خنس و کنس در قرآن و واقعیت عینی وحی

فلا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ- الْجَوَارِ الْكُنَّسِ

خداوند برای اهمیت دادن یک موضوع که برای انسان سوال برانگیز است و بیان واقعیت وجودی آن به یک واقعه و پدیده طبیعی مهم و علمی قسم یاد میکند. موضوع هائی که در قرن ها بعد از ظهور اسلام مطرح می شود و باعث شبه میگردد را بیان میکند. مانند وحی پیامبر رویا و خواب نیست. زمان ظهور اسلام اهالی مکه به خداوند اعتقاد داشتند ولی با آمیخته شدن واقعیت توحید با تصورات ذهنی شرک به خداوند بر افکار عمومی رایج شده بود

مشرکین در کعبه هرکدام سمبلی مقدس گذاشته بودند و بجای خداوند آنها را واسطه بین خود و خداوند قرار داده  بودند و از آنها شفاعت می طلبیدند. آنها عقیده داشتند که کعبه خانه خداوند است و وحی بودن قرآن با توجه به اعتقادات رایج در تورات و انجیل موضوع اساسی در پذیرش اسلام به شمار نمی رفت. با توجه به سابقه صادق و امین بودن  پیامبر اسلام و امی بودن حضرت، به وحی و قرآن به چشم معجزه نگاه میکردند.

فَإِن كُنتَ فِي شَكٍّ مِّمَّا أَنزَلْنَا إِلَيْكَ فَاسْأَلِ الَّذِينَ يَقْرَؤُونَ الْكِتَابَ مِن قَبْلِكَ لَقَدْ جَاءكَ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَلاَ تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ -اگر در وحی نازل شده شک و تردید دارید از اهل کتاب که قبل از تو به آنها نازل شده سئوال کن که حق از جانب پروردگار تو است و از تردید کنندگان  مباش-74 یونس

با گذشت قرن ها و پیشرفت  علم و عدم توانائی در درک موضوع وحی  در فرقه های مختلفی موضوع خواب و رویا  بودن  وحی در محافل  فلاسفه جا باز کرد و با بازی با کلمات و به اصطلاح  فلسفه بافی برای وحی توجیه هائی تراشیده شد.

این بحث ها توسط کسانی مطرح میشد که در ایمان آنها به خداوند انحراف پیدا میشد و نسبت به خداوند ایمان خود را از دست میدادند و در کنار رویا  بودن وحی تناقضات در قرآن را هم مطرح میکردند. مطالبی که از درک علمی آن عاجز بودند به دلیل عدم آگاهی به آیات قرآن وعلم موضوع و تکیه بر تصورات ذهنی گذشتگان که ملاک سنجش آنها قرار داشت آیات متشابه قرآن را خیالی می پنداشتند. خداوند برای اثبات حقانیت خود و بیشتر برای سوق دادن انسان های مومن به واقعیت های قرآنی، ضمن تاکید بر واقعی بودن وحی به کلمات کلیدی علمی و بیان علمی موضوع وحی در برخی از آیات اشاره کرده است.

نمونه بارز آن فلا اقسم بالخنس و جوار الکنس است. قرآن مجید در سوره های نجم ،تکویر و واقعه به یک پدیده علمی مشترک قسم یاد میکند که وحی خواب و خیال نیست و توجیه علمی آن را هم بیان میکند. این کلمه مشترک سیاه چاله را تداعی میکند و ارتباط نزول وحی و سیاه چاله را بیان میکند که اصلا مورد توجه قرار نگرفته است.

این کلمات و النجم اذ هوی قسم به ستاره چون فرو میرود و محو میشود سوره نجم

فلا اقسم به مواقع النجوم پس به جایگاه ستارگان سوگند که اگر بدانید که این سوگند بسیار عظیم است

وانه لقسم لو تعلمون عظیم .هر دو سوگند برای واقعی بودن وحی است و داشتن ماهیت کوانتومی ارسال وحی به مقالات – فیزیک وشیوه نزول وحی در قرآن و همچنین مقاله- مواقع النجوم و ارتباط آن با وحی- مراجعه فرمایید.

در سوره تکویر هم باز خداوند به خنس قسم یاد میکند و خنس از سوراخی در آمدن و ظاهر شدن و کنس پنهان شدن و محو شدن و در سوراخی خزیدن معنی میدهد. هر سه کلمه در سوره های تکویر ،نجم و واقعه که خداوند برای اثبات نزول وحی در بیداری و هوشیاری به پیامبر اسلام (ص) قسم یاد میکند ،معنی سیاهچاله را میدهد که ارتباط با شیوه نزول وحی دارد. امروز با روشن شدن مفهوم فیزیکی سیاهچاله این آیات را میتوان تاویل نمود.به آیات 15 الی 29 سوره تکویر توجه فرمایید و آ ن را با آیات سوره نجم و واقعه در مقالات اشاره شده مقایسه فرمایید.

فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ- الْجَوَارِ الْكُنَّسِ- وَاللَّیْلِ إِذَا عَسْعَسَ- وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ- إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِیمٍ - ذِی قُوَّةٍ عِندَ ذِی الْعَرْشِ مَكِینٍ مُّطَاعٍ ثَمَّ أَمِینٍ - وَمَا صَاحِبُكُم بِمَجْنُونٍ- وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِینِ - وَمَا هُوَ عَلَى الْغَیْبِ بِضَنِینٍ - وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَیْطَانٍ رَّجِیمٍ

اینجا هم به روال آیات در سوره های نجم و واقعه ابتدا به کلمه کلیدی و پدیده های طبیعی قسم یاد میکند که وحی در بیداری و براساس قوانین جهان مادی و از عالم غیب صورت گرفته است. به معانی آیات توجه فرمایید. کلمات کنس و خنس در تفسیر المیزان به لانه ای خزیدن که معنی به سوراخی رفتن و از دید پنهان شدن است.

"كلمه (خنس ) جمع خانس است، همچنان كه كلمه (طلب ) جمع طالب است، و مصدر آن (خنوس ) است، كه به معناى گرفتگى و تاخر و استتار مى آيد، و كلمه جوارى جمع جاريه است، و مصدر جرى به معناى سير سريع است، كه معنايى است استعاره از جريان آب، و كلمه كنس جمع كانس است، و مصدر كنوس به معناى داخل شدن وحشى هايى از قبيل آهو و طيور به درون لانه اش است، لانه اى كه براى خود اتخاذ كرده و در آن جايگزين شده"

قسم به ستارگانی که ظاهر میشوند و به ستارگانی که در سوراخی خزیده  و از دید پنهان میشوند و قسم به شب هنگامی که میرود و قسم به صبح که مید مد (طلوع میکند) که قرآن کلام فرستنده ای ارجمند و بزرگوار است-این پیام رسان نیروی قوی و مضاعفی است که در آن واحد دردو عرش استیلا دارد ( در دو افق رویداد به زبان علمی امروزی جهان مادی و عالم غیب یا ماوراء جهان مادی) – ذی قوه ذی العرش مکین-دارای قدرت مضاعف است و نزد خداوند مطیع و امین است (مسئول نزول وحی-جبرئیل)، که یار شما دیوانه (غیر طبیعی) نیست و خواب نمی بیند. به یقین یارشما این امین وحی را در افق رویداد آشکاری دیده است وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِینِ و او(رسل) نسبت به ابلاغ وحی از عالم غیب بخیل نیست- تمام و کمال وحی را ابلاغ کرد.

پس قرآن رویا  و تصورات شیطانی، تصوراتی که شخص در رویا می بیند نیست. این وحی توسط نیروی قوی مضاعف نازل شد که در آن  واحد در دو افق رویداد جهان مادی و عالم غیب استیلا داشته است. از نظر علم فیزیک تنها کرمچاله است که میتواند  ابزار ارسال وحی باشد. اول در جهان مادی کار انتقال وحی را انجام داده و وحی از عالم ماوراء مادی به جهان مادی با سرعت آنی انتقال یافته است. همزمان در دو افق رویداد حاضر بوده- براساس وابستگی کوانتومی اطلاعات در کسری از ثانیه میتواند منتقل شود بدون اینکه از فضای فیزیکی فی مابین عبور کند.

باید در آیات تامل و تفکر و تعقل کنیم تا به کنه مطلب دست یابیم. البته تا اندازه ای بایستی به علم فیزیک کوانتومی آشنا بود. فلسفه نمی تواند این مسائل را درک کند. فلسفه فقط میتواند با کلمات سر انسان ها را مشغول کند تا علم قوانین آن را روشن کند. چه بسا فیلسوف از عدم درک مفاهیم قرآن طاقت نیاورد و گمراه شود. 

ستارگان در جایگاه معینی که برنامه ریزی الهی است مانند خنس و کنس اجرام سماوی و غبار کیهانی را جذب میکنند و متولد میشوند و همانجا همراه سیاهچاله خود حرکت میکنند و هنگام نابودی به همان جایگاه فرو میروند و نابود میشوند. از آیات قرآن چنین استنباط می شود و این جهان بینی قرآن است و علم اختر شناسی هم اخیرا در این موضوع که عاملی باعث میشود غبار و گاز کیهانی در یک نقطه معینی جذب شوند و فشرده و داغ شوند و در اثر فشردگی حرارت به میلیون ها درجه برسد و واکنش هسته ای شروع شود. بنابراین میتوان استنباط کرد که مکانی که میخواهد مرکز کهکشان شکل بگیرد برنامه ریزی شده است و نیروی عظیمی از احدیت شروع به جذب غبارکیهانی به مرکز سیاهچاله میکند و کهکشان شکل می گیرد.

