صورکم واحسن صورکم و راز نهفته در آن

مقدمه نوشتار

چرا درآیه 4 سوره تغابن دو بار صورکم آمده یک بار با تشدید و دیگر بار بدون تشدید بعلاوه این صورکم با سموات و الارض چه ارتباطی می تواند داشته باشد. باید باور کنیم که خداوند کلمات را در جایگاه خاص خود در قرآن انتخاب کرده است و باید با تفکر و تعقل در آیات و آزاد از تصورات ذهنی کهن راز و رمز علمی آن را بیرون آوریم. ما معمولا با دید کهن به آیات نگاه می کنیم و برای تفسیر آن به زمان ابن عباس و دیگر مفسرین که همان دیدگاه ابن عباس را با کمی جمله بندی دیگر ارائه داده اند مراجعه می کنیم. اگر جهان بینی خلقت انسان در قرآن را درست درک کنیم راز های نهفته در آیات متشابه را براحتی استخراج می کنیم. کلمات کلیدی این آیه اول سماوات و الارض ابتدای آیه است و سپس صورکم با تشدید و بدون تشدید. فهم صورکم مورد نظر قرآن به سماوات و الارض بر می گردد.

سماوات و الارض در قرآن به دو مفهوم بیان شده کیهان که معمولا با کلمات بدیع، فاطر و سته ایام آورده شده است. در سایر موارد سموات و الارض مساوی است با حیات زمین یا واضح تر بگوئیم محدوده حیات در کره زمین و این محدوده ساختاری است که حیات در زمین را پوشش می دهد و از هفت طبقه تشکیل شده و در قرآن از اهمیت خاصی برخوردار است. اگر ما این محدوده را با سموات نظریه بطلمیوس ارتباط دهیم که متاسفانه هنوز از ذهن علمای اسلام بیرون نرفته است بافت مفهومی بسیاری از آیات متشابه در رابطه با جهان بینی قرآن مخدوش و از اعتبار علمی ساقط می شود. نمونه بارز آن کلمه سماء الدنیا را تمامی مفسرین آسمانی که ما در اطراف زمین مشاهده می کنیم و همان طبقه اول بطلمیوس است تفسیر می کنند. دنیا را هم طوری ترجمه کرده ا ند که با افکار خود بر گرفته از تصورات کهن مطابقت داشته باشد. دنیا در قرآن همه جا معنی زندگی در کره زمین است و دنیا و آخرت به همین مفهوم است. اما مفسرین بیگانه با علم و دانش در متن مفهوم دنیا رفته و دنو پست و پائین را برای معنی آن انتخاب کرده اند که البته همان برداشت ابن عباس مطابق با نظریه آن زمان است.

سماء جو زمین است که مجموعه هفت طبقه بالای خاک تا بالاترین حفاظ حیات ادامه دارد سموات و الارض ، سبع السماوات و سماء هر سه معنی جو زمین میدهند. سماء مجموعه جو هفت طبقه زمین است و سماء الدنیا می شود جو کره ای که در آن زندگی می کنیم و دنیا محل زندگی ما است و بالا و پائین ندارد. زمین مرتب می چرخد و منظور قرآن بالای سر ما جو قرار دارد و ارتباطی با کیهان ندارد. پس سموات و الارض ابتدای آیه صورکم منظور محدوده جو زمین و حفاظ آن است که ارتباط مستقیم با صورکم با تشدید دارد.

دابه و ملائکه ماموریت بقا حیات را بر عهده دارند

مقدمه نوشتار

وَلِلّهِ يَسْجُدُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ مِن دَآبَّةٍ وَالْمَلآئِكَةُ وَهُمْ لاَ يَسْتَكْبِرُونَ- يَخَافُونَ رَبَّهُم مِّن فَوْقِهِمْ وَيَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ- و آنچه در آسمانها و آنچه در زمين از جنبندگان و ملائکه هستند براى خدا سجده مى‏كنند و تكبر نمی‏ورزند- از پروردگارشان كه حاكم بر آنهاست خوف دارند و آنچه را ماموریت دارند انجام می دهند. سجده تسلیم بی چون و چرا در برابر خداوند است و دابه ریز جنیندگان و ملائکه قوانین طبیعت هر دو در کنار یکدیگر از طرف خداوند ماموریت دارند حیات زمین را قوام بخشند.

این پرسش برای بسیاری مطرح می شود که چرا خداوند در مقابل انسان های قرن حاضر به ویژه کشور های مسلمان که این همه ظلم و فساد وبی عدالتی و کار های خلاف قرآن انجام می دهند عکس العملی نشان نمی دهد. برخی می گویند صبر خدا زیاد است ولی نگاه کنیم خداوند در پاسخ به این سوال چه می فرماید. در آیه 61 نحل می فرماید.

