یعیده باز آفرینی حیات در زمین است و نه در قیامت

مقدمه نوشتار

کیف بداء الخلق یعنی چگونگی روند آعاز حیات، حیات در زمین رخ داده و آغازی داشته است و هر آغازی ادامه هم دارد و تا زمانی که حیات هست انقطاع در روند آن هم وجود نداشته است. حیات پیوسته است و دارای مراحلی بوده تا به شکل کنونی در آمده است. تا زمانی که حیات به هدف نهایی خود نرسیده انشاء می شود . هر پدیده ای انشاء خاص خود را دارد. انشاء مرحله بعد از خلق است تا نقطه تکامل و رسیدن به نشاء پایانی که قرآن آن را نشاء آخری مینامد. هدف از خلقت حیات از دید قرآن تکامل انسان است که با ظهور آدم خود را نشان می دهد. محل این نشاء زمین است. خداوند مثال زیبایی میزند. وَاللَّهُ أَنبَتَكُم مِّنَ الْأَرْضِ نَبَاتًا. و خداوند شما را مانند گیاه در زمین ایجاد کرد. ما تحرثون داریم و تزرعون، تحرثون کاشتن دانه در زمین و در جای مناسب شخم زده شده و سپس تزرعون شروع می شود. آب می دهیم، هرس می کنیم علف هرز را می چینیم تا گیاه رشد کند و بذر بدهد و بذر را برداشت کنیم . کشت های رنگارنگ همان تزرعون است. أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاء مَاء فَسَلَكَهُ يَنَابِيعَ فِي الْأَرْضِ ثُمَّ يُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا مُّخْتَلِفًا أَلْوَانُهُ ثُمَّ يَهِيجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ يَجْعَلُهُ حُطَامًا إِنَّ فِي ذَلِكَ لَذِكْرَى لِأُوْلِي الْأَلْبَابِ

آیا ندیده ای که خدا از آسمان باران فرستاد و آن را چون چشمه سارهایی در زمین روان گردانید، آنگاه به آن  زرع های رنگارنگ برویانید، سپس همه خشک می شوند و می بینی که زرد شده اند، آنگاه خردشان می سازد. هر آینه خردمندان را در آن اندرزی است حال معنی انبت یا انبات چیست. گیاه هم مانند انسان مراحل خلق شدن داشته است انبت گیاه زمانی است که از سلول یوکاریوت که به پر سلولی تبدیل شده و در آب قرار داشته خودش را از جانوران جدا میکند خزه های دریایی نیای کهن گیاهان هستند. زمانی طولانی می گذرد تا به دانه دهی می رسند و دانه نطفه گیاه است. از پیدایش دانه که نطفه گیاه است انبت گیاه شروع می شود یعنی خلق و پیدایش دانه تا کاشتن. این مرحله قبل از تحرثون است. شما فقط دانه را در زمین قرار بده و آب روی آن بریز به فرمان خدا آن گیاهی که نرم افزارش در دل ژنوم آن نهفته رشد می کند و فرمان ژنوم آن هم در دست روح خداوند است. دقت کنیم که روح خداوند در سلول یوکاریوت که جنسیت نر و مادینگی در آن قرار گرفت و ملائکه به آن سجده کردند نفخه شد و ایوکاریوت ها نفس واحده بودند که تمام موجودات اعم از گیاهی و جانوری از آن نشات گرفتند. این مثال را خداوند برای انسان زده است که انسان هم مانند گیاه و از یک نقطه مشترک انبت شد. از این نقطه انبت دو شاخه جانوران و گیاهان جدا شدند. در این نقطه سرنوشت دو شاخه مشخص شد و نقطه عطفی درتاریخ سرگذشت حیات است. اینکه بگوییم که انسان هم مانند گیاه از زمین بیرون آمد تفسیر مناسبی برای این آیه نیست. انسان و جانوران روی زمین زندگی می کنند و اشاره قرآن به این نکته است که شما و گیاهان نقطه اشتراک دارید و این نقطه اشتراک انبت است . انسان و جانوران در زمین (نه از زمین) خارج می شوند. یعنی باز آفرینی می شوند.

