آفرینش انسان از منی تخیلات ذهنی یادگار از گذشتگان

مقدمه نوشتار

وَ مِنَ النَّاسِ مَن يَشْتَرِي لَهْوَ الْحَدِيثِ لِيُضِلَّ عَن سَبِيلِ اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَيَتَّخِذَهَا هُزُوًا أُولَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّهِينٌ
بعضی از مردم خریدار سخنان بیهوده اند، تا به نادانی (غیر از استناد به علم آن) مردم را از راه خدا گمراه کنند و(آن مردم) قرآن را به مسخر گیرند (شبهه ایجاد کنند) نصیب اینان عذابی است خوارکننده- لقمان 6

مقاله ای از استاد بزرگوار دکتر محمد علی رضائی اصفهانی در سایت موسسه تحقیقات و نشر معارف اهل بیت مطالعه کردم و از اینکه چنین مطالب دور از واقعیت های علمی و قرآنی در موسسه ای که نام مبارک اهل بیت بر آن مزین است منتشر شده بسیار متاثر شدم. البته جناب استاد یقینا نظر گذشتگان مربوط به هزار سال قبل را بیان فرموده اند که بر اساس علم آن زمان بیان شده و احتمالا نظر خود استاد نیست. موضوعاتی مطرح شده که خواننده جوان تحصیلکرده را از واقعیتهای قرآن دور و سست ایمان میکند. بر آن شدم نقدی بر مقاله فوق بنویسم. در حقیقت نقد بر نظر گذشتگان است از آنجایی که مطالب مطرح شده توسط ایشان را در سایر سایت ها نیز مشاهده کرده ام و پایه شبهات بر اسلام هم از این تخیلاتی که مطرح می شود نشات می گیرد و علمای بزرگوار اسلام هم جلوی این تفکرات و بسط آن را نمی گیرند علی الرغم اینکه مقام معظم رهبری بارها تاکید فرموده اند در رفع شبهات آیات متشابه و علمی قرآن باید تلاش مضاعف صورت گیرد مایه تاسف است که اقدام عملی دیده نمی شود. مهجوریت قرآن در عصر شکوفائی علم با وجود مفاهیم علمی در بطن آیات قابل تامل است و سوال  برانگیز چرا چنین است؟

نوشته شده: قرآن در چند مورد سخن از "منی" میگوید و خلقت انسان را از آن می داند و به آیات زیر استناد می کند.

أَفَرَأَيْتُمْ ما تُمْنُونَ أَأَنْتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخالِقُون
آیا آنچه را (که به صورت) منی فرو می ریزید  دیده اید؟ آیا شما آن را خلق می کنید یا ما آفریننده آنیم.
وَ أَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَ الْأُنْثی مِنْ نُطْفَةٍ إِذا تُمْنی
و هم اوست که دو نوع می آفریند: نر و ماده از نطفه ای چون فرو ریخته شود.
أَ لَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنی
مگر او(قبلا) نطفه ای نبود که ریخته می شود؟
در ادامه نقل میفرماید:

آیاتی که در بحث "خلقت انسان از آب" مورد استناد قرار می گیرد، بنا بر: تذکر یک تفسیر، نظر به منی دارد، پس آن آیات نیز میتواند در اینجا مورد استناد قرارگیرد. یعنی منظور ایشان ماء در این آیات منی است؟ آیات عبارتند از:
وَ جَعَلْنا مِنَ الْماءِ كُلَّ شَيْ‏ءٍ حَيٍّ.. انبياء/ 30
وَ اللَّهُ خَلَقَ كُلَّ دَابَّةٍ مِنْ ماءٍ... نور/ 45
وَ هُوَ الَّذي خَلَقَ مِنَ الْماءِ بَشَراً. فرقان/ 54
ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِنْ سُلالَةٍ مِنْ ماءٍ مَهينٍ سجده/ 8
أَ لَمْ نَخْلُقْكُمْ مِنْ ماءٍ مَهين مرسلات/ 20
خُلِق من ماء دافقٍ طارق/ 6
ایشان از قول راغب نقل می کند که منی معنای تقدیر می دهد (که درست است) و برای اینکه با تصورات ذهنی ایشان هم خوانی پیدا کند در پرانتز بعد از تقدیر کلمه اندازه  زدن را می آورد. یعنی معنی تقدیر را به نفع امنیه خود برمی گرداند. مطلب جالبی که ایشان  نقل می کند که طرز تفکر نویسنده را بیان می کند این است. نویسنده ای در التحقیق مطلبی بیان کرده و ایشان با این جمله ایشان را رد می کند.