قرآن این موضوع مهم را باز کرده که ستارگان به سیاهچاله ای مخصوص خود چسبیده اند و این پدیده را عظیم میداند و به آن قسم میخورد و تذکر میدهد که این قسم بسیار بزرگی است. این مفهوم والائی علمی دارد و پر معنی است و میتواند به یک مشکل علم اختر شناسی را که سالها است در آن در جا زده اند کمک کند.

آیات متشابه ظاهر دارد و باطن به این آیه که به آیه متشابهات معروف است دقت فرمایید آیه 7 ال عمران

هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ فَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاءَ الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاءَ تَأْوِيلِهِ وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللهُ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنَا وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ- خداوند کتابی برای شما نازل کرد که در آن آیات محکمات است که اساس وام کتاب بر آن قرار دارد و دیگری آیات متشابهات هستند که معنی آن واضح نیست (ودر قالب تمثیل بیان میشود).اما کسانی که در ایمانشان شک و کجی است ، ظاهر آیه که تمثیل است را مطابق میل خود تاویل و برای فتنه انگیزی سوء استفاده میکنند، در حالی که تاویل آن نزد خداوند است و راسخون فی العلم (دانشمندان علوم طبیعی)، افرادی که ایمانشان آنقدر پا برجا است که میگویند ما به تمام آنها که از جانب خداوند نازل می شود ایمان داریم. هم به محکمات و هم به متشابهات از این آیه کسی پند نمی گیرد مگر کسانی که عقل خود را بکار گیرند.

راسخون در علم کسانی هستند که از طریق علوم طبیعی راز و رمز پدیده های طبیعی را کشف میکنند و در اختیار ما قرار میدهند. بنابراین علوم طبیعی می تواند راهگشای آیات متشابه باشند- آیات متشابه را با ابزار علم روز بررسی کنیم و برای کشف حقیقت به نظر گذشتگان رجوع نکنیم گذشتگان با علم روز آن زمان آیات را تاویل کردند و بر باور ما نشست. لذا نو اندیشی علمی آیات متشابه ضرورت اجتناب پذیر است باور کنیم. سید محمد تقوی اهرمی مهر ماه 1396 ویرایش جدید اسفند 1397 ویرایش جدید تیر ماه 1399

صلب و ترائب و خطای برداشت قدما و موخرین

مقدمه نوشتار

این دو کلمه در آیه هفت سوره طارق و فقط برای یکبار در قرآن آورده شده و به تعبیر دیگر همان صلصال و حما مسنون است. این کلمات شبه آفرین ترین کلماتی است که توسط معاندین و مخالفین و منحرفین مورد سوء استفاده  قرار گرفته و ابزاری برای آنها در به  چالش کشیدن قرآن است و بسیاری ظاهرا برای اصلاح این طرز تفکر و در واقع برای باز کردن موضوع و در دید قرار دادن نظر گذشتگان درباره این موضوع و بزرگ  کردن آن و برای سوء استفاده  منحرفین و معاندین و گسترش نظر  آن ها با عناوین اینکه این نظرات تا کنون اشتباه بوده  و قصد برطرف کردن اشتباه  گذشتگان را دارند همان نظر را با  تغییر دادن جای استخوان صلب و ترائب در لگن خاصره و عوض کردن کلمه صلب با کسره ص با صلب با ضمه ص به تثبیت بیشتر این نظریه کهن شبه انگیز می پردازند

این ها جبهه واحدی را تشکیل داده اند و در قالب اینکه این دو کلمه با علم پزشکی در تضاد آشکار است ، آن را در کنار سایر موارد شبه انگیز، البته به خیال باطل آنها، مانند موضوع مشارق و مغارب که یک پدیده طبیعی قابل رویت است (به مقاله مشارق و مغارب در زمین واقعیت عینی دارد مراجعه فرمائید) مطرح می کنند و نتیجه می گیرند که آیات قرآن مجید وحی نیست  و رویای و خواب رسولانه است. درجائی که روحانیت شیعه تلاشی برای جایگزین کردن نظر گذشتگان که بر مبنای علم سیزده  قرن گذشته و بر اساس خرافات جاهلیت و تخیلات ذهنی انگاشته شده نمی کنند و برای پاسخ گوئی به شبهات این چنینی و جایگزینی آنها بر اساس علم روز زیست شناسی اقدامی انجام نمی دهند، میدان برای جولان این افراد باز گذارده  و زمینه را برای رشد این تفکرات فراهم آمده. مقام معظم رهبری براین موضوع که برای رفع شبهات باید تلاش مضاعف صورت گیرد تاکید کرده اند که جای بسی تاسف است که اقدامی صورت نمی گیرد.

شیوه بررسی و تفسیر آیات موضوع خلقت انسان 

شیوه بررسی و تفسیر آیات موضوع خلقت انسان منطقی نیست. تکه هائی از آیات خلقت انسان را از کل آیه جدا می کنند و روی آن مانور میدهند و به متن و سیاق آیات توجه ای نمی کنند، زیرا هدف توجیه نظر گذشتگان است که بر باورما  نشسته است. برای نمونه سعی میکنیم در هر مورد آیه  کامل را مورد تجزیه و تحلیل قراردهیم تا به خطا بودن نظریه گذشتگان پی ببریم. نمونه این موضوع را در این دو کلمه صلب و ترائب مشاهده کنید. این دو کلمات جزء پر مفهوم ترین و علمی ترین و زیبا ترین مفهوم از پیدایش حیات است. البته در زمین اولیه و بر روی پوسته جامد و تازه شکل گرفته آن نه در رحم زن. صلب به معنی جسم سخت و ترائب نرم است و مترادف کلمات صلصال سنگ رس و حما مسنون توده نرم و سیاه. صلب و ترائب صفت دو کلمه صلصال و حما مسنون است. کریستال سنگ رس که همان صلصال و رسوب نرم در آن است واژه های علمی است که اخیرا کاربرد آن در علم زیست شناسی باب شده است.

صلصال داغ و رسوب بین لایه آنها یک سیستم بسته است که در درون آن واکنش تبدیل مولکول های مونومر به پلیمر صورت گرفته است. شیمیدانان می دانند که درواکنش  وصل یک مونومر به مونومر دیگر و ایجاد دی مر یعنی مولکول دوتایی باید یک مولکول آب از واکنش بیرون رود و این آب باید سریع محیط  واکنش را ترک کند  یا جهنده باشد، زیرا این واکنش در محیطی که آب جمع شده باشد صورت نمی گیرد و ایجاد مولکول زنجیره ای حیات با شکست روبرو میشود. این آب ماء دافق است و ارتباطی با آب مرد ندارد. آیات بسیاری این موضوع را ثابت میکند در صورتیکه بر نظر گذشتگان تعصبی نورزیم  و آیات علمی خداوند را فدای تصورات ذهنی کهن نکنیم و علم زیست شناسی را ملاک سنجش خود قراردهیم، خواهیم دید حدود هزارسال در خطا رفته ایم. البته باید توجه داشت که علم زیست شناسی در پیدایش حیات حدود دو قرن است که به زوایای چگونگی پیدایش اولین نطفه حیات پی برده و دقیقا کلمات کلیدی قرآن مانند صلب و ترائب و مائ دافق و صلصال و حما مسنون در علم زیست شناسی مورد توجه دانشمندان علوم قرار گرفته، آما این واقعیت که این ها در قرآن آمده اطلاعی ندارند.

ایراداتی که برخی به عنوان تناقض و خلاف علم میگیرند خلاف واقعیت آیات قرآن است و درحقیقت بر نظر گذشتگان ایراد میگیرند و ما نا خواسته از آن نظر دفاع می کنیم و سعی نمیکنیم واقعیت قرآنی را مد نظر قرار دهیم.

علم پزشکی هیچ ارتباطی با صلب وترائب ندارد.عکس العمل ما در قبال کسانی که میگویند:

"خدا به زبان قوم عرب با آنان سخن گفته و واژه های به کار رفته  در قرآن در زبان  قوم عرب معانی خود را دارد که  در فرهنگ لغات موجود است و ما نمی توانیم معنای من در آوردی برای لغات ابداع کنیم."

این جمله را یکی از سایت هائی در پاسخ  به ایراد من مطرح کرد. این عبارت را دقیقا وهابیت هم عنوان میکند که معانی کلمات در فرهنگ عرب زمان نزول آیات همان است که گذشتگان در آوردند و تفسیر کردند و ما حق نداریم تغییری در آنها انجام دهیم و تغییر معانی و یا تاویل جدید بر پایه علم تعابیر من در آوردی است. این به معنی رد آیات متشابه در قرآن و رد آیات  بیشمار که نشانه های طبیعی است.

خداوند می فرماید - 

وَكَأَیِّنْ مِنْ آیَةٍ فِی السَّماواتِ وَالْأَرْضِ یَمُرُّونَ عَلَیْها وَهُمْ عَنْها مُعْرِضُونَ-سوره یوسف .چه بسیار از نشانه های خداوند در زمین و جو آن است که بر آنها گذر می کنید و می بینید و روی برمی تابید (در خلقت آن تعقل نمی کنید و یا در آیه-

قُلِ انظُرُواْ مَاذَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَا تُغْنِي الآيَاتُ وَالنُّذُرُ عَن قَوْمٍ لاَّ يُؤْمِنُونَ-یونس -101 ،بگو بنگرید که در زمین و هفت جو آن چه نشانه هائی است (برای حقانیت خداوند) وجود دارند، ولی برای آنهائی که بی ایمان هستند سودی ندارد و بسیار آیات دیگر که در معرض دید ما قرار دارند و خداوند مکررا تاکید میفرماید در آیات تفکر و تعقل کنید. تفکر و تعقل و تدبر در آیات قرآن واجب است آیا تفکر و تعقل درآیات را باید در لغت نامه صدر اسلام جستحو کرد یا در آخرین نظریه های علوم تجربی.