ادامه روند حیات در زمین بعد از انشعاب

همان گیاه را مثال می زنیم وقتی دانه گیاه درست شد. آیا در دانه خلق دیگر به وجود می آید. مسلما خیر نطفه گیاه در دانه قرار دارد و مقداری هم غذای اولیه کنار آن تعبیه شده به پدر و مادر هم نیازی ندارد خودش میداند چه کار باید بکند. نرم افزاری در درون ژنوم آن قرار داده شده و فرمانی آن را هدایت میکند .همان کاری که در بدن انسان انجام می شود، گیاه انجام میدهد تنها معده گیاه در بیرون از گیاه است و در زمین و در خاک میکروارگانیسم ها مواد آلی زنجیره ای را می شکنند و به اجزاء خرد شده و قابل جذب در سلول گیاهی تبدیل و در اختیار قرار میگیرد. اجساد جانوران ریز، خرده گیاهان خشک شده و خرد می شوند ثُمَّ يَجْعَلُهُ حُطَامًا با آب محیطی فراهم می کنند و میلیونها باکتری، نماتد، حشرات و بندپایان ریز که دابه هستند بر اساس فرامین داده شده و به کمک ملائکه ماموریت خود را انجام میدهند و آب هم مولکول های ساده غذا را در خود حل و به سلول های گیاه میرسانند.به مقاله دابه و نقش آن در بقاء حیات مراجعه فرمایید. تمام این رفتار ها دیگر خلق نیست باز آفرینی خلق است. خلق فقط یک بار در هر پدیده اتفاق می افتد یک پدیده دو بار خلق ندارد. به آیات 15 الی 18 سوره نوح نگاه کنیم.

أَلَمْ تَرَوْا كَيْفَ خَلَقَ اللَّهُ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا- وَجَعَلَ الْقَمَرَ فِيهِنَّ نُورًا وَجَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجًا- وَاللَّهُ أَنبَتَكُم مِّنَ الْأَرْضِ نَبَاتًا- ثُمَّ يُعِيدُكُمْ فِيهَا وَيُخْرِجُكُمْ إِخْرَاجًا- همه این جریانات لازمه اش خلق حیات است و گرنه، نه دانه و نه انسان وجود خارجی نداشتند.

الم تروا کیف خلق الله سبع السموات طباقا. آیا نمی بینید که خداوند چگونه طبقات هفتگانه جو زمین را خلق کرد (تا حفاظ حیات را تنظیم کند) حال این سبع السموات جو دارای مولکول های حیات مانند اکسیژن، ازت، گاز کربنیک، بخار آب فراوان هستند وقتی نور خورشید به آنها می تابد مولکول ها نور را می گیرند و بازتاب و منعکس می کنند و نور خورشید جو زمین را مانند چراغ روشن میکند تا روز چنان روشن شود که در اتاق خواب خودمان هم روشن میشود عجب چراغ بسیار قوی. بعلاوه نور خورشید به ماه می خورد و آن را نورانی می کند. خورشید در ماه که می تابد فقط سطح آن که با نور خورشید برخورد کرده روشن است و آسمان در روز تاریک و در سایه اجسام چنان تاریک است که نمیتوان چیزی را در آن سایه تشخیص داد. نور خورشید در ماه چراغ نیست .این مثل خداوند برای دلیل روشن شدن روز با نور خورشید و نورانی شدن ماه با نور خورشید است. هر دو در حیات زمین نقش اساسی دارند. بنابراین کسانی که سبع السموات را هفت آسمان بطلمیوس یا نه سیاره منظومه شمسی میدانند. انسان هایی هستند که عامدا می خواهند چهره  آیات متشابه  را خراب کنند وگرنه آیات متشابه قرآن مانند این آیه به وضوح معنی سبع السموات را بیان می فرماید کمی اطلاعات علمی لازم است و عقل را از گروگان آباء و اجداد کهن رهانیدن. حال این دو آیه اساس بنای حیات را شرح میدهد و می فرماید والله انبتکم من الارض نباتا. و قبل از کلمه الله ارتباط آن را با دو آیه قبل وصل می کند. بین انبتکم و سبع السموات و نور خورشید در جو زمین رابطه مستقیم است