" آما از آنجائیکه ایشان (همان نویسنده که ذکر فرمودند) از لغویین معاصرند. این معنا در لغات قدیمی به کار نرفته  پس در مورد قرآن قابل پذیرش نیست" این بدین معنی است که هرچه گذشتگان در هزار سال قبل و براساس دید علمی قدیم بیان کردند حجت است و مطابق قرآن. عجب استدلالی. ایشان آیه متشابهات و محکمات در قرآن را قبول ندارند. یعنی قرآن فقط برای نسل قدیم نازل شده و هیچ مطلب جدید را امروزه نمی توان از قرآن کشف کرد. مثلا قدما هفت آسمان را نظریه بطلمیوسی معنی کرده اند و ما باید بپذیریم. علم امروزی اگر مطلبی بیان داشت که با علم و معنی که قدما گفته اند تفاوت داشت پس در مورد قرآن قابل قبول نیست؟ زیرا به زعم ایشان از لغویین معاصر است؟ ابتدا آیات فوق را در مورد منی که ایشان ارتباط داده اند را بررسی کنیم و سپس دلایل علمی ایشان درباره اسپرم که آب مرد است که فوق العاده عجیب است را اشاره کنم.

مفهوم منی و فرق آن با نطفه

باستناد آیه أَ لَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنی مگر او(قبلا) نطفه ای نبود که ریخته می شود؟ و آیه وَأَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَ الْأُنْثی مِنْ نُطْفَةٍ إِذا تُمْنی نطفه، منی و نطفه  دراین دو آیه دو مقوله جدا از هم هستند و منی را ریختن معنی کرده است و جالب است که منی یمنی را اولی را منی یعنی آب مرد گرفته و دومی را ریختن معنی کرده است. در حقیقت به متن آیه اصلا توجه نشده و مهم این بوده که طوری تفسیر شود تا با نظر گذشتگان تطبیق پیدا کند. بعلاوه توجه نشده که اگر منی نطفه است با علم زیست شناسی کاملا در تضاد است و قرآن هم هرگز چنین سخنی نفرموده است. 

نطفه به فارسی می شود تخم یعنی چیزی که از لقاح نر و ماده پیدا می شود که جنین از آن شکل می گیرد. قدما تصور می کردند  که  آب مرد عامل اصلی ایجاد جنین بوده و رحم زن هم  جائی  بوده که آب مرد در آن رشد می کرده  و طفل از شکم مادر بیرون می آمده.

تخم مرغ یک سلول تلفیق شده بزرگ است که از لقاح مرغ و خروس ایجاد شده و جنین در درون زرده آن شکل گرفته است. اگر نظر قدما را که منی را مترادف  یا  نطفه گرفته اند در نظر بگیریم یعنی قرآن همان رویای غیر علمی رسولانه می شود که سروش ساخته و پرداخته است و سروش هم نظر قدما را عین قرآن گرفته و نویسنده محترم هم همان افکار قدیمی دارد که مورد سوء استفاده  قرار می گیرد.