وَلَوْ يُؤَاخِذُ اللّهُ النَّاسَ بِظُلْمِهِم مَّا تَرَكَ عَلَيْهَا مِن دَآبَّةٍ وَلَكِن يُؤَخِّرُهُمْ إلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى فَإِذَا جَاء أَجَلُهُمْ لاَ يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً وَلاَ يَسْتَقْدِمُونَ-اگر خداوند بخواهد به خاطر ظلمی که مردم می کنند مواخذه کند هیچ ریز جنبنده ای را باقی نمی گذارد ( حیات زمین را بر می چیند ) ولی این کار را بر اساس برنامه ریزی تدوین شده خود تا دوران مشخص شده به تعویق می اندازد. ولی هنگامی که وقت مشخص شده آن در برنامه تدوین شده الهی برسد. لحظه ای پس و پیش نمی شود. اما هیچ جنبنده ای را باقی نمی گذارد یعنی حیات زمین را بر می دارد اجل مسمی همان وعده ای است که خدا داده است و در آیه زیر به آن اشاره کرده است.

وَیَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ وَلَن یُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَهُ وَإِنَّ یَوْمًا عِندَ رَبِّكَ كَأَلْفِ سَنَةٍ مِّمَّا تَعُدُّونَ از تو تقاضای عذاب زود رس می کنند بگو وعده خداوند به حق است و خدا وعده خود را پس ار پایان اجل مسمی در دورانی که به اندازه هزار سال از سال هائی است که شما می شمارید عملی می کند . این دوران قرن ها است که شروع شده و با پیدایش هوش مصنوعی کنترل طبیعت و مدیریت حیات در دستان انسان های بی ایمان می افتد و از نعمت خدا دادی خلاقیت و آگاهی و علم سوء استفاده می کنند و در کار خلقت و ساماندهی حیات دست می برند. برنامه ریزی آن را مختل می کنند. در نوشتار انقراض بند پایان پایان حیات در زمین است نظر قرآن نقش بند پایان در حیاتزمین شرح داده ام و درزیر ترجمه مقاله حشره شناس مشهور Dave Goulson منبع: The Guardian که با مَّا تَرَكَ عَلَيْهَا مِن دَآبَّةٍ ارتباط دارد باستحضارخوانندگان می رسانم. متن زیر تمامی از خاطرات پرفسورگالسون حشره شناسی مشهور  است که هشدار تخریب محیط زیستس به ما می دهد.

انقراض بند پایان پایان حیات در زمین است نظر قرآن

مقدمه

دابه در قرآن مانند اکثر کلمات در آیات متشابه مفاهیم متعددی دارد و باید از روی آیه و سیاق آن به مفهوم مورد نظر قرآن دست یافت. اینکه ما مطابق نظر گذشتگان دابه را تعریف کنیم وارتباط آیه را با علم روز قبول نداشته باشیم و مقایسه نکنیم کاری نا درست است. دابه در قرآن معنی جنبنده می دهد و در آیات قرآن انسان، پرنده، انعام که هرکدام نماینده شاخه ای از جانداران است را از دابه جدا نموده است. بنابراین با توجه به سایر آیات متشابه که در آن دابه نقش اساسی در بقا حیات بازی می کند دابه ریز جنیندگان است که در دو مقاله دابه و نقش آن در تداوم حیات و دابه و تکامل موجودات از نظر قرآن با استناد به آیات مربوطه و علم روز و مشروح بیان کرده ام. قرآن یک جهان بینی خاص خود دارد. خداوند شروع خلقت حیات را از درون انساط کیهان رقم می زند واعلام می کند که شما ای انسان قبل از خلق ماده ذرات بنیادی بودید. و ما لی لا اعبد الذی فطرنی و الیه ترجعون چرا خدائی را که من را باز کرد (قبل از انبساط کیهان تا خلق کند) پرستش نکنم. علمی ترین تعریف آغاز پیدایش حیات. فطرکم اول مره ابتدا باید عناصر شیمیائی پایه حیات خلق شوند و آب اساسی ترین مولکول پایه حیات باید حیات را در دل خود نگه دارد بدون آب حیات وجود ندارد. وَ جَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ كُلَّ شَيْءٍ و قرار داد هر موجود زنده ای را در آب قرار داد .اینکه ترجمه کنیم که خدا هر موجود زنده را از آب آفرید درست ترجمه نمی شود. خداوند ابتدا درسنگرس خلق می کند ونطفه بیرون آمده را در آب پرورش و تکامل می دهد. خداوند تاریخچه حیات در زمین را از قبل از انبساط کیهان رقم زد و کیهان را طوری طبق برنامه ریزی و مدیریت خود خلق کرد تا آب به عنوان پایه حیات ایجاد شود. ابتدا ذرات بنیادی را قبل از باز کردن کیهان ایجاد کرد و پس از انبساط کیهان برنامه او در تدوین طرح خلق کیهان از قبل بر ایجاد آب قرار داشت عرشه علی الماء. آیه7 سوره هود میفرماید