ثُمَّ يُعِيدُكُمْ فِيهَا وَيُخْرِجُكُمْ إِخْرَاجًا-سپس شما انسان را در زمین بازآفرینی میکنم و مانند گیاه در زمین شما را خارج میکنم. نه از زمین که در زمین. من دو معنی از دارد و در. حضرت موسی به فرعون می فرماید.
قَالَ رَبُّنَا الَّذِي أَعْطَى كُلَّ شَيْءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدَى. خداوند ما به هر چیز خلقتش را عطا می کند و سپس هدایت آن را برعهده می گیرد. ذرات بنیادی در مه بانگ پروتون ها و نوترون ها را می سازند و بعد از چند صد هزار سال با پیوستن الکترون ها به هسته دو اتم هیدروژن و هلیوم اتم های آنها خلق می شوند و ملائکه به عنوان امر خداوند به عنوان چهار قانون طبیعت در آن قرار می گیرند و ماموریت چسباندن هسته اتم ها را برعهده می گیرند و امر خدا در در کنار خلق همان هدایت اتم را برعهده دارد. هسته های اتم با همجوشی هسته ای هدایت ساختاری کیهان را ادامه میدهند. ادامه آیات می فرماید. فرعون سئوال می کند قَالَ فَمَا بَالُ الْقُرُونِ الْأُولَى گفت پس حال نسل های اولیه خلقت چگونه بوده ( این سخن فرعون نیست علم آن زمان فهم درک این جمله را ندارد و این کلام ارزشمند خداوند است که در تمثیل مذاکره حضرت موسی با فرعون می فرماید) و حضرت موسی جواب میدهد. قَالَ عِلْمُهَا عِندَ رَبِّي فِي كِتَابٍ لَّا يَضِلُّ رَبِّي وَلَا يَنسَى- علم آن نزد خدا است که نه خطا میکند و نه فراموش.

سر گذشت خلقت حیات پیشینان نزد خدا است، همان خدایی که الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْدًا وَسَلَكَ لَكُمْ فِيهَا سُبُلًا وَأَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّن نَّبَاتٍ شَتَّى- كُلُوا وَارْعَوْا أَنْعَامَكُمْ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّأُوْلِي النُّهَى- همان خدایی که زمین را مانند گهواره برای شما قرارداد. زمین حرکت دارد این طرف و آن طرف می رود زمین ثابت نیست. کلام را خداوند در عصری بیان شده که باور علم بر این بود که زمین ثابت و خورشید و ماه و تمامی ستارگان و سیارات دور زمین در گردش بودند و زمین مرکز عالم بود. در این زمین راه را پدید آورد و عامل اصلی راه در زمین وجود کوه ها و دشت ها است که در پیدایش قاره ها در حدود 150 الی 400 سال قبل رخ داد. باران از سماء زمین ( طبقه اول از هفت آسمان و در این جا خداوند نمی فرماید ما از سبع السموات باران نازل می کنیم. یک سماء است که باران دارد. فقط طبقه زیرین سبع السموات باران دارد.

خداوند دارد سرگذشت تکامل را برای ما بیان میفرماید و چه زیبا و علمی، از اعطی کل شیئ خلقه ثم هدی شروع میشود و سرگذشت پیشینیان را به وسط میکشد و حرکت زمین آرام می گیرد خورشید و ماه در مدار خود تثبیت می شوند و بعد از خلق هفت جو زمین یوکاریوت ها که علقه باشند خلق می شوند. پرسلولی ها پا به عرصه وجود می گذارند هنوز راه و کوه و مرتع به وجود نیامده. باران سیل آسا وجود داشته و دریا ها و اقیانوس ها پر شده اند و صد ها میلیون سال از خلقت سبع السموات می گذرد و زمین آرام میگیرد و قاره ای بهم پیوسته وجود داشته که از هم باز میشوند و کوه ها و دشت ها ایجاد و راه ها و رودخانه ها و چشمه ها سامان می یابند مراتع و گیاهان مرتعی در دشت ها و حاشیه رود خانه ها ایجاد و انعام ظهور میکنند. فَأَخْرَجْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّن نَّبَاتٍ شَتَّى- كُلُوا وَارْعَوْا أَنْعَامَكُمْ همه این ها که ذکر شد آیاتی هستند برای کسانیکه عقل دارند. خداوند نعمت عقل و تدبیر را به ما داده تا این آیات را با علم روز مقایسه کنیم و به عظمت خداوند ایمان بیاوریم که متاسفانه عقل ما تنها و نزد آباء اجداد ما مانده و با علم روز پیشرفت نکرده و خودمان در قرن شکوفایی علم نشسته ایم و عقل ما دست آباء اجداد ما به گروگان گرفته شده. تمام این بحث برای این بود که به این آیه مهم برسیم.