نویسنده  درآیه وَجَعَلْنا مِنَ الْماءِ كُلَّ شَيْ‏ءٍ حَيٍّ، آب را مترادف منی گرفته و دقت نفرموده که معنی آیه این است که حیات تمامی موجودات را در آب  قرار دادیم و یا از آب  حیات  پدید  آمد. آیه وَ هُوَ الَّذي خَلَقَ مِنَ الْماءِ بَشَراً. این جا هم  آب مرد عامل پیدایش بشر است و نقش  زن نا دیده گرفته شده است. این ها همه را قدما برای ما تفسیر کردند و بر باور ما نشست و اگر ما بخواهیم علم روز را با آیات مقایسه و اعجاز علمی قرآن را از آیات متشابه  کشف کنیم، میشویم- لغويين معاصر و اين معنا در لغات قديمى به كار نرفته پس در مورد قرآن قابل قبول  نيست- توطئه وحشتناک برای مهجوریت قرار دادن قرآن که یک بدعت است آگاهانه یا نا آگاهانه.

مومنین متعلم  و استاد سر در لاک خود فرو برده  و نمی بینند دور بر خود را  و در عصر شکوفائی علم که ما باید به آیات علمی متشابه ببالیم نه  اینکه گرفتار رفع شبهات آن هم با همان ابزاری که منحرفین و معاندین از آن استفاده می کنند باشیم و ما توجیه علمی می تراشیم و جوانان عزیز تحصیل کرده را از خدا و قرآن فراری می دهیم عده ای هستند که عامدا به بهانه بسط نظرات قرآن این خرافات و نظر گذشتگان را که خلاف علم و سیاق قرآن است رونق می دهند و جوانان تشنه حقایق را از قرآن دور می کنند.

نمونه موتور جستجوی اینترنت عناوین مقالات من را در سوراخ و سنبه های آن پنهان تا کمتر دیدی به آن بیفتد. حداقل ده مقاله درباره خلقت انسان از دیدگاه علم به  تحریر درآورده ام و کلمه کلیدی خلقت انسان، صلب و ترائب مائ دافق و.. مرتبا تکرار شده و موتور جستجو می داند چگونه افکار را در جهت نظرات کهن سوق دهد.

نویسنده محترم از راغب اصفهانی معنی منی را که تقدیر است بیان می کند ولی دنباله آن را نمی گیرد و تقدیر هم اندازه زدن معنی می کند که نظر راغب نیست. ما در قرآن قدر با فتحه ق و سکون دال داریم که معنی اندازه می دهد. مانند لیله القدر شب اندازه که برابر با هزار شب است و قدر داریم با فتحه ق و تشدید دال که از تقدیر می اید مانند قدر فهدی،  خداوند برنامه ریزی می کند، طراحی و خلق می کند و سپس آن را هدایت می کند، برنامه ریزی می کند و سپس سوی می کند یعنی شکل و سر و سامان می دهد. وَخَلَقَ كُلَّ شَيْءٍ فَقَدَّرَهُ تَقْدِيرًا. خداوند کل شیئ (کل جهان مادی و یا هر چیزی که ساختار مادی دارد) را بر اساس برنامه ریزی که  تقدیر می شود خلق کرد. بنابراین منی هم معنی تقدیر می دهد و نه آب مرد. درعربی عامیانه و قدیم اصطلاحا آب مرد هم منی گویند ولی منظور قرآن آب مرد نیست تقدیر است. دقت فرمائید کلمه طرح و برنامه، مدیریت، اجرا، و بسیاری کلمات مدرن امروزی در علوم طبیعی حدود دو الی سه قرن اخیر پا به عرصه علم و دانش گذاشته و خداوند از کلمه تقدیر استفاده کرده است. نطفه ای که انسان از آن خلق شد تحت برنامه ریزی الهی قرار گرفت سپس فسوی شد. شکل داده و سر و سامان گرفت.

بنابراین تفسیر آیات فوق می تواند اینطور تفسیر کرد.