برای تخریب کلام  خداوند به جعل کلمه صلب و تعویض فتحه با کسره و کذب تاریخ روی می آورند و از نا آگاهی نسل جوان به تاریخچه قرآن سوء استفاده می کنند.

اوضاع و تفکرات زمان نزول قرآن در قوم عرب

باید توجه کنیم در زمان نزول وحی اعراب شعر می سرودند و حفظ می کردند و برای درست کردن قافیه کلماتی را ابداعی در شعر می گذاشتند و در اشعار آنها میتوان مفاهیمی این چنینی را استخراج کرد ولی قران از کلمات عربی رایج استفاده کرده و طوری آن ها چینش کرده که آیندگان بتوانند مفاهیم آنرا بیرون آورند. قرآن روش نگارش خاص خود را دارد. آنها نمی خواهند بدانند که صرف و نحو عربی و اعراب (فتحه و ضمه) و نقطه گذاری در آن زمان نزول قرآن وجود خارجی نداشته و اشعار خود را روی کتف گوسفند و لیف درخت خرما مینوشتند و تعداد با سواد ها بسیار اندک بودند. افرادی 60 الی 70 سال بعد از رحلت رسول اکرم (ص) بفکر تدوین قواعد عربی افتادند و از قواعد زبان های دیگر مانند سریانی الگو گرفتند و قواعد  ناقصی را نوشتند و به مرور زمان تکمیل شد.

تنها کتاب مدون نوشته شده که در آن از هرمثلی یافت میشد قران مجید بود که  اساس تدوین قواعد عربی قرارگرفت. همه مفسرین بر این نکته تاکید کرده اند که معنی اصلی صلب سخت و محکم و ترائب هم نرم است. درزمان  نزول قرآن تفکراتی در جامعه  آن زمان حاکم بوده و بر اساس آن تفکرات نظر خودشان را در باره خلقت انسان از نطفه و صلب و ترائب آن هم حدود دویست سال بعد از ظهور اسلام این کلمات نوشته اند.

موقعیت اجتماعی زن نزد اعراب پیش از اسلام از وضعیت خاصی برخوردار بود و زن به عنوان کالایی در نظر گرفته و خرید و فروش می شد و این ضرب المثل بین آنها رواج داشت وانما امهات الناس اوعیه - مادران حکم ظروف را دارند که  فقط برای نطفه مرد آفریده شده اند (کتاب فروغ ابدیت آیت الله جعفر سبحانی فصل شبه جزیره عربستان در باره اوضاع اسلام قبل از ظهور) این ضرب المثل چنان در فرهنگ اعراب پیش از اسلام رسوخ کرده بود که سالیان دراز بعد از اسلام هم در ذهن بسیاری جا باز کرده بود. این یک ذهنیت مرد سالاری است که در تفاسیر اولیه آیه  صلب و ترائب  نقش اساسی بازی کرده است. امروزه هم در جوامع اسلامی  و در کشور ما آثار آن وجود دارد. از آنجائیکه این تفسیر بحث ها و اختلاف نظر های بیشماری البته در جزئیات و بیشتر جای استخوان مرد و قسمت سینه زن مورد اختلاف است و اصل تفسیر چندان تفاوتی ندارند.

عدم دقت در سیاق آیات و تفکر در آنها

معاندین و منحرفین این نظرات را اساس سنجش خود قرار داده اند و بدون اینکه در متن آیات از اول سوره طارق تا إنَّه عَلی رَجعِهِ لَقادر دقت کنند بدلیل شک و تردید در ایمان و عدم آگاهی به علم روز زیست شناسی و مساوی دانستن تصورات ذهنی گذشتگان و آیات قرآنی، آنرا دلیلی بر رویا بودن وحی دانسته اند و در کنار این آیه موضوعات آیات متشابه دیگر را مورد انکار و تمسخر قرارداده اند. اینکه تاویل آیات متشابه در قرآن فقط  حق مفسران حدود سیصد سال بعد از ظهور اسلام بوده  و اکنون ما باید آن را مانند  وحی منزل قبول داشته باشیم  و هر تاویل دیگری که منطبق بر علم روز است را خطا بشماریم و آنرا من درآوردی بنامیم بی انصافی به قرآن است. در حقیقت بر اساس آیه متشابهات در قرآن اول این که آیات متشابه تفسیر ندارند و تاویل دارند و دوم تاویل این آیات را تنها خدا می داند و دانشمندان متخصص علوم و علوم هم علم موضوع آیات متشابه است، مثلا در باره خلق کیهان دانشمند اختر شناسی حق اظهار نظر دارند. دانشمندان متخصص علوم را خداوند راسخون فی العلم می داند. آیا همه مفسرین خود را راسخون فی العلم دانسته اند که درباره چیزی که تخصص نداشته اند نظر داده اند.این خلاف نظر قرآن نیست؟ حال چرا نگران هستند که علم نمی تواند در دین کاربردی داشته باشد

دو گروه این تفکر را دارند اول معتقدین به قرآن که  ترس دارند در روند مقایسه  آیات  متشابه با علوم طبیعی به موضوعی برخورد کنند  که با علم تناقض داشته باشد و تردید در ایمان آن ها به وجود آید، این  از ضعف ایمان به خداوند است و خداوندی که علم را خلق کرده مطلب غیر علمی بیان نمیکند، اگر نتوانیم آن را درک کنیم در درک خودمان شک کنیم، بعلاوه قرار نیست تمامی موضوعات را علم تا کنون کشف کرده باشد، باید صبر کنیم. قرآن برای نسل ظهور اسلام و نسل کنونی نازل نشده برای نسل های آینده هم است. دوم مخالفینی که از کشفیات جدید علمی در قرآن می ترسند که شالوده تفکرات آنها  ویران شود. اگر ما واقعیت علمی را در قرآن کشف کنیم میشود اعجاز قرآن که با اصل رویا بودن وحی در تضاد است. آبرو ریزی برای بانیان این تفکرات است. در قرآن آیاتی که پدیده های طبیعی را نشانه  حقانیت قرآن می داند بسیار فراوان است و در همه آنها تاکید شده بر روی آن تفکر و تعقل کنید تا کنه مطلب را بیرون آورید و به حقانیت خداوند  در نظام آفرینش برسید. به این آیه توجه فرمایید: مطلب بسیار مهم این است که اصل دین بر محکمات قرار دارد و در محکمات عام کاربرد ندارد چرا که احکام و دستورات شفاف الهی است ولی فکر نکرده ایم که در قرآن آیات دیگری هم داریم به نام متشابهات که برای بیان موضوع علمی با تشیبه و استعاره بیان شده تا علم آن را روشن کند. آقایان فقط به جنبه فقه اسلامی که بر محکمات استوارند تکیه می کنند و آن  را تمام دین می دانند و نمی دانند که آیات متشابه برای تحکیم دین آورده شده.

قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانظُرُوا كَيْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ اللَّهُ يُنشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

بگو در زمین گردش کنید و بنگرید چگونه خداوند خلقت حیات را آغاز کرد و سپس خداوند نشائ آخری را از آن بیرون می آورد. خداوند قادر به انجام هر کاری هست. در زمین گردش کردن و واقعیت خلقت حیات را درآوردن به جستجو درنظر گذشتگان برمیگردد یا علم روز. یعنی فسیل را پیدا کنید و تاریخ آن را در آورید و بررسی کنید روند تکامل و پیدایش حیات، کاری که داروین کرد. کشف هر اثری از حیات در تاریخ  گذشته برگ های  کتاب تحقیقات علمی را غنی تر میکند. کمی با خود بیاندیشیم و خود را از تار عنکبوت نظر کهن رها سازیم  و قران را از مهجور بودن بیرون آوریم. کدام مفسر جمله ثُمَّ اللَّهُ يُنشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ را درآیه  فوق درست ترجمه و تفسیر کرده است.

ینشی از طریق نشاء کردن بیرون آوردن است. فعل ماضی التزامی است  یا مضارع در گذشته  ینشئ و نشاء آخری در پروسه خلقت حیات، انسان تکامل یافته است که آدم باشد. این جمله ارتباطی با  قیامت ندارد. قیامت نشاء نمی خواهد. نشاء طبق آیات خلقت انسان مخصوص انسان و موجودات زنده است در پروسه تکاملی حیات .انا انشائکم من الارض-شما را از طریق انشاء در زمین بیرون آوردیم (من معنی "در" و "از" میدهد).در قیامت انسان نشاء شده با تمامی ساختار و اطلاعات بدن وفکری و رفتاری زنده میشود.

وقتی ما خلقت انسان را از آب مرد بدانیم تناقض در آیات  خداوند  وارد کرده ایم .بین انشائکم من الارض و خلق الانسان من نطفه، تناقض آشکار ایجاد می شود این تناقض را ما خلق می کنیم و در قرآن وجود ندارد. هر دو صحبت از خلقی است که اتفاق افتاده و نه اینکه دارد اتفاق می افتد. به این آیه توجه فرمائید:

أَوَلَمْ يَرَوْا كَيْفَ يُبْدِئُ اللَّهُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ إِنَّ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ-ایا نمی نگرید چگونه خداوند خلقت را شروع و سپس آن را باز آفرینی میکند.