نعیدکم باز آفرینی خلقت است و نخرجکم هم در همین زمین است و نه در زمین آخرت

- مِنْهَا خَلَقْنَاكُمْ وَفِيهَا نُعِيدُكُمْ وَمِنْهَا نُخْرِجُكُمْ تَارَةً أُخْرَى- مفسرین و مترجمین محترم این آیه را این طور بیان فرموده اند - ما شما را هم از این خاک آفریدیم و هم به این خاک بازمی‌گردانیم و هم بار دیگر (روز قیامت) از این خاک بیرون می‌آوریم. باید توجه داشت که ما در قیامت از این زمین بیرون نمی آییم زمین دیگری است و این زمین از بین میرود. بنابراین منها نخرجکم نمی تواند ارتباطی با قیامت داشته باشد. همه آیات قرآن با هم ارتباط دارند . همان طور که در بالا اشاره شد حیات در زمین صورت گرفت همین زمینی که وَلَقَدْ أَرَيْنَاهُ آيَاتِنَا كُلَّهَا فَكَذَّبَ وَأَبَ همه آیات خود را به فرعون نشان دادیم و او انکار کرد. گفتیم خلق فقط یک بار رخ میدهد در آن زمین شما را خلق کردیم، کدام زمین را خدا می فرماید همان زمینی که گهواره بود و بعد از خلق یا اعطای خلق شما را به سوی شدن هدایت کردیم. و در اینجا بازآفرینی خلق دارد رخ میدهد و در همین زمین و در مرحله آخر شما را در زمین بیرون می آوریم. تولد انسان خلق انسان نیست باز آفرینی خلق است به خلقی که شده و استمرار دارد باز می گردانیم . فنایی در کار نبوده و حیات روند خود را ادامه میدهد تا نوبت من نوعی میرسد و در زمین بیرون می آیم و برای آخرین بار ما فقط یک بار در زمین بیرون آورده می شویم بر اساس قانون بقای حیات و این را با خلق شدن اشتباه نگیریم. خلق شدن دوران خاص خود را داشته است وقتی که تکامل به پایان خط خود رسید دیگر همه بازآفرینی خلق اولیه است.

یعیدکم فنا و باز گشت از فنا نیست. مفسرین اکثرا یعیدکم را با گشت به قیامت میدانند. ولی آیه ریز این عقیده را نفی میکند.

اللَّهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ - خداوند خلق را آغاز میکند سپس آن را در زمین باز آفرینی می کند و سپس بسوی او باز می گردید. بنابراین یعیده در این آیه برگشت به قیامت معنی نمی دهد. الیه ترجعون در تمامی آیات زنده شدن مجدد و برگشت به خدا است ما از خدا شروع به خلق شدن کردیم و بسوی او باز می گردیم انا لله و انا الیه راجعون. اگر یعیده معنی بازگشت به قیامت بدهد، در بین  یبدا الخلق و یعیده  فنایی در کار بوده است. آیه زیر هم همین مفهوم را از آن میتوان فهمید.

أَوَلَمْ يَرَوْا كَيْفَ يُبْدِئُ اللَّهُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ إِنَّ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِير19 عنکبوت. اولم یروا عیان و آشکار است و علم با مستندات میتواند فسیل ها را به بیند و تاریخچه آن را بیرون آورد و به چگونگی شروع خلق حیات برسد. خداوند خلقت را آغاز می کند و آن را بازآفرینی می کند و برای او کاری آسان است سید محمد تقوی اهرمی مرداد ماه 1399

• قبلی
• بعدی