أَ لَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنی آیا او نطفه ای در تقدیر نبود که مقدر می شود ( به بار می نشیند)-

نطفه امشاج که نبتلیه می شود، در بوته آزمایش قرار می گیرد. خلقت انسان با نگاهی جدید و مطابقت با علم روز- پیش نطفه روی متن کلیک کنید

وَ أَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَ الْأُنْثی مِنْ نُطْفَةٍ إِذا تُمْنی-او (خداوند) جنسیت نر و مادینگی را از نطفه ای که مقدر می شود خلق کرد ( در آن توارث و ژن کامل قرار داده می شود)- خلقت انسان در قرآن با نگاهی جدید و مطابق علم روز-خلقت نطفه و علقه

أَفَرَأَيْتُمْ ما تُمْنُونَ أَأَنْتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخالِقُون-آیا جان دادن هنگام مرگ را نمی بینید شما آن را خلق کرده اید یا ما خالق آن هستیم به آیات قبل و بعد از این آیه هم باید توجه شود صحبت از مرگ و حیات به عنوان دو مقوله تجدید پذیر در حیات است به مقاله- افرایتم ما تمنون و تحولات هنگام مرگ مراجعه فرمایید. کجا در آیات فوق معنی ریختن و آب مرد مفهوم میشود که مانع از اعجاز علمی حیرت انگیز آیات خداوند شده ایم و قرآن را مهجور قرار داده ایم.

منى از نظر علم پزشكى

اسپرم نر دارای سر و گردن نیست. اسپرم حامل ژن نر است که درون یک تک سلولی با غشاء سلولی قرار گرفته و کاملا شبیه اولین تک سلولی خلق شده در زمین اولیه است یوکاریوت ها. هسته  ندارد و ژن نر درون سیتوپلاسم قرار گرفته و دم  آن بر خلاف تک سلولی اولیه حیات برای تحرک سلول حاوی ژن نر است و این اسپرم نطفه نیست، نطفه هنگامی است که اسپرم وارد اوول ماده می شود و عمل لقاح صورت می گیرد و نطفه تشکیل می شود که همان جنین اولیه است. اسپرم بر خلاف نظر نویسنده که فرموده قسمت اعظم آن ها از مخاط مهبل جذب خون می شوند و به زن طراوت خاصی می دهند که خلاف علم پزشکی است. اسپرم وارد خون نمی شود و تنها یک اسپرم وارد اوول می شود و بقیه می میرند و دفع می شوند. فرمانی این پروسه را هدایت می کند که در آن واحد میلیون ها اسپرم می دانند که یکی موفق شده و بقیه دیگر چندان تلاشی برای انجام ماموریت محوله ندارند و تسلیم قضا و قدر می شوند که البته علم نمی داند و نخواهد دانست که فرماندهی انجام این پروسه را روح در بدن انسان مدیریت می کند و دسترسی علم به آن عملی نیست.

وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الرُّوحِ قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّي وَ مَا أُوتِيتُم مِّن الْعِلْمِ إِلاَّ قَلِيلاً –از روح  می پرسند بگو روح از (سنخ) امر خداوند است که علم آن به مقدار کمی در اختیار انسان قرارداده شده است

و زمان نفخ آن روح را خداوند چه زیبا بیان فرموده در زمین اولیه و در اولین سلول تک هسته ای که اولین ژن DNA در آن به تکامل میرسد و نه در درون جنین و در رحم موجودات زنده-روح ماهیت آن وانتقال کوانتومی اطلاعات انسان در قرآن

خلقت و یا آفرینش انسان از منی

در قرآن هیچ جا اشاره به خلقت انسان از منی نشده و در تمامی آیات خداوند می فرماید انسان را از نطفه آفریدیم و نطفه منی (تقدیر) بود که مقدر می شود و منی هم آب مرد معنی نمی دهد. این تصورات ذهنی گذشتگان بوده که باید علماء اسلام در آن بازنگری  کنند. ما در قرآن کلمات کلیدی علمی فراوان داریم که مطابق آخرین نظریه های علم اختر شناسی، زمین شناسی و زیست شناسی و پیدایش حیات در زمین اولیه است که از افتخارات ما مسلمانان است که پرده تحجر و نا آگاهی از علم روز بر روی مفاهیم علمی آیات متشابه سایه انداخته است. مفهوم واقعی منی ماء دافق