یعیده برگرداندن معنی نمی دهد مجددا آوردن است و کلمه عید هم مراسمی است که تکرار میشود. اتفاقی در گذشته بوده و سالگرد آن را عید می نامند. تولد و تکثیر انسان و سایر موجودات از طریق جفت گیری خلق آنها بشمار نمی رود بلکه باز آفرینی آن است که در نهاد  ژنها گذارده شده است. از این قبیل آیات در قرآن بسیار زیاد است که به دلیل تبعیت چشم بسته به  نظر گذشتگان در آیات متشابه از آن بدون تفکر می گذریم. حال به آیات اول سوره طارق نگاه می کنیم :

مطالب مهم در سوره طارق

وَالسَّمَاء وَالطَّارِقِ- وَمَا أَدْرَاكَ مَا الطَّارِقُ- النَّجْمُ الثَّاقِبُ- إِن كُلُّ نَفْسٍ لَّمَّاعَلَيْهَا حَافِظٌ-

قسم به آسمان و طارق –تو چه دانی طارق چیست- ستاره ثاقب است (که نور آن از طارق میگذرد که کنایه به ستاره خورشید است که نور آن در دل تاریکی های زمین اولیه می تابد) بر هر نفسی حافظی قرارداده شده. خداوند به طارق قسم یاد میکند تا مطلب مهمی در سرنوشت خلقتی انسان را بازگو کند. طارق چیست تو نمی دانی طارق چیست و بلافاصله جواب داده میشود، نجم نفوذ کننده است. نور ستاره نفوذ کننده در آسمان هنگامی که  طارق است. پس معنی طارق میتواند ظلمت و تاریکی باشد که  نور ستاره در آن نفوذ میکند. اگر روشنائی در سماء حاکم بود نور نفوذ میکند ولی نور آن گم میشود و ماهیت خود را ازدست میدهد. این طارق بایستی بر اساس آیه بعد حفاظی برای نفس واحده باشد که نیاز به حافظ داشته است. هر نفسی را حافظی برایش قرار دادیم. با استناد به آیه بعد که فلینظر الانسان آمده قسمت اول سوره و قسم یاد شده در ارتباط با خلقت انسان است. یعنی ارتباط با صلب و ترائب دارد که در هیچ  کدام از تفاسیر قسمت اول و دوم را به هم ربط نداده اند. حال باید در آیات دیگری بگردیم کجا در خلقت انسان از ظلمات اشاره شده .در آیه 6 سوره زمر

 
خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍۢ وَٰحِدَةٍۢ ثُمَّ جَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَأَنزَلَ لَكُم مِّنَ ٱلْأَنْعَٰمِ ثَمَٰنِيَةَ أَزْوَٰجٍۢ ۚ يَخْلُقُكُمْ فِى بُطُونِ أُمَّهَٰتِكُمْ خَلْقًۭا مِّنۢ بَعْدِ خَلْقٍۢ فِى ظُلُمَٰتٍۢ ثَلَٰثٍۢ ۚ ذَٰلِكُمُ ٱللَّهُ رَبُّكُمْ لَهُ ٱلْمُلْكُ ۖ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ فَأَنَّىٰ تُصْرَفُونَ-

شما را از نفس واحده خلق کردم و سپس جفت شما را از آن قرار دادم و از چهارپایان هم هشت جفت برای شما نازل کردم (آفریدم و نازل کردم خلقی و نازلی است که انجام شد) پس از این خلق و انزل که ماضی است و در زمان گذشته انجام شد، شما و چهارپایان از نیای  خودتان و از شکم امهات خلق می شده اید. آنهم به صورت خلقی بعد از خلق دیگر در ظلمات سه گانه. خطاب به انسان و انعام است. کلمه خلق در همه جا یک معنی دارد و در این جا معنی نسل نمی دهد. بنابراین طارق جمع این ظلمات سه گانه است که قبل از خلق نفس واحده و برای حفاظت از نطفه اولیه حیات آن سه دوره تاریکی لازم بوده است.

آیا در این آیه بسیار مهم و علمی که هنوز علم زیست شناسی در زوایای چگونگی خلقت اولیه انسان از تک سلولی به نظر واحدی نرسیده و قرآن این چنین زوایای آن را برای ما روشن میکند که تک سلولی اولیه حیات که پیش نطفه نفس واحده بوده  نیاز به تاریکی های حفاظتی داشته اند فکر کرده ایم که چه اعجاز علمی شگفت انگیزی در مفهوم آن نهفته است.

خلقکم فی بطون امهاتکم خطاب به انسان و انعام است. آیا این ادله محکم برای ما کافی نیست که دست از رحم زن بر داریم و خلقت انسان را در زمین اولیه جستجو کنیم. برای اطلاع بیشتر به مقالات ظلمات ثلاثه در قرآن و خلقت انسان-و مقاله  نفس واحده اولین تک سلولی خلق شده در زمین مراجعه فرمایید.

پس طارق تاریکی حفاظتی نفس واحده است. این آیات و قسم خداوند به طارق برای بیان 4 آیه بعدی است. این موضوع نظر من به عنوان یک بیوشیمیست تحصیل کرده در دانشگاه دولتی آلمان است. شخصا از مطالعه تاریخ زمین شناسی و خلقت حیات در زمین اولیه و تخصص رشته به  آن رسیده ام و آن را برای اطلاع علماء معظم اسلام و جوانان تحصیلکرده بیان میکنم شاید جرقه ای در اذهان باشد و شروعی برای ابراز نظرات جدید بر پایه علم زمین شناسی و زیست شناسی و تطبیق آیات متشابه با علم روز تا جوانان  تحصیلکرده و مومن ما  گول این یاوه سرایی های تخیلی بر خدا و قرآن را نخورند که  وحی رویا و خوابی بیش نیست. آیات متشابه قرآن منبع بسیار غنی از علم روز است باید در آن تفکر و تعقل و تدبر کنیم .افلا یعقلون، افلا یتدبرون، افلا یتفکرون که مرتبا پس از آیات متشابه می آید برای این منظور است.

حال به قسمت دوم آیات سوره مبارک طارق می نگریم.

فَلیَنظُر الإنسانُ مِمَّ خُلِقَ- خلق من ماء دافق- یَخرُجُ مِن بَینِ الصُّلبِ وَ التَّرائِبِ-إنَّه عَلی رَجعِهِ لَقادر-انسان بنگرد از چه چیزی خلق شده از آبی دفع شونده که از بین صلب جسم سخت و ترائب جسم نرم بیرون رفته است و خداوند قادر است آن را بر گرداند

إنَّه عَلی رَجعِهِ لَقادر- بعد از مائ دافق و صلب و ترائب می اید. آیا  منظور خداوند این است که آبی که از مرد خارج شد خداوند قادر است آن را برگرداند. اگر ماء دافق را آب مرد تعبیر کنیم معنی آیه چنین است در صورتیکه منظور خداوند نمی تواند این باشد. این اولین نقطه ابهام است اگر ما نظر گذشتگان را ملاک قرار دهیم

دوم این ماء دافق از بین صلب و ترائب خارج می شود آنهم هم زمان از یک مجموعه بسته جسم سخت و جسم نرم. این ابهام دوم است. بسیاری وقت خود را صرف پیدا کردن جایی در استخوان مرد می کنند تا این ابهام را برطرف کنند. زیرا نظر گذشتگان ماء دافق را از مرد می دانند. بنابراین جسم سخت و نرم هم می کوشند در مرد  پیدا کنند چرا در آیات خداوند تفکر و تعقل نمی کنیم. در قرآن دو کلمه دیگرهم داریم که معنی صلب و ترائب را تداعی میکند آنهم صلصال و حما مسنون است. در حقیقت هر دو عبارت جسم سخت و جسم نرم است. صلب و ترائب معنی وصفی آن است و صلصال و حما مسنون معنی علمی آن است. به مقاله- حمامسنون وصلصال در قرآن بنیان واساس حیات در زمین مراجعه فرمایید.

دانشمندان زیست شناسی دقیقا به سنگ رس خالص و داغ و توده سیاه چسبنده رسیده اند و مائ دافق هم از بین این دو و بصورت بیرون رونده تعریف کرده اند به مقاله مائ دافق ونقش ان درپدیده خلقت حیات مراجعه فرمایید. آنها به دنبال جایی هستند که این آب دفع شونده در کجا و در چه شرایطی بوده است و بحث را به اعماق دریا کشانده اند و برخی این نظر را رد کرده اند، زیرا محیط  باید بدون آب باشد تا آب خارج شده از واکنش شیمیاِی بتواند از محیط دفع شود.

صلصال و حما مسنون

صلصال و حما مسنون در دو سوره و در چهار آیه نازل شده و خلقت انسان را در محیط خشک بیان کرده به ایه زیر نگاهی کنیم.

وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلآئِكَةِ إِنِّى خَالِقٌ بَشَراً مِّن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ فَإِذَا سَوَّيْتُه وَنَفَخْتُ فِيه مِن رُّوحِى فَقَعُواْ لَه سَاجِدِينَ-خلق الْإِنْسَانَ مِنْ صَلْصَالٍ كَالْفَخَّارِ

خداوند به ملائکه خطاب میکند من خالق بشری در صلصال و از حما مسنون هستم (من اول معنی در و دوم معنی از میدهد، این پروسه در سفال و از توده سیاه و خارج شدن آب دفع شونده  از بین این مجموعه است) وقتی آنرا شکل دادم و آراستم و از روح خود در او نهادم او را سجده کنید. همانا انسان را در صلصال خشک شده  و سخت آفریدم. در قرآن آیاتی هم داریم که فرموده من بشر را از آب آفریدم مانند این آیه:

وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ مِنَ الْمَاء بَشَرًا فَجَعَلَهُ نَسَبًا وَصِهْرًا وَكَانَ رَبُّكَ قَدِيرًا و درآیه دیگر وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاء كُلَّ شَيْء حَيٍّ

و آیات دیگر ظاهرا با آیه واذ قال ربک للملائکه که انسان در محیط بدون آب  و در سفال خشک خلق شد در تناقض هستند. چه توجیهی برای این آیه داریم که خداوند تمامی موجودات را از آب آفرید و انسان را از سفال خشک. آیا انسان جزء موجودات زنده نیست ؟ آیا به درک خودمان از آیات قرآن شک نمی کنیم . شاید برداشت کلی ما که بر مبنای نظر گذشتگان است اشتباه باشد. در سوره الرحمن نکته ظریفی بیان و به صلصال کلمه کالفخار اضافه شده سفال خشک و بدون آب و در پوسته جامد داغ زمین اولیه به آیه 10 سوره فصلت و پیدایش اقوات مراجعه فرمایید. اقوات غذای بیولوژیکی است و با صلصال و حما مسنون ارتباط مستقیم دارد.

