خلقت انسان از نخستین واکنش شیمیائی آغاز شد نظریه قرآن

مقدمه نوشتار

آب خالص رسوب ندارد اما آبی که مواد شیمیائی آلی خوراکی را در درون خود دارد که محلول شیمیائی می نامند اگر در شرایطی قرار گیرد و آب آن تبخیر شود رسوبی باقی می گذارد ، حال از کجا بدانیم که رسوبی که ته نشین می شود ترکیبات آلی شیمیائی است یا مخلوط گچ و سنگ است. بسیار ساده است مقداری از محلول آبکی مواد پروتئنی و چربی و قند که از عناصر پایه ژنوم موجودات زنده است را با قطره چکان بر روی سنگ داغ قرار دهیم چه باقی می ماند رسوب سیاه و نرم و چسبنده ، امتحان کنید. موارد ساده تر در دسترس است مقداری آب گوشت را امتحان کنید همان رسوب سیاه ونرم یکسانی می دهد و سنگ باید داغ باشد مانند سنگ سفال یا کوزه که از کوره بیرون آمده و هنوز بسیار داغ است.

چرا رسوب سیاه و نرم و چسبنده است؟ زیرا اکثر ترکیبات آلی کربن دارند و پیوند های شیمیائی پاره می شوند هیدروژن و ازت به صورت گاز بخار می شوند فسفر و گوکرد که در صد کمی در آن رسوب دارند عامل چسبندگی و بقیه چیزی جز کربن نیستند که به آن دوده می گویند. دانشمندان زیست شناسی این توده سیاه را در شهاب سنگ ها پیدا کرده اند و برای همین است که حدس می زنند که حیات از فضا به زمین آمده است آن ها نمی خواهند باور کنند که حیات یک امر ماوراء مادی است و در زمین رخ داده و آن را به فضا ربط می دهند، در حالی که همه سیارات سنگی کوچک و بزرگ مانند زمین بودند و هم زمان ایجاد و در حال سرد شدن بودند و به محض سرد شدن کربو هیدرات ها و آب و سایر به وجود آمده اند ولی شرایط طوری بوده که نتوانستند ادامه حیات دهند یا زود سرد شدند و با سایر سیارت برخورد کرده و تکه تکه شده اند. ارتباطی با فضا ندارند باقیمانده ضایعات توده ابری خورشید هستند. دقیقا زمانی که این رسوب در سنگ رس داغ تشکیل شد سرد و متلاشی شدند و در بسیاری هم وجود ندارد زیرا قبل از آن از بین رقتند و تکه هائی از آن ها به صورت شهاب سنگ به زمین برخورد می کنند.

حال چرا می گوئیم انسان از مواد شیمیائی اولیه در زمین تازه متولد شده خلق شد و نه از گل و خاک، زیرا در آن زمان در زمین خاکی وجود نداشت که گل شود و زمین جوی نداشت که متعفن شود. این تصورات ذهنی غلط که باعث انحراف از مفهوم آیه می شود نتیجه تبعیت از نظر گذشتگان است که پایه تفاسیر قرآن برآن نهاده شده و آگاهی زمان امکان تصور دیگری را نمی داد. بنابراین در یک پروسه شیمیائی هنگامی رسوب تشکیل می شود دو عامل باعث ته نشین شدن رسوب می شود. اول محفظه کم حجم و دوم داغ بودن و تغلیظ محلول درون آن محفظه. وقتی از این دو سحن به میان آید محفظه ای باشد و آب محلول که ترکیبات شیمیائی را دارد در آن با آب کم و تبخیر مواجه شود و رسوب هم در سنگ رس ته نشین شود. به مفهوم انجام یک واکنش شیمیائی است هدف این نوشتار رسیدن به خلق انسان از مواد اولیه شیمیائی که مهمترین بحث دانشمندان زیست شناسی و تکامل است که دقیقا در قرآن به آن اشاره شده است.

