکه هستند در هم ادغام و به ملک تبدیل و  کنار گذاشته می شوند. قوانین فیزیک و نیرو ها همه ماهیت خود را از دست می دهند. و مدیریت و طرح خداوند در آن روز بر هشت مولفه استوار است(اشاره به درون دوره پلانک یا قبل از فطرکم اول مره.باز گشت به نقطه ابتدای مه بانک تا فطرهن کیهان- عرش خدا بر هشت و علم کوانتوم
برچیده شدن جهان مادی

درآیات ابتدای سوره معارج خداوند فراخواندن ملائکه و روح در جهان مادی را بیان می فرماید- لِلْكَافِرِينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ -مِنَ اللَّهِ ذِي الْمَعَارِجِ- تَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ-َاصْبِرْ صَبْرًا جَمِيلًا-عذابی که برای کافران دفع کننده ای نیست-از جانب خداوند صاحب عروج های پی در پی-ملائکه و روح به سوی خداوند فراخوانده می شوند در روزی که مقدارآن پنجاه هزار سال است. در برچیدن حیات در زمین تنها از فرا خواندن امر خود از حیات زمین اشاره  فرموده - یدبر الامر من السمآء إلی الارض ثم یعرج إلیه فی یوم کان مقداره و´ألف سنة مما تعدون- تدبیر و مدیریت جو تا زمین استعاره از مدیریت حیات است که در یک دوره هزار ساله امر خود را فرامی خواند ولی تعرج الملائکه و الروح اشاره به برداشتن اسباب کلی مدیریت جهان مادی که بر دوش ملائکه و روح قرار دارد اشاره شده- وَ الْمَلَكُ عَلى‌ أَرْجائِها- و سال هم سال اختر شناسی است که می شود پنجاه هزار میلیون سال طول عمرکیهان که در نوشتار- پنجاه هزار و هزار سال مواقف قیامت نیست در جهان مادی رخ می دهد- مشروح دلائل آن را نوشته ام و توصیه می کنم علاقمندان به آن مراجعه فرمایند. بنابراین این رخداد هم برچیده شدن کیهان در دوره طول عمر کیهان است. عروج فرا خواندن به سوی خود نزول عکس آن فرستادن امر خود به حیات زمین. سید محمد تقوی اهرمی 24/6/1404