اگر آب کم و ناچیزی هم در بین صلصال و حما مسنون بوده به صورت جهنده خارج میشود. همه این کلمات دارای مفاهیم علمی است و با علم زیست شناسی مطابقت دارد ولی با نظر گذشتگان خیر. بنابراین باید صلب و ترائب را در زمین اولیه جستجو کنیم، صلب و ترائب را در بدن انسان جستجو کردن راه خطا است و نظر قرآن نیست. خداوند ابتدا انسان را در خشکی و در صلصال و از حما مسنون ( رسوب باقی مانده و آب در رفته در بین لایه های سنگ رس) آفرید و آن چیزی که آفریده شد را در آب قرارداد  و از آن نسل های تمامی موجودات زنده را بیرون آورد.

بنابراین معنی

وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ مِنَ الْمَاء بَشَرًا فَجَعَلَهُ نَسَبًا وَصِهْرًا وَكَانَ رَبُّكَ قَدِيرًا-این میشود و او کسی است که بشررا در آب آفرید و از آن نسبا و صهررا  بیرون آورد. از آب با سایر آیات همخوانی ندارد. نطفه اولیه خلقت انسان در محیط خشک و داغ آفریده شد و نتیجه این آفرینش که تک سلولی اولیه حیات بوده است را در آب قرار داد و از آن نسب و صهر یعنی نسل بعد از نطفه را در آب سویته کرد یا  سر و سامان داد. هنوز انسان کامل خلق نشده که منظور نسب و صهرا معنی نسل او را بدهد. انسان در حال شدن است. از آه این را به وضوح می فهمیم.

نطفه امشاج

این نطفه ابتدا فقط نطفه بود یعنی باصطلاح لخت بود و غشاء هسته ای آن را احاطه نکرده بود ژن اولیه بود که فقط قابلیت تکثیر پذیری داشت ولی خاصیت توارثی در آن ایجاد نشده بود یا  به عبارتی فرمان خداوند در نهاد آن که روح خدا است قرار نگرفته بود و تنها یک نطفه امشاج بود که میشود نطفه مخلوط خود تکثیر پذیر نامید. از ژن RNA یا به عبارتی ژن تکامل نیافته که در پروسه طولانی حیات و بعد از حدود 2/5 میلیارد سال بعد به تک سلولی هسته دار با غشاء هسته ای پیشرفته و دارای ژن کامل DNA که قرآن آن را علقه می نامد. از این به بعد ژن کامل تحت فرماندهی  روح خداوند حیات را به سوی تکامل تا هدف نهائی که خلقت که انسان باشد پیش میبرد.خلق فسوی، قدر فهدی

بنابراین آب مرد نمی تواند نطفه باشد.از نظر پزشکی و علم زیست شناسی هم نطفه همان ژن توارثی مرد است که در یک سیستم حفاظت شده و متحرک قرارگرفته برای رساندن خود به نطفه ماده و انجام عمل لقاح از این سیستم حفاظتی تحرکی استفاده میکند. نطفه نامیدن آب مرد غلط است و منظور قرآن هم این نیست. مطلب مهم وقتی خداوند میفرماید من انسان را در صلصال آفریدم سرگذشت خلقت انسان را بیان میکند در آن زمان از حما مسنون چه چیزی بیرون آمد که ادامه تکامل آن به موجودات زنده و انسان منجر شد. مسلما انسان کامل نبوده بلکه اولین تک سلولی حیات بوده که در آب قرار می گیرد. یعنی نسل اولیه بشر بعد از خلقت از نطفه در آب  قرار میگیرد و دوره تکامل خود را شروع میکند. این را علم زیست شناسی نطفه اول حیات  می داند و قرآن در 1400 سال پیش به این موضوع اشاره کرده و فرموده انا خلقناکم من نطفه. شما را از نطفه  آفریدم نمی فرماید می آفرینم. ما این نطفه را آب مرد گرفته ایم و هزار سال است به خطا رفته ایم و سایر آیات را هم از مسیر واقعی خود بیرون کرده ایم و شبهه  پشت شبهه آفریده ایم. آیات 1 الی 4 سوره سجده موید این نظر است

الَّذِي أَحْسَنَ كُلَّ شَيْءٍ خَلَقَهُ وَبَدَأَ خَلْقَ الإِنسَانِ مِن طِينٍ
ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِن سُلالَةٍ مِّن مَّاء مَّهِينٍ
ثُمَّ سَوَّاهُ وَنَفَخَ فِيهِ مِن رُّوحِهِ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالأَبْصَارَ وَالأَفْئِدَةَ قَلِيلا مَّا تَشْكُرُونَ

خداوند است که تمامی شرایط خلقت حیات را فراهم کرد و خلقت انسان را در رس (طین لازب یا سنگ رس خالص) آغاز کرد و سپس نسل او را یعنی نسلی که از بدائ خلق الانسان من طین ایجاد شده بود از مشتقات آب کم قرار داد  و سپس او را شکل داد  و روح خود را در آن نهادینه کرد و سپس طی دوره های طولانی برای او چشم و گوش و قلب قرارداد اما کمتر کسی شکر گذار (این واقعه عظیم )است. این آیه  سلسله  مراتب زمانی خلقت انسان را بیان میکند. ونفخ من روحی قبل از جعل سمع و البصر و فواد صورت گرفته است. مفسران این سلسله مراتب را بهم میزنند و از طین در زمین اولیه  یک دفعه میلیارد ها سال را ول میکنند  وارد نطفه مرد میشوند و سویته هم در درون رحم می آورند. نفخ من روحی و اعضای همینطور تا نظر گذشتگان را توجیه کنند که  واقعیت قرانی این نیست. این آیه اصلا با تحولات درون رحم سر و کاری ندارد. در جنین از ابتدای عمل لقاح نطفه مرد و زن پایه اعضای بدن شکل میگیرد. در نطفه چند روزه جای چشم پیدا است ولی این آیه میفرماید تا مدت ها بعد از سویته و نفخ من روحی هنوز اعضای بدن وجود نداشته و بعد از آن شکل می گیرد. آیا می تواند این آیه در ارتباط  با نطفه مرد باشد. در آیات خداوند بدون پیش داوری تفکر کنیم.

به استناد این آیه قبل از سویته خلق الانسان در صلصال است و نسلی هم که در آیه سوره سجده  اشاره دارد جزأ نسل های شروع خلقت از طین است تا حما مسنون -

وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلآئِكَةِ إِنِّى خَالِقٌ بَشَراً مِّن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ فَإِذَا سَوَّيْتُه وَنَفَخْتُ فِيه مِن رُّوحِى فَقَعُواْ لَه سَاجِدِينَ. ملائکه که بیکار نیستند که هردفعه جنینی در رحم تشکیل و روح در آن دمیده می شود  او را سجده کنند. خداوند به پدیده خلقت انسان برای یک بار یا  اولین بار اشاره می فرماید.(سجده ملائکه تمثیلی بسیار زیبا و پر معنی است که بحث جالب دیگری دارد که فعلا مجال آن نیست) این تحولات اولیه خلقت انسان در حما مسنون است که نیاز داشته پروسه زمان بر سویته را بگذراند و سپس پروسه زمان بر نفخه روح هم ایجاد شود تا ملائکه به شاهکار خلقت خداوند سجده کنند. پس از دمیدن روح مراحل بسیار زمان بری نیاز داشته تا چشم و گوش و بخصوص قلب دران جاعل شود. آیات بسیار زیبا و علمی است افسوس که ما صم بکم عمیا فهم لا یعقلون هستیم.

سلاله مشتقاتی است که در(یا از) آب به  وجود می اید  آب چکیده ندارد. چیزی که جزء ذات  آب است و جدا می شود و عامل بقا و تداوم نسل بعد از بدائ خلق الانسان من طین می شود و در حیات اولیه نقش داشته است

.بدائ خلق الانسان تا خلق الانسان دوره طولانی سپری شده و آن دوره چهارگانه اقوات است. مشتقات و ترکیباتی که در طین که همان سفال خالص است بیرون آمده  از جمله آب دفع شونده  و حما مسنون که  در اثر حرارت بالا بر روی سفال داغ  ته نشین شده و اصل وجود انسان از همین حما مسنون است و سفال حکم  واسطه را داشته است. دانشمندان به این نکته رسیده اند که سفال حکم  کاتالیزاتور را در خلقت انسان بازی کرده است.

إِنِّى خَالِقٌ بَشَراً مِّن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ - اگر در آیه  توجه فرمائید دو بار من آورده شده من اول معنی در و من دوم معنی از میدهد. خداوند انسان را در صلصال و از حما مسنون آفرید. این را علم زیست شناسی اخیرا کشف کرده است .اولین نطفه حیات از بین این جسم سخت صلصال و جسم نرم حما مسنون ایجاد شده است. این مرحله پایان دوره اقوات و احتمالا دوره چهارم آن است ونَسْلَهُ مِن سُلالَةٍ مِّن مَّاء مَّهِينٍ است.