لَمْ يَكُنْ شَيْئاً مَذْكُوراً در چه زمانی برای انسان رخ داده

مقدمه نوشتار

لم یکن شیی مذکورا با توجه به ابتدای آیه هل اتی علی الانسان حین من الدهر به انسان بر می گردد و جزء سر نوشت انسان است زمانی (حین من الدهر زمان طولانی است و لحظه ای نیست) بر انسان گذشت که نمی شد او را انسان نامید چرا که در حال شدن بود اینکه بگوییم از عدم یا از هیچ انسان خلق شد مطابق نظر قرآن نیست. الذی احسن کل شیی خلقه و بداء خلق الانسان من طین برای شروع خلقت انسان خداوند همه مواد اولیه را فراهم کرده بود. کسانی که این ایده را دارند به قرآن مراجعه فرمایند. اینکه در حال شدن است یعنی دارد از چیزی درست می شود. به این آیه توجه فرمایید موضوع بسیار جالب تر از چیزی است که ما تصور می کنیم. حضرت ابراهیم ع می فرماید ( البته خداوند از زبان آن حضرت مطلب مهمی برای ما بیان می فرماید و مالی لا اعبد الذی فطرنی و الیه ترجعون. چرا خدائی که من را از درون انبساط کیهان باز کرد تا خلق کند را نپرستم. فطرنی یعنی من را باز کرد مفسرین این کلمه را خلق کردن معنی می کنند. فطرنی را باید از کلمه فاطر السماوات و الارض گرفت و معنی کرد. خداوند باز کننده کیهان، امروزه ما از علم اختر شناسی می دانیم که کیهان قبل از بازشدن در محیط فوق العاده کوچک و فشرده که محدوده پلانک یا احدیت است باز و منبسط می شود. کیهان انبساط می یابد. یعنی من(حضرت ابراهیم ع می فرماید من در درون این محدوده بودم و یا ذرات بنیادی بودم که همراه انبساط باز شدم ) از ذرات بنیادی شروع به باز شدن کردم. ولی هنوز خلق نشده بودم. معنی فطرنی به عنوان خلق شدن از یادگار تصورات کهن است و طبیعی است که نمی توانستند به عمق مفهوم دست یابند ولی می دانستند که سخن از خلق کردن است. و الیه ترجعون بازگشت به همان ذرات بنیادی است که هنگام برچیده شدن کیهان همه ماده به حالت نخستین باز می گردد و فطرکم اول مره هم دارای معنی خاص و از نظر علمی مهم است. حال آیا لم یکن شیی مذکورا به این مفاهیم بر می گردد یا زمان خاصی داشته است. البته از زمان فطرنی تا خلق شدن در زمین را نمی توان دوره لم یکن شیی نامید چرا که آیه از کلمه دهر استفاده کرده و دهر روزگار در زمین است. باید با استعانت از سایر آیات این زمان را بیرون آوریم.

روح و چگونگی انتقال آن به نسل بعد

مقدمه نوشتار

روح در قرآن مقوله ای بسیار پیچیده و درک آن مشکل شده است و این اشکال در قرآن نیست در تصورات ذهنی ما است که شکل گرفته و به آیاتی که در آن کلمه روح آمده توجه و تفکر نمی کنیم. قرآن و آیات آن فرع است و اصل روایات است که سعی می کنیم آیات را بنا حق با آن ها تطبیق دهیم. ریشه تفکرات در باره آیات متشابه در خلقت انسان در نظرات کهن که از ابن عباس و در صدر اسلام منشاء شده باید جستجو کرد. وقتی ما نطفه و ماء مهین و ماء دافق را همان تصورات ذهنی گذشتگان در افکار خود نشانده ایم مفاهیم واقعی آیات متشابه در خلقت انسان را مخدوش کرده ایم و تناقص بیشمار خلق کرده ایم و حقیقت روح که رکن اساسی در خلقت انسان است را نمی توانیم درک کنیم زیرا کلمات کلیدی خلقت انسان مطابق نظرات کهن معنی شده و به همین منظور آیات متشابه را از زمین اولیه به درون رحم برده ایم و حتی توجه نکرده ایم که نطفه ای که از رسوب در سنگ رس بیرون می آید و خداوند آن را در غشاء سلولی یا قرار مکین قرار می دهد که بحث روز علم زیست شناسی است چگونه این نطفه را در رحم بردیم و اصل آیات 12 تا 14 سوره مومنون را از واقعیت آن دور کردیم. اگر ما کلمه خلق کردم را درست معنی کنیم تاویل این ایات کاملا دگرگون می شود. آیات خلق فسوی چه مفهومی دارد خداوند خلق می کند و سپس آن را سامان می دهد. خلق فقط یک بار صورت می گیرد. اگر سایر آیات را که به هم ارتباط دارند کنار هم بگذاریم و با هم مقایسه کنیم چنین انحراف در معنی خلق کردن به وجود نمی اید. آیا تمام تحولات درون رحم رشد جنین است یا خلق اندر خلق در جنین رخ می دهد. ابتدا این آیات را مرور می کنیم و سپس به جستجوی روح و زمان نفخه شدن ان و محل آن در ساختار بدن موجودات یا انسان می پردازیم