مثلا فلینظر الانسان مم خلق، خلق من ماء دافق آیا انسان از آب مرد خلق شده است پس نقش زن این وسط چه می شود. آیه بعد وانه علی رجعه لقادر-خداوند قادر است آن را بر گرداند- این آیه به ماء دافق بر می گردد یعنی خداوند قادر است آب ریخته شده مرد را برگرداند. با خود فکر نکرده ایم آیه چه می فرماید آیا بر تفکرات کهن شک نکرده ایم. منظور ماء دافق که عامل اصلی ایجاد حیات در زمین اولیه است که دانشمندان علم زیست شناسی در بدر دنبال شرایطی هستند که این ماء دافق چطور از محیط واکنش خارج میشده. الله اکبر ما کجا و قرآن و آیات متشابه کجا. بنابراین در آیات تفکر کنیم و علم روز را مطالعه و مفهوم این آیه علمی و مترقی را از درون علم مربوطه بیرون آوریم. برخی مفسرین توجیه می کنند که این آیه به انسان برمی گردد. اشکال آن را در یافته اند. بجای اصلاح نظر گذشتگان دست در معنی قرآن می برند. چرا که نظر گذشتگان اصل قرار داده ایم و قرآن را فرع. ماء مهین و ماء دافق و فرق آنها از نظر علم زیست شناسی و قرآن. روی عنوان کلیک کنید

نویسنده محترم نتیجه می گیرند : خلقت انسان از منى  چيزى است كه قرآن آن را به صورت كلى و سربسته بيان كرده است. هر چند كه تعبير قرآن كريم يعنى «منى» در مورد مايع جنسى مردان بسيار ظريف و دقيق انتخاب شده است و اين  يكى از اشارات  علمى  قرآن است كه عظمت اين  كتاب الهى را نشان می دهد. اما از آنجا كه انسان ها به صورت محسوس اين مرحله از خلقت بشر را می ديدند و فی الجمله از دخالت منى در تشكيل طفل اطلاع داشتند (هر چند كه تمام رموز و اسرار علمى آن را نمی دانستند) پس نمی توان گفت كه تذكر اين مطلب اعجاز علمى قرآن است. دو تناقض در یک جمله؟ و بی اعتبار کردن کلمه اعجاز علمی در قرآن
‏
آیات قرآن را همانطور که گذشتگان بر اساس علم روز تفسیر و لغات را معنی کردند ما هم در معنی لغات تفکر کنیم و با علم روز مقایسه کنیم، راه  درست آن را انتخاب کنیم. مثالی بزنیم و بحث را به پایان ببریم. آیه خلق الانسان من صلصال من حما مسنون اولا در این آیه جای آب مرد و نطفه کجا است. دوم در آیه دو بار من استفاده شده من را قدما همه از معنی کرده اند در حالی که در آیات فراوان "در" هم معنی شده است، پس من می تواند دو معنی داشته باشد از" و "در". حال به آیه توجه  فرمایید انسان در صلصال و از حما مسنون خلق شد.خلق الانسان از حما مسنون کاملا علمی است زیرا حما مسنون رسوب ته نشین شده در سنگ رس است و مولکول های آلی پایه حیات در آن بوده اند. این را علم زیست شناسی اعلام کرده و بحث مهمی در آن علم است. حال اگر انسان از سنگ رس خلق شده باشد باید در ساختار بدنی خود عنصر آلومینیوم و سیلیسیوم غالب باشد که چنین نیست. پس انسان از حما مسنون و در صلصال خلق شد. این یک نمونه از اشتباه علمی قدما که از علم کنونی  اطلاعی نداشتند.

قرآن برای ما اصل است و نظر گذشتگان فرع، بنابراین نظر قرآن را فدای نظر گذشتگان نکنیم. انشاءالله خداوند نعمت خدمت به قرآن و درک مفاهیم علمی آن را نصیب ما کند. انشاء الله- سید محمد تقوی اهرمی اسفند 1397-ویرایش جدید خرداد1399-ویرایش جدید مرداد 1402

• قبلی
• بعدی