چکیده آب همان آب است. سلاله آب می تواند فقط عامل شیمیائی H وOH باشد که در بدو تشکیل سنگ رس تا ایجاد مملکول های اولیه د. ان. آ(DNA) تمامی تحولات ایجاد کانی ها و مواد آلی که به اکسیژن نیاز داشتند را برعهده داشته است. سلاله من مائ مهین نقش مهمی درخلقت حیات داشته است.

این عبارت بسیار پر مفهوم و علمی است که قصد دارم انشاء الله مقاله ای در این مورد ارائه دهم .آیه 78 سوره نحل هم نظر گذشتگان را رد میکند وهمان معنی ایه وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلآئِكَةِ را میدهد.

وَاللَّهُ أَخْرَجَكُم مِّن بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ لَا تَعْلَمُونَ شَيْئًا وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ -خداوند شما را از شکم امهات بیرون آورد در حالی که چیزی نمی دانستید و برای شما چشم و گوش و قلب قرارداد.اول مفسران لا تعلون شیئا را به طفل تعبیر کرده اند که هنوز علم حصولی ندارند. آیا همه انسان ها بعد از تولد به علم حصولی میرسند. این خطاب کلی است. دوم اینجا شکم امهات معنی شکم مادرانتان نمی دهد. شکم نیای شما در زمان انشائکم در زمین اولیه است زمانی که از این شکم ها بیرون آمدید گوش و چشم و قلب نداشتید.

بعد از بیرون آمدن از شکم امهات یا نیای گذشته انسان در طبیعت  اعضای بدن به مرور شکل می گیرند. این دو آیه دوران تکامل انسان از نفس واحده را در زمین اولیه بیان میکند.

ما می توانیم آیات زیر را اینطور ترجمه و تفسیر کنیم اگر با نظر گذشتگان جور در نیاید  گناهی نکرده ایم  نظر گذشتگان  وحی منزل نیست. خداود متعال هم در قرآن فرموده آیات متشابه دو بطن دارد. ظاهر و باطن و تاویل لازم دارد و تاویل آن را خداوند میداند و راسخون فی العلم .راسخون فی العلم دانشمندان علوم طبیعی هستند که رمز و رموز خلقت را کشف میکنند و در اختیار ما  قرار میدهند. خداوند موضوعات علمی را به زبان تمثیل بیان می کند تا ما انسان های نسل شکوفائی علم آن را کشف کنیم و بر حقانیت خداوند ایمان بیاوریم. این اعجاز قرآن است که تصورات ذهنی را فرو میریزد تا  آنهائی که می گویند وحی رویا است شالوده  فکری خود را بر باد رفته ببینند. آیات زیر هم می شود اینطور ترجمه کرد.

أَلَمْ نَخْلُقكُّم مِّن مَّاء مَّهِينٍ فَجَعَلْنَاهُ فِي قَرَارٍ مَّكِينٍ إِلَى قَدَرٍ مَّعْلُومٍ- فَقَدَرْنَا فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ–آیا شما را از آب  کم و ناچیز نیافریدیم و آنرا در قرارگاه محکم و استوار (غشاء هسته ای) قرار ندادیم تا زمان مقدر شده  بر اساس تقدیر( و برنامه ریزی الهی) و بر تقدیر و برنامه ریزی خود فائق آمدیم و چه برنامه ریزی توانائی انجام دادیم.

أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِّن مَّنِيٍّ يُمْنَى- ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّى - فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَى - آیا انسان نطفه تقدیری نبود که مقدرمیشود. آیا انسان نطفه تحت برنامه ریزی و نرم افزاری الهی (تقدیر الهی) نبود که مقدر میشود.(به بار مینشیند). سپس علقه بود پس آن را خلق کرد و سامان داد و در آن جنسیت نرو مادینگی را (توارث) را قرارداد. دقت فرمائید ذکر و انثی نر ومادینگی است که در ژن ها از نسلی به نسل دیگر منتقل میشود. وقتی اسپرم مرد که ناقل خصوصیات جنس نر است و در ژن آن نهفته با اواول جنس ماده تشکیل نطفه میدهند، جنسیت هم بلافاصله در ژن نطفه قرار می یرد نه در علقه که بعد از چند ماه به دیواره رحم میچسبد.

از علقه به بعد مولکول های DNA تکامل یافتند و تک سلولی هسته دار با غشاء سلولی بعد از اکسیژن دار شدن جو زمین سرنوشت خلقتی انسان را در اختیار گرفت و پایه تکامل تمامی موجودات از علقه است. این همان تک سلولی هسته دار با غشاء سلولی و نیای اولیه تمامی جانداران است اعم از گیاهی و جانوری که قرآن آن را نفس واحده می نامد.

از این جهت است که خداوند در سوره علق می فرماید اقرا بسم ربک الذی خلق ، خلق الانسان من علق این سوره اولین سوره قرآن است و اشاره به علق مهم بودن این مرتبه خلقت انسان است. بخوان بنام پروردگاری که حیات را آفرید- و انسان را از علق خلق کرد-

اگر به این ایه توجه کنیم- وَاللَّهُ أَخْرَجَكُم مِّن بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ لَا تَعْلَمُونَ شَيْئًا وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ .این خود اگاهی قبل ازعلقه در او نبوده وعلقه ابتدای نفخ من روحی است یعنی تکامل ژن و فرمان پذیری داده ها و شروع انسان شدن. زمانی که در شکم امهات خود بودید و از آن خارج می شدید علمی نداشتید این لا تعلون شیئا قبل از شکل گرفتن نطفه بوده. در این آیه هم همین را می فرماید-

ثم جَعَلَ نَسْلَهُ مِن سُلالَةٍ مِّن مَّاء مَّهِينٍ - ثُمَّ سَوَّاهُ وَنَفَخَ فِيهِ مِن رُّوحِهِ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالأَبْصَارَ وَالأَفْئِدَةَ قَلِيلا مَّا تَشْكُرُونَ.

بنابراین نفخ من روحیه زمانی بوده که نسل، شدن انسان شکل نداشته ولی بعد از علقه علم و آگاهی در نطفه بعدی انسان نهادینه  می شود و بعد از آن اعضای بدن شکل میگیرند. همه این تحولات نمی تواند در رحم زن اتفاق افتاده باشد. طفلی که از رحم خارج میشود اولا علم داشته و دوما اعضای کامل بدن داشته. بنابراین تحولات جنین ارتباطی با خلقت انسان ندارد باز آفرینی خلق اولیه است.علقه حلقه بسیار مهم در سرنوشت خلقتی انسان است. در آیات خداوند تفکر و تعقل لازم است. در نوشتار بعدی انشاء الله به مراحل تکامل انسان از نطفه وعلقه و مضغه و تا  ذریه اخرین قوم و اثبات عدم ارتباط آن با تحولات درون رحم با استناد به آیات قرآن. در ویرایش جدید مقالاتی در خلقت انسان از علقه و مضغه منتشر کرده ام که علاقمندان می توانند به آنها مراجعه فرمایند خلقت انسان با نگاهی جدید و مطابقت با علم روز- پیش نطفه می پردازم با ما باشید.سید محمد تقوی اهرمی مهر ماه 1396 ویرایش جدید اسفند 1397ویرایش جدید 4/2/1399.- ویرایش جدید 3/12/1402

ظلمات ثلاثه در قرآن و خلقت انسان

مقدمه نوشتار

برخی کلمات در قرآن فقط یک بار در آیه مشخصی که ارتباط با موضوعی معین دارد می آید که نشانه نقش مهم در سرنوشت خلقتی انسان و اهمیت علمی بالای آن کلمه است. مثلا کلمه اقوات تنها درآیه 10سوره فصلت آمده که ایجاد غذای بیولوژیکی موجوداتی است که به آن نیاز دارند و قرار است خلق شوند و این رویداد در زمین اولیه و دقیقا هنگامی اتفاق افتاده که رواسی یعنی پوسته جامد بر روی زمین تازه شکل گرفته  قرار گرفت. امروزه مفهوم این کلمه کلیدی در خلقت حیات در زمین اولیه در علم زیست شناسی یکی ازبحث های داغ است و دانشمندان سعی دارند از آن رمز گشائی کنند. به مقاله چگونگی روند پیدایش حیات در زمین اولیه از نظر قران مراجعه فرمائید.

کلمه ظلمات ثلاثه  هم نمونه دیگری است که درآیه 6 سوره زمر به آن اشاره شده است و مفسرین محترم به تاریکی های سه گانه نطفه در رحم تفسیر کرده اند که با مفهوم و سیاق آیه و با علم زمین شناسی و زیست شناسی هم خوانی ندارد و تفکر و تعقل جدید در آیه را می طلبد. با پیشرفت علوم طبیعی لازم است علمای دلسوز و مسئول با توجه به حجم بالای  تهاجم فرهنگی و مانور روی شبهات آیات متشابه در قرآن در نظرات بیش از هزار سال گذشتگان که مطابق علم روز آن زمان بوده و بر باور ما نشسته تجدید نظر نموده  و آیات متشابه و علمی قرآن مانند خلقت انسان، خلقت هفت آسمان و بسیاری دیگر از آیات متشابه را با علم امروزی و آخرین نظریه علمی و قوانین طبیعت مقایسه نمایند و بانی امر خیرگردند و از خود باقی الصالحات بجای گذارند.

ظلمات ثلاثه در دوره های بعد از پیدایش نطفه

.آیه 6 سوره زمر را باهم مرور می کنیم.

خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍۢ وَٰحِدَةٍۢ ثُمَّ جَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَأَنزَلَ لَكُم مِّنَ ٱلْأَنْعَٰمِ ثَمَٰنِيَةَ أَزْوَٰجٍۢ ۚ يَخْلُقُكُمْ فِى بُطُونِ أُمَّهَٰتِكُمْ خَلْقًۭا مِّنۢ بَعْدِ خَلْقٍۢ فِى ظُلُمَٰتٍۢ ثَلَٰثٍۢ ۚ ذَٰلِكُمُ ٱللَّهُ رَبُّكُمْ لَهُ ٱلْمُلْكُ ۖ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ فَأَنَّىٰ تُصْرَفُونَ

شما از نفس واحده خلق کردم و سپس جفت آن را از ( در) آن قرار دادم برای شما از چهارپایان هشت جفت نازل کردم ، این چنین) شما و چارپایان در شکم نیای خود به صورت خلقی بعد از خلق و در ظلمات سه گانه خلق می شوید.

خلقت انسان از نفس واحده است که تمامی نفوس جانداران اعم از گیاهی و جانوری ازآن منشعب شدند و آن سلول اولیه حیات است. به مقاله نفس واحده اولین تک سلولی خلق شده در زمین مراجعه فرمایید. چند موضوع مهم در این آیه برای تفکر و تعقل وجود دارد که به آن توجه نشده است، بنابراین ابتدا به چند مورد زیر اشاره کنیم و سپس به دلایل از آیات و علم زمین شناسی بپردازیم :

اول : چرا خداوند ابتدا فعل ماضی آورده و بعد از پیدایش جنسیت و جفت انسان و انعام از کلمه مضارع یخلقکم استفاده کرده است .
دوم : چه ارتباطی نفس واحده با خلق بعد از خلق دارد.
سوم : آوردن جعل منها زوجها چه مفهومی و رابطه ای می تواند با خلق من بعد خلق داشته باشد
چهارم: آیا در رحم انسان و انعام ظلماتی وجود دارد.

اول : چرا خداوند ابتدا فعل  ماضی آورده و بعد از پیدایش جنسیت  و جفت انسان  و انعام از کلمه مضارع یخلقکم استفاده کرده است .
مطلب مهمی که معاندین  و منحرفین از آن به عنوان رعایت نکردن قواعد عربی در قرآن از آن نام می برند، شیوه نگارش جملات خاصی است که آن ها آن را ایراد قرآن می نامند. این موضوع از عدم آگاهی آن ها به تاریخچه علم نحو است. زمان نزول وحی علم نحوی وجود نداشت و علم نحو  بر پایه  و اساس کلمات در قرآن بنا نهاده شد.

"مورخان عموما اتفاق نظر دارند که ابوالاسود دوئلی بسال 69 هجری علم نحو  زبان عربی را تدوین کرد. وی زبان سریانی را فرا گرفت و قواعد آن زبان را مناسب دید و به فکر افتاد برای زبان عربی هم  قواعدی تدوین کند پایه و اساس کار او قرآن  قرار گرفت. بعد از او کسان دیگری راه  او را ادامه دادند. زمان نزول قرآن علم صرف و نحو  وجود نداشت. قرآن شیوه و روش خود را دارد. اینکه برخی بگویند قرآن قواعد نحو را رعایت نکرده درست نیست. باید گفت کسانی که قواعد زبان عربی را از روی قرآن تنها کتاب مدون عربی در آن زمان تدوین کردند نکات مهمی را در قواعد قرآنی رعایت نکردند. از جمله آوردن فعل مضارع در ماضی که به ماضی التزامی نامیده می شود.

این قاعده پیام خاصی دارد. عملی در گذشته اتفاق افتاده و بعد از آن التزام به  شروطی آن فعل ادامه داشته و پایان می پذیرد. که بیان گر زمان بر بودن آن عمل است یا تحت شرط برنامه ریزی قرار داشته است. یخلقکم قبل از خلق نفس واحده در حقیقت معنی آیه می تواند این طور باشد پروسه خلق شما از نفس واحده دوره زمان بری بوده که  در شکم نیای خود خلقی بعد از خلق دیگر خلق می شوید، آینده در گذشته است که به بار نشسته و تمام شده .مانند آیه- الَمْ يَكُ نُطْفَةً مِّن مَّنِيٍّ يُمْنَى-آیا او نطفه تقدیری نبود که مقدر می شود یمنی را مفسرین به می ریزید  تاویل کرده اند و از آن جائیکه نطفه را هم آب مرد در نظر گرفته بودند (نظر گذشتگان بر اساس برداشت آن روزها) ترجمه ای ارائه شده که با قرآن هم خوانی ندارد. اگر در این آیه توجه فرمائید منی تقدیر و سرنوشت خلق انسان بوده که یمنی مقدر می شود. مانند خلقکم و یخلقکم، نفس واحده را خداوند خلق می کند و توصیف چگونگی خلق آن می شود یخلقکم این چنین خلق می شوید. در تاریکی های سه گانه آن هم خلقی بعد از خلق دیگر. آیا در رحم انسان خلق اندر خلق داریم؟

دوم : چه ارتباطی نفس واحده با خلق پس از خلق دارد.

کلمه خلق یعنی ایجاد از چیزی که وجود دارد بر خلاف ابداع که خلق از عدم است. خلق یک پدیده فقط یک بار است و استمرار ندارد. پس از خلق آن را باز آفرینی می کند یعیده .تحولات جنین رشد آن است در جایگاه رحم و دستور چگونگی رشد را روح  فرمان می دهد که در ژن موجود زنده  توسط خداوند نهادینه شده است. بنابراین خلق بعد از خلق تحولات تکاملی انسان است از نطفه و سپس علقه و بعد از آن مضغه و الی آخر تا انسان تکامل یافته (آدم، که انسان تکامل یافته است مرد یا زن) از ذریه آخرین قوم بیرون آورده می شود. مراحل رشد جنین و واقعیت قرآنی. از خلق اولین نطفه حیات که نطفه امشاج است تا خلق علقه که نفس واحده است چند خلق در زمین اولیه صورت گرفته ابتدا ویروس ها از درون سنگ رس و از حما مسنون خلق می شوند و سپس سه نوع باکتری که به یوکاریوت ها خیم می شوند. مهم ترین قسمت تکامل انسان تکامل کدبندی ار.ان.ای که به دی.ان.ای کامل یا تگ سلولی یوکاریوت یا علقه ختم می شود و سه دوره پانصد میلیون ساله طول کشیده  و خلق های بیشمار  در کدبندی ویروس ها و باکتری ها صورت گرفته است.

سوم : آوردن جعل منها زوجها چه مفهومی و رابطه ای می تواند با خلق من بعد خلق داشته باشد.

این موضوع البته با برداشت و ذهنیت ما ارتباط دارد. اگر ما نطفه را آب مرد تصور کنیم سعی می کنیم تمامی تحولات تکاملی را در رحم جستجو کنیم و مواردی که با آیات خداوند در خلقت انسان نمی خورد توجیه نمائیم  اگر چه  شبهه بیافرینیم. با خود فکر نکرده ایم چرا اول آیه با نفس واحده شروع شده  آیا با رحم که ما ظلمات ثلاثه را در آن قرار داده ایم ارتباط  پیدا می کند. جعل منها زوجها از نفس واحده است باز هم ارتباطی با رحم ندارد. تکامل انسان در شکم های امهات بوده است. یخلقکم به انسان و چهارپایان برمی گردد که معنی علمی بسیار والائی دارد. چرا خداوند در این آیه چهارپایان را وارد آیه کرده حتما دلیل خاص خود را دارد. علم زیست شناسی و تکامل به این موضوع پاسخ میدهد. انسان و چهارپایان دارای نیای مشترک بوده اند، آن هم بصورت خلق بعد از خلق. امهات مادران معنی نمی دهد امهات به فارسی نیاکان یا نیای تکاملی انسان. این جمله را حتما شنیده اید که شهر قم یا ری از امهات بلاد اسلامی بوده است. زیرا دانشمندان بسیاری را به اسلام تقدیم کرده. امهات این معنی را می دهد و جَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا قرار گرفتن زوجیت تر و مادینکی در ژنوم نفس واحده است خلق الزوجین ذکر و الانثی من نطفه اذا تمنی
چهارم: آیا در رحم انسان و انعام ظلماتی وجود دارد.

برخی برای توجیه ظلمات در رحم زن به اثرات نور خورشید بر جنین مطالبی نوشته اند و دلیل هم پوشاندن لباس و تاریک و محافظت کردن جنین را بر اساس علم جنین شناسی مطرح می کنند. این مسئله را که تمامی پستانداران در آفتاب و بدون لباس بسر می برند و خوشبختانه مسئله خاصی هم برای جنین آنها  رخ نداده بهترین دلیل غلط بودن این طرز تفکر که ظلمات  ثلاثه  در رحم  موجودات زنده است. بهتر است با دید بصیرت و تفکر و تعقل در آیات بنگریم و باطن آیه را که منظور ذات باریتعالی است بیرون آوریم. این آیه از جمله آیات متشابه است که خداوند می فرماید تاویل این آیات نزد خداوند است و دانشمندان علوم(منظور علوم طبیعی مربوطه تقریبا تمامی آیات متشابه در ارتباط با پدیده های خلقتی و طبیعی است)

هُوَ الَّذِيَ أَنزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُّحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ فَأَمَّا الَّذِينَ في قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاء الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاء تَأْوِيلِهِ وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلاَّ اللّهُ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِّنْ عِندِ رَبِّنَا وَمَا يَذَّكَّرُ إِلاَّ أُوْلُواْ الألْبَابِ-

خداوند است که کتاب را نازل کرد و در آن آیات محکمات قرارداد که اصل کتاب بر این آیات محکمات قرار دارد.بخشی از آن هم آیات متشابه  است که باید تاویل شوند (ظاهر دارند و باطن).کسانی که در دلهایشان شک و تردید است از این  دوگانگی آیات سوء استفاده میکنند و فتنه انگیزی می کنند و از متشابه (ظاهر آن که تمثیل است پیروی می کنند) با آنکه تاویل آن را خداوند می داند و دانشمندان متخصص (بر حسب موضوع دانشمندان آن موضوع ،خلقت انسان و هفت آسمان را دانشمندان زیست شناسی و زمین شناسی باید نظر بدهند و هر علمی متخصصین آن علم) و آن ها به دلیل ایمان به خداوند هر دو را قبول دارند و می گویند از طرف خداوند است (نمی دانند نظر، نمی دهند تا شبهه آفریده نشود).

حال قبل از وارد شدن به موضوع علمی ظلمات ثلاثه یک نمونه دیگر از آیات این چنینی که درهمین ارتباط است را مرور میکنیم.

إِنَّ رَبَّكَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنشَأَكُم مِّنَ الْأَرْضِ وَإِذْ أَنتُمْ أَجِنَّةٌ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ فَلَا تُزَكُّوا أَنفُسَكُمْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَى-

با استناد به آیه  قبلی خداوند می فرماید-آنان كه از گناهان بزرگ و زشت كاريها جز لغزشهاى كوچك خود دارى می ‏ورزند  پروردگارت (نسبت به آنها) فراخ‏ آمرزش است. خداوند است که از آن دم كه شما را در زمين انشاء کرد و از همان‏ گاه كه در شكم هاى مادرانتان بصورت جنین بودید به (حال) شما دانا تر است پس خودتان را پاك مشماريد او به (حال) كسى كه پرهيزگارى نموده داناتر است.

خداوند به علم چگونگی انشاء انسان در زمین آگاه است. انشاء کردن یعنی خلق کردن و پس از آن پروراندن تا انسان شدن. آن هم در زمین و در شکم امهات بصورت جنین بودید وَإِذْ أَنتُمْ أَجِنَّةٌ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ  در دوره انشائکم خداوند انسان را  انشاء کرد و دیگر انشاء در رحم موضوعیتی ندارد. وقتی انسان خلق شد تکثیر آن از طریق نطفه مرد و نطفه(اوول) زن صورت می گیرد و در رحم جنین رشد می کند و این باز آفرینی خلقت است. این آیه را هم مرور کنیم

وَاللَّهُ أَخْرَجَكُم مِّن بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ لَا تَعْلَمُونَ شَيْئًا وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ-خداوند زمانی که شما را از شکم امهات بیرون میآورد (بصورت خلق بعد از خلق) چیزی نمی دانستید و زمانی که از شکم امهات بیرون آمدید بعد از آن برای شما گوش و چشم و قلب قرارداد .

الَمْ يَكُ نُطْفَةً مِّن مَّنِيٍّ يُمْنَى-ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّى-فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَى-آیا او نطفه تقدیری نبود که مقدر میشود. سپس به صورت علقه در آمد، آن را خلق کرد و شکل داد و در آن جنسیت نر و ماده را قرارداد. 

در این آیه علقه را منشاء ایجاد جنسیت نر و ماده معرفی کرده است و این نشان می دهد که علقه  یک مرحله از تکامل انسان در طبیعت است نه در رحم . با توجه به آیه قبلی که انسان مدت ها در دوران تکامل بصورت جنین هائی در شکم امهات بود و بیرون می آمد اعضاء بدن نداشت. نوزاد که از شکم مادر بیرون میآید تمامی اعضای بدن کامل است و دارای شعور و فهم است بلافاصله نسبت به نیاز ها با گریه کردن منظور را به مادر می رساند در آیات خداوند تعقل و تفکر کنیم و آیات خداوند را به بهای اندک به تصورات ذهنی گدشتگان نفروشیم.

راغب اصفهانى منى را به معناى تقدير (اندازه زدن) می داند. و آيات فوق را به معناى تقدير كردن الهى می داند. صاحب مقاييس اللغه نيز اصل كلمه را از تقدير می داند و معتقد است منى انسان را از آن جهت منی گويند چون كه تکثیر انسان از آن مقدر می شود( برنامه ریزی شده)

ظلمات ثلاثه بر اساس علم زمین شناسی و زیست شناسی چیست

براساس آخرین نظریه زمین شناسی و زیست شناسی و نقل از پروفسور ارنست مایر دانشمند زیست شناسی و تکامل و سایر دانشمندان علم زیست شناسی و زمین شناسی و همچنین آیات قرآن انسان از ماده بی جان به جاندار تبدیل شد و در چهار دوره اقوات و در صلصال کالفخار سخت و از حما مسنون نرم نطفه اولیه خلقت ایجاد می شود که به پروکاریوت ها  یا تک سلولی های بدون هسته غیر هوازی نامیده می شوند این تک سلولی ها ابتدا باکتری های غیر هوازی بودند که پانصد میلیون سال در زمین حاکم بودند و سپس جای خود را به باکتری های غیرهوازی فتوسنتز دادند و آن ها هم در یک دوره پانصد میلیون ساله حاکمیت زمین را در اختیار داشتند و سپس سیانو باکتریهای فتوسنتز جای آنها را گرفتند و آن ها هم پانصد میلیون سال در زمین حاکم بودند. این سه دوره که جزء سرنوشت تکاملی انسان است در جوی انباشته از غبار آتشفشان ها که از فعالیت شدید آنها ناشی می شد و اشباع از بخار آب و هیدروژن و سایر گاز ها بود بسر می بردند. برخورد شهاب سنگ ها مزید  برعلت  بود و جوی کاملا تیره و تاریک که حفاظی برای ادامه حیات این سه نوع باکتری ها بود و قرآن از آن به عنوان آسمان دودی یاد میکند. این همان ظلمات ثلاثه است که قران این سه دوره را طارق می نامد به مقاله  طارق سیستم حفاظتی تک سلولی های اولیه حیات است مراجعه فرمایید. به تصویر زیر که دوره های زمین شناسی پیدایش حیات از ارنست مایر توجه فرمایید.

پس از سه دوره تاریکی نا آرامی جوی، یک دوره ایجاد هفت آسمان یا جو اکسیژن دار و آرام به مدت پانصد میلیون سال بر زمین حاکم  می شود و سیانو باکتری های فتوسنتز به تولید اکسیژن می پردازند و سیانو باکتری ها به تک سلولی هسته دار دارای غشاء سلولی برای حفاظ  نطفه تبدیل می شوند و د. ان. ای (DNA) مدیریت ادامه رشد و تحولات حیات را بر عهده می گیرد. امر خداوند که همان روح یا فرمان اوست در این تک سلولی هسته دار یا  یوکاریوت ها استقرار می یابد. جنسیت و جفت نر و ماده  در آن خلق می شود و قرآن این را علقه می نامد.

به این آیه فوق توجه فرمایید.

الَمْ يَكُ نُطْفَةً مِّن مَّنِيٍّ يُمْنَى-ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّى-فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَى

آیا او نطفه تقدیری نبود که مقدر می شود. سپس به صورت علقه خلق شد و آن را شکل داد و در آن جنسیت نر و ماده را قرار داد (توارث را در آن قرار داد).

از این علقه تمامی موجودات زنده اعم از جانوری و گیاهی و از طریق جنسیت و توارث بوسیله خلق بعد از خلق در زمین انشاء می شوند تا انسان تکامل یافته بصورت آدم از ذریه آخرین قوم بیرون می آید. این مطالب عینا همه از آیات خلقت انسان استخراج شده و با آخرین نظریه علم زیست شناسی همخوانی دارد. در آیات بدون تعصب در تفاسیر گذشتگان تعمق و تفکر کنیم. ما انسان های قرن علم و دانش هم باید نظر علمی خودمان را ارائه دهیم و در این نظرات کهن تجدید نظر کنیم تا   قرآن را از بند شبهات نا خواسته رها سازیم.

علقه همان اولین تک سلولی هسته دار یوکاریوت ها است که دارای غشاء سلولی و مولکول های د.ان.ای کامل و تکامل یافته شده بودند و می توانستند  توارث داشته باشند و امر خداوند در مولکول های د.ان.ای -DNA)استقرار گرفت

سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الْآفَاقِ وَفِي أَنفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ أَوَلَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ-بزودی نشانه های خود را در آفاق (دور و بر نزدیک و دور از شما -کیهان) و در هویت خودتان به شما نشان خواهیم داد تا برای شما ثابت شود که خداوند وجود دارد و حق  است این برای شما کفایت نمی کند که تمامی نشانه های مادی به وجود او شهادت می دهند. خداوند در آیات 29 و 30 سوره فرقان و در روز قیامت در قالب گفتگوی بین خطاکاران می فرماید -

 قَدْ أَضَلَّنِي عَنِ الذِّكْرِ بَعْدَ إِذْ جَاءنِي وَكَانَ الشَّيْطَانُ لِلْإِنسَانِ خَذُولًا- وَقَالَ الرَّسُولُ يَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هَذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا-: یکی از آنها کسی را نشان میدهد و میگوید او مرا به گمراهی کشاند بعد از اینکه قرآن را داشتم ( بمن رسیده بود). شیطان (هوی نفسانی و تخیلات ذهنی است که بر دلها نفوذ می کند. دل خواسته نفسانی است) همواره انسان را از واقعیت ها دور نگه میدارد. رسول خدا(ص) در برابر خداوند می فرماید پروردگارا قوم  من این قرآن را مهجور قرار دادند. به خداوند متعال پناه ببریم که ما جزء آن قوم که قرآن را مهجور قرارداده اند نباشیم که عاقبت بدی در انتظار ما است.

سید محمد تقوی اهرمی-مرداد 1396-ویرایش جدید بهمن 1397 اصلاحیه و ویرایش جدید خرداد 1399و آذر 1401-ویرایش جدید اسفند 1402